در مورد خواب نوزاد، بایدها و نبایدهای آن

ممکن است با خمیازه کشیدن کودک متوجه شوید زمان خواب اوست. اما خواب آلودگی کودک سرنخ های دیگری نیز دارد.

ممکن است با خمیازه کشیدن کودک متوجه شوید زمان خواب اوست. اما خواب آلودگی کودک سرنخ های دیگری نیز دارد. مالیدن چشم ها، گریه کردن و نق نق می تواند از علائم خواب آلودگی کودک باشد. نوزادانی که بیش از حد خسته شده اند برای خوابیدن دچار مشکل می شوند، بنابراین باید علائم خواب آلودگی آنها را زود درک کرد. سن نوزاد کمی بالاتر که برود علائم خواب آلودگی او تغییر می کند؛ ممکن است کارهای بی دقتی انجام دهد، بیش از اندازه به مادر بچسبد یا بیش فعال شود.

کودک را بیدار نکنید

اگر کودک در صندلی مخصوصش در ماشین به خواب رفت چه کنیم؟ به هنگام پیاده شدن کودک را بیدار نکنید، او را به همراه صندلیش از ماشین بیرون آورده و روی سطحی مطمئن قرار دهید. هرگز صندلی را روی مبل یا میز نگذارید. کمربندش را باز نکنید و بگذارید خواب خود را کامل کند. اگر در گهواره است و شروع به خرناس کشیدن کرده است مطمئن شوید کمربند او بسته است و هر از گاهی به او نگاه کنید. این توصیه برای خواب کوتاه مفید است اما نباید تمام شب را به این صورت بخوابد. برای خواب شبانه می بایست کودک را به پشت روی تشک یا تخت بخوابانید.

کودک در طول روز چندبار باید بخوابد؟

پس از تولد نوزاد مدتی طول می کشد تا خوابش برنامه مشخصی پیدا کند. در ماه اول معمولا نوزاد تمام طول بیست و چهار ساعت روز را می خوابد و بیدار می شود و بین دو شیر خوردن دوره های خواب تقریبا برابری دارد.

با بزرگ تر شدن نوزاد زمان های خواب نوزاد معمولا طول می کشد و قابل پیش بینی تر می شود. بعنوان مثال:

سن ۴ ماهگی تا ۱ سالگی:

پس از سپری شدن دوران ابتدای تولد، نوزاد حداقل ۲ بار در روز می خوابد؛ یک بار صبح ها و یک بار اوایل بعد از ظهر. بعضی نوزادان نزدیک غروب نیز می خوابند. بسیاری از نوزادان مجموعا ۳ ساعت یا بیشتر در طول روز به خواب می روند.

سن ۱ سال به بالا:

در این سن نوزاد خواب صبح را کنار گذاشته و فقط عصرها ۲ تا ۳ ساعت می خوابد. بیشتر بچه ها تا سن ۳ تا ۵ سالگی خواب بعد از ظهر را در برنامه خود دارند.

به یاد داشته باشید که برنامه خواب کودکان ممکن است با هم فرق کند و از یک الگوی مشابه پیروی نمی کند.

به خواب های کوتاه و در مسیر اعتماد نکنید

ممکن است به نظرتان خوب بیاید که کودک در مسیر رفتن به محل کار یا مهدکودک یا وقتی با ماشین به کارهایتان می رسید بخوابد. ممکن است یک بار آسیبی به او نرساند اما اگر این برنامه روزانه تان باشد کودک به اندازه مورد نیاز استراحت نخواهد کرد. اگر او همیشه خسته است و برنامه کاری شما نیز پر است زمانتان را تنظیم کنید یا ساعت کاری خود را تقلیل دهید. استخدام یک پرستار یا خواهش از یک دوست یا یکی از اعضای خانواده برای نگهداری کودک به منظور داشتن خواب کافی نیز راه خوبی است.

بین شیر خوردن و خوابیدن او یک فاصله زمانی قرار دهید

بسیار طبیعی است که کودک پس از شیر خوردن به خواب رود و شیر دادن به کودک چه با شیشه شیر و چه از سینه مادر روش خوبی برای قرار گرفتن کنار اوست. اما ممکن است پس از گذشت زمان این تنها روش به خواب رفتن کودک شود. کودکان می بایست یاد بگیرند خودشان بخوابند. سعی کنید شیر دادن را از خوابیدن جدا کنید حتی اگر شده چند دقیقه. در این فاصله زمانی می توانید برای او قصه بگویید یا پوشک او را تعویض کنید.

خواب او را طولانی کنید

اگر کودک بزرگتر از شش ماه است و همچنان در طول روز خواب های بیست دقیقه ای می رود، سعی کنید او را به بیشتر خوابیدن تشویق کنید. سعی کنید کودک را بیشتر بیدار نگه دارید و زمان بین خواب هایش را طولانی تر کنید. کم کم این زمان را بلند تر کنید. با این کار خواب او را تا یک تا دو ساعت افزایش داده و خواب شبانه او را نیز طولانی تر می کنید.

