انتخاب مهدکودک مناسب، چه ویژگی‌هایی لازمه؟

هنگام بازدید از یک مرکز (مهدکودک) به موارد بسیاری باید توجه کنید.

محیط:

توجه کنید که آیا فضایی اطراف امن است. آیا کودکان می‌توانند آزادانه به اطراف بروند؟ آیا تعادل مناسبی بین فضای داخل و خارج وجود دارد؟ مکان‌های آرامی باید در نظر گرفته شود تا کودکان بتوانند در آنجا با خود خلوت کنند. کل محیط باید مناسب سن کودکان باشد، مشوق باشد و به یادگیری آن‌ها کمک کند. این محیط باید تمیز، روشن و شاد باشد.

تغذیه:

فهرست غذایی باید مقوی، متعادل و متنوع باشد. دقت کنید که آیا انواع غذاهای سبک و خوشمزه مثل بادام‌زمینی، بیسکویت، کشمش، هویج، کرفس و آب سیب موجود است. به میزان مواد قندی که به کودکان داده می‌شود توجه داشته باشید. به‌شدت توصیه می‌شود که مقدار این مواد برای کودک محدود باشد.

در یک برنامۀ خوب، کودکان از زمان صرف غذا لذت می‌برند. غذاها باید به روشی ساده و آرام مانند اینکه اعضای یک خانواده هستند، سِرو شود. کودکان نیاز دارند که تشویق شوند تا خودشان غذا بخورند و از گفتگوهای لذت‌بخش مناسب با این زمان لذت ببرند.

مقدار غذای هر کودک باید متناسب با سن و جثۀ او باشد. آن‌ها باید تشویق شوند تا غذاهای جدید را امتحان کنند. غذاهای مهدکودک می‌تواند بیشتر از غذاهایی که در خانه طبخ می‌شود بر حس چشایی کودکان تأثیر بگذارد، زیرا کودکان نسبت به علائق کودکان دیگر نسبت به غذا واکنش نشان می‌دهند.

آموزش توالت رفتن:

بهتر است کودک قبل از ورود به مهدکودک، آداب توالت رفتن را آموزش‌دیده باشد. ببینید در مرکزی که از نوزادان مراقبت می‌کند آیا محل مخصوص و مطمئنی برای تعویض پوشک وجود دارد. کودکان بزرگ‌تر باید در صورت نیاز به توالت رفتن، به‌راحتی به آن دسترسی داشته باشند. سرویس دستشویی باید تمیز باشد و صابون و حوله در آنجا باید گذاشته‌شده باشد.

بهداشت:

از مدیر دربارۀ نوع خدمات بهداشتی و اینکه آیا متخصص اطفال و دندان‌پزشک در نوبت‌های مشخص‌شده به مهدکودک می‌آیند، سؤال کنید. کودکان باید جایی برای گذاشتن مسواک‌ها داشته باشند. باید فنجان‌های نشکن شخصی یا کاغذی داشته باشند؛ و زمانی برای مسواک زدن دندان‌هایشان در نظر گرفته شود. همچنین اگر کودکتان مشکل جسمی دارد یا احساس خوبی نسبت به مهدکودک ندارد، مراقب را در جریان قرار دهید.

استراحت:

کودکان به زمان خاصی برای استراحت و مکانی برای خواب یا آرام گرفتن روی یک تختخواب یا تشکچه نیاز دارند.

اسباب‌بازی‌ها:

در بعضی از برنامه‌ها به کودکان اجازه داده می‌شود که اسباب‌بازی دلخواه خود را به مهدکودک بیاورند. ببینید که چه اسباب‌بازی‌هایی در آنجا وجود دارد. در صورت تمایل از مدیر دربارۀ آوردن اسباب‌بازی از خانه برای کودک بپرسید. اسباب‌بازی‌ها باید بی‌خطر، تمیز، مناسب و قابل تعمیر باشند و به‌راحتی در دسترس کودکان قرار گیرند. اگر اسباب‌بازی‌های باطری دار در برنامه وجود دارد باید سالم باشند.

بیماری:

معمولاً به کودکانی که بیماری واگیردار دارند اجازه داده نمی‌شود که به مهدکودک بیاید؛ باوجوداین اگر کودک در طول روز احساس کسالت کند، باید مکان آرامی وجود داشته باشد که بتواند در آنجا استراحت کند و از او مراقبت شود.

اگر مرکز برای مراقبت از کودک بیمار موافقت می‌کند، مطمئن شوید که دستورات لازم را در موارد خاص و مقدار دارویی که باید در طول روز به کودک داده شود، به مدیر داده‌اید.

