بعد از انتقال جنین، چرا دلم درد میکنه؟

مهم ترین مطالب در این‌ ‌باره:

انتقال جنین شامل جدا سازی تخمک از تخمدان های یک زن و لقاح آن با اسپرم در آزمایشگاه است. انتقال جنین آخرین قسمت از فرآیند لقاح آزمایشگاهی (IVF) به شمار می رود.
در طی فرایند لقاح آزمایشگاهی، از داروهای باروری برای تحریک تخمدان ها و آزاد سازی تخمک های سالم استفاده می شود. سپس، این تخمک ها از تخمدان های فرد جدا شده و در آزمایشگاه بارور می شوند. پس از تکثیر تخمک های لقاح یافته، جنین به رحم فرد گیرنده انتقال می یابد. برای شروع بارداری، جنین باید خود را به دیواره رحم بچسباند.

بسیاری از بیماران هنگامی که به مرحله‌ی انتقال جنین به درون رحم می‌رسند هیجان زیادی را نشان می‌دهند. این حقیقت که این افراد توانسته‌اند به صورت آزمایشگاهی صاحب جنین‌هایی شوند ثابت می‌کند که اسپرم و تخمک‌های آن‌ها عملکرد مطلوبی داشته و پزشک نیز وظیفه‌ی خود را به خوبی انجام داده است.

اکنون تنها کاری که رویان‌های تولیدشده باید انجام دهند قرار گرفتن سر جای مناسب خود درون رحم می‌باشد ؛ فرآیندی طبیعی که ظاهراً همیشه باید رخ دهد! ولی متأسفانه باید این واقعیت تلخ را در نظر داشته باشیم که همه‌ی جنین‌ها تبدیل به نوزاد زنده نمی‌شوند. تولید مثل انسان یک فرآیند کاملاً بدون نقص نیست ؛ چه به طور طبیعی رخ داده باشد چه در آزمایشگاه! بسیاری از بیماران همیشه در هراسِ این هستند که با انجام کار اشتباه ممکن است جنین از رحم خارج شود.

این زوج‌ها همیشه نگران اقداماتی هستند که باید برای موفقیت‌آمیز بودن انتقال جنین انجام دهند. به یاد داشته باشید که روش انتقال جنین یک روش حدوداً ۳۰ ثانیه‌ای است که در آن پزشک، جنین‌ها را به داخل رحم منتقل می‌کند ولی لانه‌گزینی یک فرآیند زیستی است که خارج از کنترل ما می‌باشد. اینکه ما به صورت آزمایشگاهی توانسته‌ایم جنین را به رحم منتقل کنیم به این معنی نیست که لانه‌گزینی حتماً اتفاق خواهد افتاد. متأسفانه زمانی که جنین‌ها موفق به لانه‌گزینی نمی‌شوند بیماران خود را مقصر می‌دانند و اطرافیانِ ناآگاه علت شکست چرخه‌ی لقاح آزمایشگاهی یا هر روش کمک‌باروری دیگر را رعایت نکردن استراحت مطلق بعد از انتقال جنین می‌دانند! زمانی که جنین منتقل می‌شود کار خاصی وجود ندارد که بیمار برای تحت تأثیر قرار دادن نتیجه‌ی چرخه‌ی خود انجام دهد.

در حال حاضر شواهد ثبت‌شده‌ای وجود ندارد که نشان دهد استراحت مطلق یا ادامه دادن فعالیت‌های روزمره بعد از انتقال جنین، تفاوتی در نتیجه حاصل خواهد کرد. شما خودتان با توجه به مشاوره‌ای که از پزشک دریافت کرده‌اید، وضعیت بدن و ذهنتان باید تصمیم بگیرید که کدام اقدامات برای شما لازم است. با این حال واضح است که خیلی از بیماران همچنان سؤالاتی درباره‌ی یکسری فعالیت‌ها بعد از انتقال جنین خواهند داشت.

این زوج‌ها نگرانی‌هایی درباره‌ی بایدها و نبایدهای بعد از لقاح آزمایشگاهی یا تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم (میکرواینجکشن) دارند. در ادامه با یکسری از اقدامات و احتیاط‌هایی که رعایت آن‌ها توصیه می‌شود آشنا می‌شوید:

پرهیز از رابطه‌ی جنسی
در صورتی که بعد از انتقال جنین، رابطه‌ی جنسی داشته باشید احتمال خطر عفونت واژن افزایش می‌یابد. پرهیز از نزدیکی برای مدتی به تخمدان‌های شما نیز این فرصت را می‌دهد تا به حالت عادی بازگشته و بهبود یابند.

پرهیز از بلند کردن وسایل سنگین
از انجام فعالیت‌های شدید بپرهیزید. شما باید طی چند هفته‌ی اول تا تأیید شدن بارداریتان بیشتر مراقب باشید. عضلات شکمی شما به اندازه‌ی کافی به خاطر روش‌های انجام شده برای انتقال جنین تحت استرس بوده است و بلند کردن اجسام سنگین فقط اوضاع را بدتر می‌کند.

پرهیز از حمام آب گرم
اغلب گفته می‌شود که برای جلوگیری از ورود مواد خارجی به واژن و بروز عفونت، بهتر است حداقل تا دو هفته‌ی اول حمام صورت نگیرد. عفونت در این مرحله باعث سقط می‌شود. بعد از انتقال جنین از دوش واژینال نیز باید دوری کنید. در صورت نیاز به یک استحمام ساده اکتفا کنید.

پرهیز از ورزش‌های سنگین
ایروبیک و تمرینات سنگین بعد از انتقال جنین توصیه نمی‌شود. برای حفظ سلامت خود به ورزش‌های سبک مانند پیاده‌روی بپردازید.

مصرف پروژسترون
زمان تخمک‌گذاری مهم است که اطمینان حاصل کنید بدنتان میزان کافی پروژسترون تولید می‌کند. بدون پروژسترون کافی، ادامه‌ی بارداری ممکن نیست. بدن به طور طبیعی پروژسترون تولید می‌کند ولی گاهی دریافت پروژسترون به شکل شیاف یا تزریق برای حفظ سطح کافی پروژسترون لازم است. به همین علت گاهی تا حدود هفته‌ی دوازدهمِ بارداری تزریق پروژسترون لازم است. بعد از این زمان بدن به تنهایی میزان کافی از این هورمون را تولید می‌کند.

ترک سیگار
یکی از مهم‌ترین اقدامات بعد از انتقال جنین ، ترک سیگار است. تنفس سموم سیگار اثرات منفی روی بارداری شما خواهد داشت. دوری از محیط‌های دودآلود نیز مهم است زیرا در معرض دود سیگار بودن نیز اثرات مخربی روی لایه‌ی داخلی رحم دارد.

دوری از مصرف الکل و سایر داروها
ترک مصرف الکل یا حداقل کاهش مصرف آن در صورت ناتوانی در ترک کامل، بسیار مهم است. در مصرف کافئین و داروهای دیگر نیز باید دقت کنید.