تشخیص ناباروری زنان، چالش آزمایشگاهی

دکتر سارنگ یونسی درباره تشخیص افتراقی این بیماری با سایر بیماری‌ها، افزود: تشخیص افتراقی بین ‏PCOS‏ و مواردی از قبیل حاملگی (با انجام تست ‏BhCG‏ باید ابتدا بارداری را در خانمی‌که پریود عقب افتاده دارد، رد کرد)، پرکاری مادرزادی آدرنال که با انجام تست ۱۷- هیدروکسی ‏پروژسترون افتراق داده می‌شود، تومورهای مترشحه کننده آندروژن‌ها و کم کاری تیروئید و سندرم کوشینگ ضروری است چراکه علائم بالینی مشابه با آن دارند.
وی با اشاره به راه کار درمانی این بیماری تصریح کرد: بطور کلی چاقی خودش عاملی ‏برای افزایش مقاومت انسولینی و بدتر شدن وضعیت ‏PCOs‏ است و با افزایش وزن شدت علائم این بیماری افزایش یافته و درنتیجه کاهش وزن یک راهکار مهم درمانی در این بیماران ‏است. دیده شده است حتی ۵% کاهش وزن می‌تواند باعث بهبود روند تخمک گذاری و سیکل قاعدگی شود.‏ ضمن اینکه استفاده از رژیم‌های غذایی کم کربوهیدارت در این بیماران ضروری است چراکه رژیم‌های پر ‏کربوهیدرات و کم چربی منجر به افزایش بیشتر انسولین خون این بیماران می‌شود
یونسی اظهارکرد: افزایش فعالیت بدنی با کاهش قند خون می‌تواند منجر به کاهش انسولین خون شود، همچنین درمان دارویی مثل استفاده از ترکیبات ضد استروژنی خوراکی نظیر کلومیفن سیترات، لتروزول و متفورمین ‌‏ترکیب خوراکی افزاینده حساسیت انسولین و در بیماران مقاوم به کلومیفن - عدم تخمک گذاری با دوزهای ‏بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلی گرم روزانه - استفاده از ترکیب ‏recombinant hGH‏ به اضافه آگونیست ‏GnRH‏ است. هورمون رشد باعث بهبود پاسخ تخمدان به تحریک گونادوتروپین‌ها می‌شود. مطالعات ‏نشان داده است که استفاده همزمان کلومیفن و متفورمین اثرات بیشتری به تجویز تنها برای هر کدام از آنها ‏دارد.‏
این دکترای حرفه‌ای علوم آزمایشگاهی تاکید کرد: قرص‌های ضد بارداری که حاوی استروژن و پروژسترون هستند با کاهش تولید آندروژن‌ها و تنظیم تولید ‏استروژن‌ها موثر است.‏ جراحی لاپاراسکوپی ‏و القاء تخمک گذاری با استفاده از گونادوتروپین‌های تزریقی نیز می‌تواند در درمان افراد موثر باشد.