آموزش بازی با کودکان، ده اشتباه رایج

باید بدانید بازی با کودکان اصولی دارد که رعایت آن باعث می‌شود هم کودک از بازی لذت برده و آموزش ببیند هم ارتباط شما با کودک را بیشتر می‌کند.

باید بدانید بازی با کودکان اصولی دارد که رعایت آن باعث می‌شود هم کودک از بازی لذت برده و آموزش ببیند هم ارتباط شما با کودک را بیشتر می‌کند. در ادامه ۱۰ اشتباهی را که در هنگام بازی با کودک ممکن است مرتکب شوید بهتان می‌گوییم:

۱. تصور شما: بازی راهی است تا فرزندم سرگرم شده و من به کارهای خودم برسم
باید بدانید که: بازی کردن با کودک فواید زیاد دیگری دارد. بازی با کودکان تقویت کننده واقعی مهارت‌های شناختی، جسمی، احساسی و اجتماعی آنهاست. به علاوه خرید اسباب بازی کودک شما را در معرض فعالیت‌های جالبی نظیر شن بازی، هنر و کاردستی و ورزش قرار می‌دهد.
متاسفانه بیشتر والدین اهمیت چندانی به بازی فرزندان خود نمی‌دهند. این در حالی است که بازی یکی از موضوعات اساسی در رشد بچه‌هاست. والدین می‌خواهند تاثیر مستقیم بازی بر روی افزایش مهارت‌های فرزندشان را ببینید. به طور مثال اینکه فرزندشان بیشتر حرف می‌زند.

اگر والدین بپذیرند که بازی همانند یک کار برای بچه‌ها است آنها را بیشتر از هرچیز به بازی کردن ترغیب خواهند کرد.

2. تصور شما: اگر فرزندم راه برود، باید چهار دست و پا رفتن را متوقف کند

باید بدانید که: فرزند دلبند شما باید برای چهار دست و پا رفتن ترغیب شده تا دست، پا و بازوهایش تقویت شوند. او همچنان درحال ایجاد تناسب میان اندام‌های حرکتی خود است. باشگاه و زمین‌های بازی دارای تونل یکی از راه‌های عالی برای تقویت این مهارت در کودک شما است.

3. تصور شما: کودک من توانایی درست کردن پازل را ندارد و من تنها در ساخت یک یا دو تکه از آن کمک می‌کنم
باید بدانید که: این تصور صحیح نیست زیرا شما تمامی پازل را خواهید ساخت. به فرزند خود اجازه کشف اسباب بازی و فعالیت های جدید را بدهید. اگر شما با چنین اشتیاقی به سمت وسایل بازی او بروید امکان به چالش کشیدن و درگیری او با اسباب بازی‌ها را از بین می‌برید. این مهارت‌ها در زندگی آینده او بسیار مهم خواهند بود.

کودکان باید در معرض موقعیت‌های بسیاری قرار بگیرند تا مهارت حل مشکلات را بیاموزند. در واقع باید با ناامیدی و شکست روبرو شوند تا بتوانند موفقیت حاصل از سخت کوشی و پشتکارشان را جشن بگیرند.

4. تصور شما: خب حالا که من نباید رهبری بازی‌های او را برعهده بگیرم بهتر است استراحت کرده و به او اجازه بدهم خودش به تنهایی بازی کند
باید بدانید که : شما باید برای تشویق، خندیدن و پرسیدن سوالات در صحنه بازی او حضور داشته باشید. این کار بازی کردن را برای فرزند شما بسیار دلپذیرتر می‌کند. بعضی اوقات والدین احساس می‌کنند تنها با خرید اسباب بازی‌های خوب و گران وظیفه‌شان به پایان رسیده است. اما حقیقت این است که لذت اینکه شما در کنار بچه‌ها با آنها بازی کنید بسیار بیشتر از اسباب بازی‌های تجملی است.
زمان بازی باید همراه با ارتباط و تعامل دو طرفه بین مادر و فرزند باشد. تحقیقات نشان داده است همبستگی مثبتی بین تعداد کلماتی که کودک در سالهای اولیه زندگی خود می‌شنود و موفقیتی که در آینده به دست می‌آورد وجود دارد.
برای مثال دفعه بعدی که قصد انجام امور خانه داری را دارید، کودک خود را داخل تخت بازیش گذاشته و در هنگام انجام کارهایتان با او حرف بزنید. نتیجه این کار مادر و فرزندی شاد خواهد بود.

