عفونت ادراری نوزاد، علائم و روش پیگشیری

عفونت ادراری یکی از شایع‌ترین علل بیماری های کلیوی است و در کودکان و نوزادان هم زیاد رخ می‌دهد. عفونت ادراری نوزاد معمولا با شکم درد و پهلو درد همراه است و در نوزادان باعث تب و بی‌قراری می‌شود.
از آنجا که کلیه نوزادان هنوز در حال رشد هستند، آسیب پذیرترند و به همین خاطر در معرض خطر بیشتری قرار دارند، به خصوص در نوزادان پسر که هنوز ختنه نشده‌اند.

علائم عفونت اداراری نوزاد
در صورت بروز عفونت ادراری نوزاد، نوزاد شیرخوار دیگر نمی‌تواند خوب شیر بخورد، بی‌حال و بی‌قرار می‌شود، به خودش می‌پیچد و حتی ممکن است دچار زردی پوست شود
در صورتی که والدین متوجه مشکل نشده و آن را درمان نکنند، عفونت ادراری نوزاد می‌تواند با علائمی مثل استفراغ زیاد و افزایش بی‌حالی همراه شود که نشانه پیشرفت بیماری است.
همچنین خوب وزن نگرفتن نوزاد و بد بو شدن ادرار شیرخوار می‌تواند هم از علائم دیگر عفونت ادراری نوزاد باشد.
علائم عفونت ادرای نوزاد

عفونت ادراری نوزاد و دفع ادرار
نوزادان هر چه کم سن‌تر باشند، بیشتر ادرار می‌کنند، حدود چهار تا ۶ بار در روز. اگر نوزادی بیش از چند ساعت در روز دفع ادرار نداشته باشد، نشانه خوبی نیست و می‌تواند شروع عفونت ادراری باشد.
نوزادانی که به اندازه کافی مایعات دریافت نمی‌کنند، بیشتر در معرض عفونت ادراری و حتی عفونت کلیه‌ها قرار دارند. البته گاهی هم ممکن است علت کاهش ادرار، تنگی مجرای خروجی ادرار باشد که نیاز به بررسی و آزمایشات پزشکی دارد.

پیشگیری از عفونت ادراری نوزاد
یکی از مهم‌ترین نکاتی که مانع از بروز عفونت ادراری نوزاد می‌شود، رعایت بهداشت است. در واقع بعد از هر بار ادرار و مدفوع کردن نوزاد، باید پوشک او تعویض شود و پوست کودک به خوبی شسته و خشک شود. طولانی شدن ساعات تعویض پوشک می‌تواند احتمال بروز عفونت ادراری نوزاد را افزایش دهد.
همچنین نحوه شستن آلت تناسلی کودک (شستن از جلو به سمت پشت) بسیار مهم است و مانع از انتقال آلودگی به اندام تناسلی او شده و احتمال بروز عفونت ادراری نوزاد را کاهش می‌دهد.
البته در نوزادان پسر هم، ختنه می‌تواند یکی از راه‌های پیشگیری یا کاهش بروز عفونت ادراری نوزاد باشد. در واقع انجام ختنه در نوزادی می‌تواند تا حد قابل توجهی احتمال عفونت ادراری را کاهش داده و به این ترتیب از بروز نارسایی کلیه و نیاز به درمان با دیالیز و … هم کاسته می‌شود.