برنامه منظم داشته باشید

برنامه منظمی برای خواب کودک بریزید و به آن وفادار باشید. با روش های زیر خواب کودک خود را بهتر کنید:

- هر روز کودک را به اندازه مقرر بخوابانید.

- از خواب دیر وقت عصرگاهی بپرهیزید. اگر کودک برای خواب شب دچار مشکل است زمان خواب او را زودتر قرار دهید یا او را طوری بیدارکنید که خواب شبانه خوبی داشته باشد.

- برای خواباندن کودک از تشک یا تخت استفاده کنید. بنابراین هر وقت روی آن باشد به خواب فکر می کند.

دستپاچه نشوید

عطسه ، سکسه، ناله، آه و حتی جیر جیر کردن صدا های طبیعی کودک به هنگام خواب است. دستپاچه نشوید. حتی نق نق و گریه کودک درخواب می تواند تنها به معنی به خواب رفتن او باشد. بنابراین قبل از اینکه او را بررسی کرده و از خواب بیدارش کنید کمی صبر کنید، مگر اینکه مطمئن باشید وضعیت او عادی نیست یا گرسنه یا ناراحت است.

اگر کودک پس از اینکه در رختخوابش قرار گرفت شروع به گریه کند، چه کنم؟

بسیار اتفاق می افتد که کودک را در حالت خواب آلود در رختخوابش می گذارید و او شروع به گریه می کند، اما بیشتر مواقع بعد از چند دقیقه خودشان آرام می شوند. اگر پس از گذشت چند دقیقه کودک همچنان گریه می کند کودک را بررسی کنید و با کلماتی نرم او را آرام کنید و به او فرصت دهید مجددا به خواب رود.

اگر مدت کوتاهی پس از گذاشتن کودک در رختخواب گریه هایش شروع شد و کودک گرسنه، بیمار و خیس نیست صبور باشید و او را تشویق کنید به خواب رود. کمی کودک را نوازش کنید یا ماساژ دهید یا مدت کوتاهی او را شیر دهید.

همچنین به یاد داشته باشید که کودکان اغلب در حین خواب فعالند؛ دست و پایشان را جمع و باز می کنند، لبخند می زنند، می مکند و ظاهری بی قرار دارند. این علائم ممکن است شما را به اشتباه بیندازد و او را برای شیر خوردن بیدار کنید. به جای اینکه فورا کودک را بلند کنید چند دقیقه صبر کنید تا ببینید آیا کودک مجددا به خواب برمی گردد یا خیر.

وقتی بیدار می شود او را بلند نکنید

پس از چند هفته کودک نیاز ندارد برای رفتن به خواب عمیق شما را در کنار خود داشته باشد. می توانید به او آموزش دهید چگونه خودش بخوابد و دیگر نیازی به ترفند هایی مانند در آغوش گرفتن، شیر دادن یا تکان دادن ندارد. همچنین با استفاده از این روش می تواند در صورت بیدار شدن در شب، بدون نیاز به شما بخوابد.

به امنیت او بیندیدشید

اگر کودک روی کاناپه، تخت شما یا زمین به خواب رفته است او را بلند کنید و به تخت خودش انتقال دهید. این جاها برای خواب کودک مناسب نیستند. همیشه کودک را به پشت بخوابانید تا از سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) پیشگیری کنید. بالش، پتو، عروسک های پشمالو و نرم، ضربه گیرها و دیگر اشیای نرم را از گهواره کودک خارج کنید. او را برای خوابیدن در محلی مشترک با کودکان دیگر یا حیوانات خانگی نگذارید.

آیا لازم است زمان خواب کودکم را کاهش دهم؟

بستگی به این دارد که کودکتان چقدر شب ها خوب می خوابد.

بعضی کودکان روز و شب خود را گم می کنند؛ روزها بیشتر می خوابند و شب ها بیدارند. برای اینکه خواب کودک را به نظم در آورید، خواب روز او را کم کنید؛ بخصوص اواخر بعد از ظهر نگذارید کودک بخوابد و بیشتر از 3 یا 4 ساعت در روز برنامه خواب نداشته باشد. خواب طولانی در روز نتیجه ای جز بیداری شبانه نخواهد داشت.

بعضی نوزادان و کودکان برخی مواقع در برابر خواب بین روز مقاومت می کنند حتی اگر خسته بوده و نیاز به استراحت داشته باشند. در چنین مواقعی سعی کنید زمان خواب شبانه کودکتان را تنظیم کنید. کمی جلو یا عقب بردن زمان خواب به کودک کمک می کند در طول روز بهتر بخوابد.

کمک به کودک برای اینکه هر روز مقدار مشخصی بخوابد کار راحتی نیست. اگر دیدید بعضی روزها باید تلاش بیشتری کنید تا کودک بخوابد ناراحت نشوید. سعی کنید علائم خواب کودک را ببینید و بشنوید و خستگی کودک را تشخیص دهید و برنامه روتین خواب بین روزش را ثابت نگه دارید.

اگر همچنان درباره خواب کودکتان نگرانید یا سوالی دارید با پزشکش مشورت کنید.