آسیب های حین زایمان، رایج ترین ها

آسیب های حین زایمان به انواع آسیب های جسمانی نوزاد در هنگام به دنیا آمدن گفته می شود.

آسیب های حین زایمان به انواع آسیب های جسمانی نوزاد در هنگام به دنیا آمدن گفته می شود. که البته ترومای تولد هم نامیده می شود. کمابیش سه نوع آسیب دیدگی قابل ذکر است که در بیشتر موارد احتمال بروزشان اندک است. تا کنون در حدود ۲ درصد از کل تولد ها منجر به مرگ نوزاد براثر آسیب دیدگی شده است.

علت بروز آسیب های حین تولد

عوامل متعددی د ربروز آسیب های حین تولد دخالت دارند. یک زایمان دشوار هم می تواند با آسیب دیدگی نوزاد همراه باشد. بیشترین موارد عبارتند از:

درصورتی که اندازه ی جنین خیلی بزرگ باشد. یعنی وزن جنین بالاتر از 4 کیلوگرم باشد.

اگر وضع حمل پیش از هفته ی 37 بارداری صورت بگیرد احتمال بروز آسیب دیدگی بالا می رود. زیرا بدن یک جنین زودرس بسیار آسیب پذیر و شکننده است.

مورد دیگر برای بروز آسیب دیدگی های حین تولد عدم تناسب اندازه ی سر جنین با اندازه ی لگن مادر است که امکان زایمان واژینال را غیر ممکن می سازد.

وضعیت غیر طبیعی جنین در رحم مادر، مانند قرارگرفتن در وضعیت بریچ (پاهای جنین به سمت پایین باشد) هم می تواند به بروز آسیب دیدگی بیانجامد.

زایمان مشکل یا دیستوسی هم یکی دیگر از عوامل بروز آسیب های حین زایمان است.

زایمان طولانی و سریع

استفاده از فشار های مکانیکی در حین زایمان (کشش، اعمال فشار) می تواند سبب بروز تروما شود.

کوتاه و نازک بودن کانال زایمان

اگر مادرمبتلا به دیابت باشد، احتمال بروز آسیب دیدگی در حین زایمان بیشتر می شود.

رایج ترین آسیب های حین زایمان

۱. آسیب دیدگی های جمجمه

سفالوهماتوم یا جمع شدن خون در زیر ضریع خارجی جمجمه : شامل خونریزی خفیف بین استخوان و غشاء های پوششی است که پس از تولد به صورت یک لکه ی قرمز رنگ روی سر نوزاد ظاهر می شود. این زخم در طول ۲ هفته یا سه ماه بهبود خواهد یافت.

تورم در زیرپوست سر جنین (caput succedaneum): این آسیب بر اثر سفتی کانال زایمان بروز می کند و به شکل تورم بافت نرم درسر نوزاد دیده می شود. این آسیب دیدگی درظرف مدت یک تا دوهفته بهبود می یابد. استفاده از واکیوم هم احتمال بروز آن را افزایش می دهد.

شکستگی استخوان جمجمه ی نوزاد : خوشبختانه بروز این آسیب دیدگی نادراست. اگر تورفتگی یا عارضه ی جدی ایجاد نشده باشد به سرعت بهبود خواهد یافت.

۲. آسیب های پوستی

دانه های پوستی :شامل خونریزی مویرگ های بسیار ریز زیر پوستی و غشاء مخاطی است که سبب ایجاد دانه های پوستی قرمز رنگ به قطر ۱ تا ۵ میلی متر می شود که تا چند روز باقی می مانند.

ساییدگی پوست : استفاده از فورسپس در حین زایمان می تواند سبب خراشیدگی یا قرمز شدن پوست در ناحیه ی سر شود. خراشیدگی یا ساییدگی ممکنست بر اثر بیش وزن بودن جنین درکنار کوچک بودن واژن و کانال زایمان هم ایجاد شود. استفاده از واکیوم هم می تواند سبب بروز خراشیدگی یا قرمز شدن پوست نوزاد شود.

نکروز چربی زیر پوستی : براثر دشوار بودن زایمان، نواحی قرمز رنگی در صورت، دست ها و پاها و باسن نوزاد دیده می شود. معمولا" تا زمان تولد قابل تشخیص نیستند.

۳. آسیب دیدگی های عصبی

بروز آسیب های عصبی نادراست و بیشتر به دستگاه های استفاده شده درحین زایمان مربوط می شود.

دیستوسی یا زایمان مشکل با آسیب دیدگی شانه همراه با فلج بازویی : در این مورد عصب بازویی براثر درگیر شدن با استخوان خاجی مادر یا ناحیه ی پوبیس آسیب می بیند.

اعصاب هر نقطه از بدن ممکنست آسیب ببیند که گاهی اوقات آسیب دیدگی جدی خواهد بود.

۴. آسیب دیدگی استخوانی

اگرچه به ندرت اتفاق می افتد، آسیب دیدگی استخوانی می تواند بر اثر استفاده از ابزار های کمکی زایمان و اعمال فشار ایجاد شود. شکستگی استخوان شانه بیشتر رایج است ولی به زودی التیام می یابد.

۵. آسیب دیدگی مغزی

عقب ماندگی ذهنی، فلج مغزی، صرع و اختلالات یادگیری برخی از آسیب های حین زایمان است.