بارداری بیشتر از چهل هفته، امکان دارد؟

دو سخنرانی علمی که در این کنگره ارائه شد، متفق‌القول معتقد بودند انتظار برای بیش از ۳۹ هفته توصیه نمی‌شود. دکتر Erro- Raymond Norwitz، رئیس دپارتمان زنان و بارداری در مدرسه پزشکی دانشگاه Tufts در بوستون معتقد است، ادامه‌دار شدن بارداری به بیش از ۳۹ هفته، بیش از آن چه که قبلا تصور می‌شد، برای جنین خطرناک است. علاوه براین، خطرهای مرتبط با مادر با اینداکشن روتین کمتر از حد انتظار خواهد بود.

اما از دیگر سو، دکتر Charles Lockwood، رئیس کالج پزشکی مورسانی در دانشگاه فلوریدای جنوبی در Tampa می‌گوید: «من کاملا با اینداکشن انتخابی برای زایمان در هفته ۳۹ مخالف بودم.» در حقیقت، وی آماده شده بود تا در این زمینه توضیحاتی را هم ارائه دهد. اما پس از مطالعه بیشتر، وی اظهار داشت: «شواهد متقنی وجود دارد که اینداکشن انتخابی برای زایمان یک استراتژی منطقی است.»
شرکت کنندگان در این پانل نیز پیش از ارائه سخنرانی، در یک نظرسنجی شرکت کردند و 20 درصد آنها معتقد بودند که بهترین زمان اینداکشن در زنان همان هفته 39 است، 17 درصد در این زمینه نامطمئن و 63 درصد نیز مخالف این ایده بودند.

پس از ارائه سخنرانی، ۸۱ درصد شنوندگان گفتند که نظر خود را تغییر داده یا در مورد آن بیشتر فکر می‌کنند و بیشتر خواهند خواند. ۲۱ درصد همچنان نامطمئن و ۹ درصد نیز مخالف این نظریه بودند.

مرده‌زایی، خطری بزرگتر از واقعی

هرچند میزان بیشتری از مرده‌زایی پس از هفته 39 بارداری از اواخر دهه 1980 گزارش شده، همچنان به نظر می‌رسد این مساله ناشناخته مانده است. مطالعات زیادی وجود دارند که نشان داده‌اند مرده‌زایی یک خطر بزرگ‌تر در هفته 40 بارداری و پس از آن است. در واقع، مرگ و میر جنینی آنته‌پارتوم مسئول مرگ ومیرهای پری‌ناتال بیشتری در مقایسه با پره‌ماچوریتی است.

این یافته‌ها در بانک‌های داده‌ای متعددی نیز تکرار شده‌اند. یک مطالعه نیز نشان داده افزایش خطر مرده‌زایی و مورتالیتی نوزادان با گذشت هر یک از هفته‌های بارداری وجود دارد.
مشخص نیست چرا میزان مرده‌زایی با افزایش سن بارداری رو به افزایش است، اما می‌تواند مربوط به بدعملکردی رحمی ـ جفتی باشد. همچنین ممکن است بازتابی از شکست در شناسایی عوامل خطر مانند حاملگی‌های چندتایی، ناباروری، فشار خون پائین، محدودیت رشد داخل رحمی، و سابقه قبلی زایمان نوزاد SGA باشد.
افزایشی در خطر سزارین نیست

خطر عمده مرتبط با اینداکشن ناموفق در هفته ۳۹ زایمان به روش سزارین است، اما محققان این مطالعه می‌گویند هیچ شواهدی مبنی بر افزایش میزان زایمان به روش سزارین به دست نیاورده‌اند و شاید حتی در مقایسه با مدیریت انتظار، شاهد کاهش در میزان آن هم باشیم.

بعضی مطالعات نشان داده‌اند که میزان زایمان به روش سزارین در مولتی‌پارها با معاینه لگنی نامطلوب افزایش می‌یابد.
به هرحال، داده‌هایی که نرخ زایمان سزارین را با دیگر پیامدها پس از اینداکشن در هفته 39 و پس از مدیریت انتظاری در هفته 41 مقایسه می‌کنند، ضعیف و محدود هستند، شاید به دلیل آنکه دو ـ دوازدهم بارداری‌ها به سوالات محققان به درستی پاسخ دادند.

در این مطالعه، محققان یک آنالیز مقایسه‌ای ـ اثربخشی انجام دادند: «ما هر نتیجه قابل تصوری را ارزیابی کردیم که می‌توانستیم به آنها فکر کنیم.» در این مدل، احتمال ۶۰ پیامد آورده شد. سپس محققان Monte Carlo microsimulatio- ایجاد کردند تا اثربخشی سر به سر را بررسی کرده باشند.

در نهایت مشخص شد، مدیریت انتظاری در مقایسه با اینداکشن در هفته ۳۹، با میزان بالاتر رخداد زایمان سزارین همراه است و افزایش واضحی در مورتالیتی پری‌ناتال دیده می‌شود. نرخ مرگ و میرمادری بین دو گروه تفاوت قابل توجهی نداشت اما میزان عوارض شدید برای مادر و نوزاد در گروه اینداکشن کمتر از گروه مقابل گزارش شد.

محققان در نهایت نتیجه‌گیری می‌کنند که اینداکشن انتخابی در هفته ۳۹ همیشه بهترین استراتژی درمانی در مقایسه با مدیریت انتظاری در هفته ۴۱ است. البته باید در نظر داشت که موفقیت اینداکشن انتخابی به تعیین بسیار دقیق سن بارداری دارد، درغیراینصورت بیمار در مخاطره خواهد افتاد. همچنین باید یک اینداکشن واقعی زایمان باشد، نه آنکه همه سعی کنند تمام کار ظرف ۵ ساعت تمام شود.