مقابله با پرحرفی کودکان، یعنی می ترسن؟

یکى از مهم‌ترین علت‌های پر حرفی در برخی از کودکان می تواند نشان دادن خود و جلب توجه به والدین یا دیگران باشد.

یکى از مهم‌ترین علت‌های پر حرفی در برخی از کودکان می تواند نشان دادن خود و جلب توجه به والدین یا دیگران باشد. وقتی می خواهد توجه کسی را جلب نماید و فرد را به سمت خود سوق دهد، معمولاً با حرف زدن زیاد و در آوردن ادا و اطوار و یا بازی و حرکت، می خواهد جلب نظر کند.

در باره جلب توجه شاید تاکنون بارها توجه کرده باشید، زمانی که مادران با تلفن به مدت طولانی صحبت می‌کنند یا در جمعی مشغول صحبت هستند و از کودک‌شان غافل می‌شوند و نظایر آن، کودک با صحبت کردن طولانی یا پرسش‌های مکرر سعی میکند که توجه آنها را به خود جلب کند. روانشناسان ریشه این نوع واکنش‌های رفتاری کودک را جلب توجه والدین می‌دانند.

کنجکاوی و پرسش

گاهی کودک حس کنجکاوی دارد و نیز تمایل به دانستن همه چیز را در خود دارد، وقتی کودک حس کنجکاوی دارد و در پی کشف بیشتر است، معمولاً ما را سوال پیچ می کند و پشت سر هم پرسش های عجیب و غریب می پرسد، لازم است با صبر و حوصله به آنها پاسخ دهیم و این روحیه پرسش گری را در او تقویت کنیم.

لازم است توجه کنید که اگر جواب پرسشی را نمی دانید به او بگویید که «من نمی دانم، بهتر است در کتاب جواب آن را پیدا کنیم» یا «در اینترنت جستجو کنیم» و به او کمک کنید تا پاسخش را پیدا کند.

ترس

گاهى‌ ترس کودکان نیز به زیاد صحبت کردن آنها منجر می‌شود. این اتفاق بویژه در سنین پایین و برای کودکانی که شب‌ها از تنها خوابیدن در اتاق خود می‌ترسند، اتفاق می‌افتد. چنین کودکانی از والدینشان می‌خواهند که کنار آنها بمانند تا با آنها صحبت کنند.

حسادت و افسردگی

حسادت نیز در این جا اهمیت دارد، به خصوص پس از به دنیا آمدن فرزند جدید در خانواده، برای کودکان بالای سه سال، می‌تواند عاملی برای زیاد صحبت کردن و جلب توجه والدین محسوب شود.

اگر والدین به فرزندشان به اندازه کافی توجه کنند و برایش به طور اختصاصی وقت بگذارند، اما باز هم فرزندشان به طور غیرعادی صحبت کند، باید به دنبال ریشه‌های روانی قضیه بگردند. نباید فراموش کرد که گاهی نیز کم حرف زدن کودکان می‌تواند نشانه‌ای از بروز افسردگی در آنها باشد.