۵. تصور شما: اینکه کودک می خواهد به بازی ادامه داده و استراحت نکند مشکلی ندارد. اینطوری او شادتر است

باید بدانید که: به ویژه در سال‌های اولیه زندگی نوزاد خوابیدن برای رشد مغز او بسیار مهم است. فقدان خواب کافی برای کودک بر مهارت‌های حرکتی و تمرکز او تاثیر گذاشته و در حین بازی قادر به یادگیری نخواهد بود. یکی از بهترین کارهایی که می‌توانید انجام دهید این است که یک برنامه منظم برای میزان خواب کافی و بازی با فرزندتان به صورت روتین ایجاد کنید.

6. تصور شما: فرزند من اجتماعی نیست و با همسالان خود بازی نمی‌کند
باید بدانید که: سه شیوه گوناگون و مهم در بازی بچه‌ها وجود دارد. نوع اول بازی انفرادی نامیده می‌شود و کودک به تنهایی و با خود بازی می‌کند. نوع دوم بازی همزمان است که کودک در حضور کودکان دیگر است اما با آنها بازی نمی‌کند. نوع سوم که بازی تعاملی خوانده می‌شود زمانی است که کودک با سایر کودکان بازی می‌کند.

تا سن 3 تا 4 سالگی کودک لزوما با بقیه بچه ها بازی نمی‌کند و تنها ممکن است در کنار آنها مشغول به بازی باشد. بچه ها با مشاهده و بازی با سایر کودکان چیزهای زیادی یاد می‌گیرند. اگر فرزند شما بعد از سن 4 سالگی همچنان با بچه‌های دیگر بازی نمی‌کند این ممکن است یکی از نشانه‌های اختلالات رشدی او باشد پس بهتر است در این باره از یک متخصص اطفال کمک بگیرید. به علاوه اینکه کودک شما ترجیح می‌دهد به جای بازی با همسالانش در کنار شما باشد نشانه ترس او از جدا شدن از شما است.

7. تصور شما: کتاب ها، جغجغه ها و مکان‌هایی با رنگ های روشن برای کودکان آرامش بخش‌ترند
باید بدانید که: دید نوزاد شما در ابتدا تار است و قوه تشخیص رنگ او هنوز رشد کافی ندارد. رنگ‌هایی با تضاد بالا نظیر سیاه، سفید و اسباب بازی‌های قرمز می‌توانند باعث رشد دید او شده و توجهش را جلب کنند. به یاد داشته باشید که نوزادان چهره‌ها را دوست دارند. پس از نزدیک با او حرف بزنید.

۸. تصور شما: نقاشی با انگشتان؟ اصلا حرفش را هم نزنید. پیکاسوی کوچکم به جای کثیف کردن اتاق می‌تواند در نرم افزارهای تبلت و گوشی نقاشی کند
باید بدانید که: ابزارهای الکترونیکی نمی‌توانند و نباید جایگزین تجربه‌های واقعی شوند. بچه‌ها باید در معرض ابزار واقعی قرار بگیرند تا رشد حرکتی و ذهنیشان کامل‌تر شود.

در واقع استفاده مکرر از وسایل الکترونیکی ممکن است خو گرفتن آنها با سرعت کند و معمولی زندگی واقعی را دچار مشکل کند.

۹. تصور شما: فرزند من در محیط بازی بدرفتار است؟ مساله‌ای نیست او تنها یک بچه است!

باید بدانید که: باید قوانین ابتدایی محیط بازی نظیر پرت نکردن و یا قاپیدن اسباب بازی از دیگران را به او یاد دهید. شکست در یادگیری آداب و قوانین ممکن است بر رفتارهای آینده کودک تاثیر بگذارد. در صورت اصلاح نشدن این رفتارها، با بزرگتر شدن کودک او همچنان الگوهای رفتاری گذشته‌اش را انجام می‌دهد که قطعا همیشه ایده آل نخواهد بود.

10. تصور شما: اسباب بازی بیشتر، خوشحالی بیشتر!
باید بدانید که: داشتن اسباب بازی‌های متنوع به معنای این نیست که کودک شما ساعات خوشی را می‌گذراند. هیچ چیز جایگزین تعامل عاشقانه شما با او نیست. با اینکه اسباب بازی‌ها در رشد کودک تاثیرگذارند اما فایده آن در خود اسباب بازی نیست بلکه در شیوه ای است که والدین یا کسی که برای کودک عزیز است از طریق آن با کودک تعامل برقرار می‌کند.