آموزش:

مطمئن باشید که به همه سؤالات شما و کودکتان دربارۀ خدمات آموزشی برنامه جواب داده شود. نحوۀ پاسخ دادن کارکنان به سؤال‌ها یکی از مهم‌ترین نشانه‌های کیفیت کلی برنامه است. کودکان باید قادر باشند دربارۀ نیازهای خود با مربی یا مدیر صحبت کنند و توجه کنید که آیا بچه‌ها به‌راحتی می‌توانند احساسات خود را بیان کنند. باید بدانید که برنامۀ آموزشی از چه نوع جدولی به‌طور روزمره استفاده می‌کند. می‌توانید این برنامه‌ها را در خانه بامطالعه، گفت‌وگو و تمرین دربارۀ یادگیری مهارت‌های جدید با کودک خود ادامه دهید.

آگاهی و توجه:

نحوۀ برخورد با کودکان هنگام رسیدن آن‌ها به مهد مهم است. دقت کنید که این کار هرروز چگونه و توسط چه کسی انجام می‌شود. مهم است که هرروز به کودکان به هنگام رفتن و برگشتن از مهد سلام و خداحافظی گفته شود. باید توجه کنید که آیا گروه‌های کوچک کودکان خوشحال، فعال و سرگرم هستند. اگر فضای مهد غیررسمی است و با کودکان باملاحظه و احترام رفتار می‌شود، حاکی از این است که برنامه از کیفیت خوبی برخوردار است.

فضا:

اگر کودکان با یکدیگر و یا بزرگسالان احساس آزادی و راحتی می‌کنند، پس برنامۀ خوبی پیش رو دارید. آیا به نظر می‌رسد که کودکان مشکلات خود را با حداقل درگیری فیزیکی حل می‌کنند. آیا به نظر می‌رسد که کودکان به‌خوبی با یکدیگر کار و بازی می‌کنند و آیا رفتار آن‌ها نشان‌دهندۀ همکاری و لذت بردن از اوقاتشان است و آیا می‌توانید به برنامه اعتماد کنید. مقررات باید عادلانه باشد. مراسم خاص مثل تولدها باید با حضور والدین انجام گیرد.

فعالیت‌ها: اگر قرار است کودکان در فضای باز بازی کنند، این فضا باید از ایمنی کافی برخوردار باشد و وسایل و لوازم محکمی در آنجا وجود داشته باشد که به‌راحتی نشکند. شن، خاک و آب برای بازی باید وجود داشته باشد. فضای مناسب بازی و جای بازی برای حرکات جنبشی کودکان معمولاً به ازای هر کودک حدود بیست‌ودو مترمربع و فضای داخل ده مترمربع در نظر گرفته می‌شود.

محیط فیزیکی نباید مانع داشته باشد. استانداردهای اولیه نظافت و ایمنی باید در نظر گرفته شود. تجهیزات داخلی باید ضد آتش باشد. کمک‌های اولیه در فضای داخل و خارج از مهد باید کامل و به‌راحتی در دسترس باشد. محیط باید عاری از اجسام و مواد خطرناک باشد. تزیینات دیوارهای داخلی باید رنگ‌های شاد، متنوع و بدون سرب پوشانده شده باشد.

مراقبان باید از علاقه و توجه والدین استقبال کنند. یک والد آگاه برای یک مهدکودک دارایی ارزشمندی محسوب می‌شود. اما اگر به نظر می‌رسد که مراقب از ارزیابی به این روش ناراحت است، سعی کنید به این احساس توجه کنید و تا جایی که ممکن است، بدون جلب‌توجه اطلاعات موردنیاز خود را جمع‌آوری کنید. باید برای این مرحله تا جایی که موردنیاز است وقت بیشتری اختصاص دهید. دو ساعت، زمان خوبی برای آشنایی با یک مهدکودک است. در این مدت با مدیر و مربیان صحبت کنید و توجه کنید که کودکان به چه نوع فعالیت‌هایی مشغول‌اند. اگر بعد از مرور فهرست و فکر کردن درباره احساستان نسبت به مرکز، هنوز تصمیم نهایی را نگرفته‌اید، یک‌بار دیگر از مهدکودک دیدار کنید یا با والدین دیگر دربارۀ تجربه‌هایشان صحبت کنید. گفت‌وگوی موفقیت‌آمیز بین مربی و والدین، یکی از مهم‌ترین روش‌های تعیین کیفیت برنامه است و شرایط خوبی را برای همۀ افرادی که در مهدکودک حضور دارند، فراهم می‌کند.