اختلال بیش فعالی در کودکان، کسب مهارت دوست‌یابی

اختلال بیش فعالی و کم توجهی می تواند در ابعاد مختلفی از رشد کودکان مبتلا اختلال ایجاد کند.

اختلال بیش فعالی و کم توجهی می تواند در ابعاد مختلفی از رشد کودکان مبتلا اختلال ایجاد کند. علائم ناشی از این بیماری ممکن است ایجاد روابط دوستانه با سایر کودکان و برقراری روابط اجتماعی مناسب با گروه همسالان را برای کودکان مبتلا دشوار سازد.

در حالی که برخورداری از مهارت های اجتماعی متناسب با سن، برای کودکان اهمیت بسیار زیادی دارد و نقش زیادی در رشد اعتماد به نفس و رضایت شخصی دارد. کودکان بیش فعال - کم توجه معمولا در زمینه روابط اجتماعی با گروه همسالان خود با مشکلات جدی روبه رو هستند. این کودکان معمولا از جانب گروه های متشکل از بچه های هم سن و سال خود طرد می شوند و هیچ دوست صمیمی و نزدیکی ندارند.

کودکانی که حمایت اجتماعی مثبتی از جانب گروه همسالان خود دریافت نمی کنند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلالات اضطرابی، مشکلات خلقی و ناتوانی های رفتاری، بزهکاری و سو مصرف مواد در سنین نوجوانی قرار خواهند داشت. کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی- کم توجی، ۳ برابر بیشتر از کودکان هم سن خود که به این بیماری مبتلا نیستند، از مشکلات و ناتوانی های اجتماعی در ارتباط با گروه همسالان خود شکایت دارند.

هنوز کاملا مشخص نیست که چگونه علائم ناشی از اختلال بیش فعالی- کم توجهی، در نوع روابط اجتماعی و دوستانه ی کودکان مبتلا اختلال ایجاد می کند. کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و عدم تمرکز، غالبا در میان هم سالان خود با علائمی مانند کم رویی و خجالتی بودن شناخته می شوند. علاوه بر این رفتار های تکانشی و پرخاشگری کودکان بیش فعال، می تواند یکی از مهم ترین عوامل طرد شدن آن ها از گروه های دوستی باشد. در صورتی که کودکان مبتلا به موقع تحت درمان مناسب قرار نگیرند، با افزایش سن مشکلات رفتاری افزایش می یابد و به همان ترتیب مشکلات و ناتوانی های اجتماعی بیشتر و مخرب تر خواهد شد.

ابتلا به اختلال بیش فعالی و کم توجهی، در همه ی موارد و برای تمام افراد مبتلا، لزوما منجر به بروز مشکلات رفتاری و اجتماعی نمی شود، ممکن است در برخی موارد، افراد مبتلا از نظر مهارت های اجتماعی و روابط با گروه همسالان خود مشکلی نداشته باشند.با این حال مشکلاتی از این دست به عنوان رایج ترین و شایع ترین مشکلات در کودکان مبتلا به این اختلال شناخته می شوند.

به طور کلی متخصصان جهت بهبود و یا درمان ناتوانی های اجتماعی این کودکان دستور العمل خاصی ارائه نکرده اند. با این حال والدین کودکان بیش فعال - کم توجه با رعایت برخی نکات می توانند به کودک خود کمک کنند تا روابط دوستانه ی بهتر و مناسب تری با همسالان خود داشته باشد. این نکات عبارت اند از:

-اهمیت روابط دوستانه با گروه همسالان را برای کودکان خود به دقت توضیح دهید.

-با افرادی که نقش مهمی در روند رشد کودکان خود دارند در ارتباط باشید، مانند معلمان، مشاوران مدرسه و درمانگران.

-مهارت های ساده ی اجتماعی جهت برقراری روابط مناسب با دیگران را به کودکان خود آموزش دهید.

-در تمام فعالیت های اجتماعی خانوادگی کودک خود را درگیر کنید تا از این طریق برخی مهارت های ضروری و ابتدایی را یاد بگیرد.