اضطراب جدایی در کودکان، عوامل شیوه بروز آن

شاید بشه گفت یکى از حساس ترین مباحث در ارتباط با خردسالان مقوله اضطراب جدایی است

شاید بشه گفت یکى از حساس ترین مباحث در ارتباط با خردسالان مقوله اضطراب جدایی است. در این مطلب به بررسی مقوله اضطراب جدایی در کودکان می پردازیم،

اضطراب جدایی یا اختلال اضطراب جدایی؟

نکته مهمى که در ابتداى این بحث نیاز به یادآورى داره اینه که ؛ ما یک اضطراب جدایى داریم و یک " اختلال اضطراب جدایى" که در سنین بیش دبستانى دیده میشه و این دو با یکدیگر متفاوتند.

حالت درماندگى کودک شیرخوار به هنگام جدایی از مراقب اولیه از ٨ یا ٩ ماهگی به بعد، پدیده ای بهنجار هست که در ١٥_٢١ ماهگی به اوج خوش میرسه و بعد از آن رو به کاهش میره و اعتقاد برخى بر ایه که در پایان سومین سال زندگی تقریباً از بین می رود.

شدت اضطراب جدایی بهنجار توسط تربیت و طبیعت تعیین میشه، به این معنى که ژنتیک کودک، عوامل مربوط به والدین و تجربه از دست دادن و جدایی، تعیین کننده های مهمی در میزان آن هستند.

شیوه ظاهر شدن اضطراب جدایی در کودکان

اما واکنش های بلافاصله کودکان نسبت به جدایی از لحاظ شدت و طول مدت بسیار متفاوتند، هر چند اضطراب جدایی پدیده ای بهنجار هست، با این وجود اضطراب جدایی مرضی نیز به شیوه های متفاوتی ظاهر میشه؛

استیصال جدایی

آشکارترین نشانه آن استیصال جدای ست که می تواند بصورت وحشتزدگی واقعی نمایان شود.

در این مواقع ، کودک به شخص مورد دلبستگی خود می چسبد و دل مشغولی اصلی وی، حضور اوست. کودک، امتناع اضطراب آمیز خود را هنگام سپرده شدن به پرستار یا جدائی های دیگر، آشکارا نشان میده و این امتناع گاهی با حالت تهوع همراه است . با این حال این اضطراب را وقتی می توان یک نشانه ی مرضی محسوب کرد که به محدود شدن فعالیتهای کودک منجر بشه و یا مانعى در راه سلامت هیجانی وی ایجاد کند.

جان بالبى میگه ؛ برای کودک ٢ ساله اینکه بداند مادر یا پدر برای یک لحظه به خانه همسایه می رود تا اندکی شیر بگیرد مفهومی ندارد و بر عکس کودک ٣ ساله چنین برنامه هایی را تا حدی درک می کند و در حالی که از والد دور است می تواند رفتار او را مجسم کند.

عوامل بروز و کاهش این ترس ها

پس به نظر می رسد دو عامل در بروز و کاهش این ترس ها در کارند :

عامل اول

رشد ظرفیت حافظه ست که در طی نیمه دوم زندگى کودک رخ داده و این تغییر به کودک شیر خوار امکان می دهد. رویدادهای غیر معمول یا غیر قابل پیش بینی را کشف کند

عامل دوم

رشد استقلال در کودک است . کودکان یک ساله هنوز تا حدود زیادی وابسته به مراقبت بزرگسالان هستند ولی کودکان ٢ تا ٣ ساله می توانند خود به سراغ وسایل بازی و دستشویى و نیازهایشان بروند . علاوه بر این کودکان در این سن می توانند خواسته ها و احساسات خود را از طریق گفتار بیان کند.