روش های کمک باروری، آیا میدانید؟

همانطور که می‌دانید، ناباروری علل زیادی دارد که بعضی‌هایشان بسیار پیچیده هستند.

همانطور که می‌دانید، ناباروری علل زیادی دارد که بعضی‌هایشان بسیار پیچیده هستند و همین چند سال پیش اساسا غیرقابل درمان به نظر می‌رسیدند اما با پیشرفت چشمگیر علم و تکنولوژی، تقریبا دیگر مشکلی برای بچه‌دار شدن زوج‌های نابارور وجود ندارد و حتی زوج‌هایی که هر دو نابارور هستند هم، می‌توانند لذت در آغوش کشیدن فرزندشان را تجربه کنند.

در این مطلب با ۳ روش پیچیده‌تر کمک ناباروری آشنا می‌شوید.

1. تخمک اهدایی

عملکردش این است که: تخمک‌ها از تخمدان زنی دیگر (معمولا جوان‌تر) استخراج و در محیط آزمایشگاهی با اسپرم شوهر بارور می‌شود. بعد از تشکیل رویان، آن را به رحم زن منتقل می‌کنند.

بهترین روش برای: زنانی است که تخمدان‌شان آسیب دیده یا دچار سقط زودرس می‌شوند. همینطور خانم‌هایی که تحت شیمی‌درمانی یا رادیوتراپی هستند، خانم‌های مسن با کیفیت نامطلوب تخمک‌ها و زنانی که دچار مشکلات ژنتیکی هستند و نمی‌خواهند آن را به فرزندشان انتقال دهند.

میزان موفقیتش: نسبتا بالاست. ۵۵ درصد از زنانی که از تخمک اهدایی تازه کمک می‌گیرند، مادر می‌شوند. این میزان در تخمک‌های اهدایی منجمد به ۳۵ درصد کاهش می‌یابد.

خوبی‌اش این است که: خانم‌های مسن و کسانی که مشکلات تخمدانی دارند، می‌توانند مادر شوند.

بدی‌اش این است که: گران‌قیمت است. گیرنده تخمک باید تحت درمان دارویی شدیدی قرار گیرد که عوارض جانبی زیادی دارد؛ برخی خانم‌ها هم ممکن است از اینکه هیچ نسبت ژنتیکی با جنین ندارند، ناراحت باشند.

هزینه‌اش: حداقل ۳ میلیون تومان برای یک سیکل (بدون احتساب مبلغ درخواستی اهداکننده و IVF و ...)

2. رحم جایگزین

عملکردش این است که: زنی به عنوان مادر جایگزین، جنین زن دیگری را در رحم خود نگهداری می‌کند. مادر جایگزین به روش لقاح مصنوعی (آزمایشگاهی) با اسپرم پدر یا جنین زوج (اسپرم پدر و تخمک مادر) به روش IVF باردار می‌شود. حتی ممکن است از تخمک اهدایی و اسپرم اهدایی هم استفاده شود.

بهترین روش برای: زنانی است که به دلیل بیماری، هیسترکتومی (جراحی برداشتن رحم) یا ناباروری نمی‌توانند بچه‌دار شوند. در برخی موارد نادر، هر دو والد نابارور هستند.

میزان موفقیتش: به کیفیت اسپرم و تخمک استفاده شده بستگی دارد. به طور معمول، احتمال زنده زایی در هر سیکل بین ۵ تا ۳۰ درصد است.

خوبی‌اش این است که: زوج‌های نابارور می‌توانند پدر و مادر شدن را تجربه کنند.

بدی‌اش این است که: هزینه‌های غیرقابل پیش‌بینی زیادی دارد. والدین نیز ممکن است احساس خوبی نسبت به این نوع بارداری که دور از آنها سپری می‌شود، نداشته باشند. ضمن اینکه باید با موارد قانونی زیادی درباره مادر جایگزین و حق و حقوق و ... سر و کله بزنند.

هزینه‌اش: ۷ میلیون تا ۲۰ میلیون تومان (بدون احتساب هزینه‌های پیش‌بینی نشده) استفاده از رحم جایگزین در برخی موارد برای حل مشکل ناباروری پیشنهاد می شود.

3. جنین اهدایی یا FET

عملکردش این است که: جنین‌های اهدایی زوج‌های دیگر که از طریق IVF باردار شده‌اند و به جنین‌های فریز شده نیازی ندارند، به رحم گیرنده منتقل می‌شود.

بهترین روش برای: زوج‌هایی که هر دو نابارور هستند و دوست دارند دوره بارداری را تجربه کنند.

میزان موفقیتش: بسته به تازه یا منجمد بودن رویان‌ها و نیز تعدادشان، بین ۳۰ تا ۵۰ درصد است.

خوبی‌اش این است که: زوج‌های نابارور هم می‌توانند دوره بارداری و زایمان را تجربه کنند.

بدی‌اش این است که: نظارت‌های پزشکی، دارودرمانی‌های شدید و بسیاری مسائل قانونی در این راه وجود دارد. ضمن اینکه پیدا کردن جنین اهدایی سخت است و زوج‌ها ممکن است نتوانند از جنین خود دل بکنند.

هزینه‌اش: بیش از ۳ میلیون تومان (به علاوه مبلغ درخواستی اهداکننده و هزینه‌های جانبی)