نیاز زن به توجه، بی اعتنایی شوهر راه حلی دارد؟

سوال

چند سال است که ازدواج کرده ام و یک بچه هم دارم مشکل اساسی من بی توجهی همسرم به من و عواطفم است. به عنوان مثال اگر من از چیزی ناراحت بشم براش مهم نیست و اگر مقصر هم او باشد که اصلا عذرخواهی نمی کند و اکثرا هم حوصله بچمو نداره و دائما در حال بحث با اونه. البته ناگفته نماند که مهربان است ولی اصلا بلد نیست که مهربانیش را نشان دهد. مناسبت های مهم را اصلا به خاطر نمی آورد و من بر عکس او آدم فوق العاده عاطفی هستم و کم کم من هم دارم سرد می شوم و احساس بدی از کنار او بودن دارم لطفا من را راهنمایی کنید.

جواب

تمام آن چیزی که بیان می کنید از تفاوتهای بسیار طبیعی زنان و مردان است و به جرات می توان گفت در اکثر زندگی های زناشویی زوجین در تمام دنیا وجود دارد. این تفاوتها تحت تاثیر شیوه های تربیتی و یا شرایط اجتماعی هم نیست بلکه به شدت تحت تاثیر ساختار زیست شیمیایی زن و مرد است که چون با هم متفاوت است باعث ایجاد تفاوت در سبک رفتاری هم می گردد. توجه کنید علاوه بر وجود تفاوت در این ساختار، ایجاد تفاوت در سبک زندگی ها و فاصله افتادن میان زندگی سنتی و ایجاد سبک زندگی مدرن باعث شده که همواره زنان یک فهرست بلند بالا از توقعات از همسرشان داشته باشند. توقعاتی که نسل قبل از ما شاید در خواب هم نمی دید. تمام این تفاوتها باعث شده مشکلات ارتباطی جدی میان زوجین ایجاد گردد حال آنکه اگر طرفین به تفاوتهای طبیعی هم اشراف داشته باشند این مسایل این قدر پر رنگ نمیگردد. من توصیه جدی دارم این کتاب را تهیه کنید به اتفاق هم مطالعه کنید خواهید دید که نه همسرتان مرد بی تفاوتی است نه شما به عنوان یک زن توقعاتی خاص دارید. این کتاب را به اتفاق هم بخوانید:ونوس اتشین مریخ یخی نوشته: دکتر جان گری ترجمه: شادی فرهمند در ادامه چند دستورالعمل ارائه می شود که در آغاز تغییر و در پاسخ دادن به تغییر به گونه ای مثبت یاری دهد:دستورالعمل برای آغاز تغییر به گونه مثبت : قطعاً در یک رابطه زناشویی زن و شوهر نمی توانند درباره چیزی نظر ندهند یا دائماً سکوت کنند. تعامل جز لاینفک یک زندگی مشترک است. برای داشتن و آغاز تغییرات مثبت به ذهن بسپارید که: - زمان و مکان خوبی را انتخاب کنید. - با لحنی دلنشین و جذاب از طرف خودتان صحبت کنید. - به علایق همسرتان بپیوندید و خواسته هایی را به نفع دیگری مطرح کنید. - بی میلی و پاسخ های سرد همسرتان را تصدیق کنید. - همسرتان را به حرف زدن دعوت کنید. - حق انتخاب را به حداکثر برسانید. ضمنا: - مرزها را زیر پا نگذارید یعنی مطلبی را به طرز نامناسب مطرح نکنید. - با لحن مطالبه آمیز، شکوه گرانه، دو پهلو درشت آزاردهنده حرف هایتان را بیان نکنید. - توقع نداشته باشید هر چه می خواهید به دست آورید.- به زور توافق را تحمیل نکنید یا به شکل منفی خود را کنار نکشید.