زخم دهانه رحم، تداخلی با زایمان طبیعی دارد؟

زخم دهانه رحم به دلیل رشد غیر طبیعی سلول‌ها در دهانه رحم ایجاد می‌شود. دهانه رحم نزدیک به انتهای رحم قرار دارد. زخم دهانه رحم معمولاً از طریق تست پاپ اسمیر سالانه تشخیص داده می‌شود. هر ساله بین ۲۵۰ هزار تا یک میلیون زن با نوعی از زخم دهانه رحم شناسایی می‌شوند. زخم دهانه رحم از این جهت نگران کننده است که می‌تواند نشان دهنده سرطان یا سلول‌های پیش سرطانی در دهانه رحم باشد. با این وجود، با درمان مناسب، درصد زیادی از زنان مبتلا به این بیماری هرگز سرطان را تجربه نمی‌کنند.

انواع زخم دهانه رحم
زخم دهانه رحم با توجه به شدت آن در سه گروه طبقه‌بندی می‌شود:
خفیف
این نوع شایع‌ترین نوع زخم دهانه رحم است و در ۷۰% موارد، زخم بدون نیاز به درمان خود به خود بهبود می‌یابد.
متوسط
این نوع با احتمال بیشتری نیازمند درمان است و ممکن است منجر به سرطان شود.
شدید
این نوع زخم نشان دهنده شکل پیشرفته‌تر زخم است و ممکن است سلول‌های پیش سرطانی را نشان دهد.

علل
دلیل زخم دهانه رحم هنوز ناشناخته است، اگرچه عوامل متعددی وجود دارند که امکان دارد باعث رشد غیر طبیعی سلول‌ها در گردنه رحم شوند از جمله:
- عفونت HPV که به عنوان زگیل تناسلی هم شناخته می‌شود
- عفونت HIV
- قرار گرفتن در معرض رژیم غذایی DES (دیستیلستیل بسترول) که بین سال‌های ۱۹۳۸ تا ۱۹۷۱ به زنان باردار داده شد
- استفاده طولانی مدت از داروهای ضد بارداری خوراکی (بیش از ۵ سال)
- تغذیه نامناسب
- سیگار کشیدن

علائم
متأسفانه، زخم دهانه رحم معمولاً نشانه‌ای ندارد؛ به همین دلیل تست پاپ اسمیر سالانه اهمیت زیادی دارد. با این حال، گاهی همراه با علائم زیر است:
- زگیل تناسلی
- خونریزی نامنظم
- لکه‌بینی بعد از رابطه جنسی
- ترشحات غیرطبیعی واژن
- کمر درد
- زخم دهانه رحم و بارداری
ارتباطی بین HPV و سقط جنین، زایمان زودرس و سایر عوارض بارداری پیدا نشده است. اما چنانچه شما در زمان بارداری زخم دهانه رحم دارید، لازم است که به پزشک خود حتماً اطلاع دهید. در برخی مواقع، زخم دهانه رحم در طول بارداری بدتر می‌شود، زیرا هورمون‌ها در بدن افزایش می‌یابد. با این وجود، درصد زیادی از زنان بارداری که زخم دهانه رحم در آن‌ها تشخیص داده می‌شود، بدون هیچ درمانی بعد از بارداری بهبود پیدا می‌کنند. وجود زخم دهانه رحم در دوران بارداری تأثیری بر نوزاد ندارد؛ اما اگر این بیماری به علت عفونت‌هایی مثل HIV یا زگیل تناسلی باشد، درمان باید هر چه سریع‌تر آغاز شود. این عفونت‌ها می‌توانند به نوزاد منتقل شوند و عوارض جدی در او ایجاد کنند. پزشک برای تشخیص اینکه آیا مبتلا به این بیماری‌ها هستید یا نه، درخواست تست‌های غربالگری می‌دهد.

امکان انتقال عفونت به نوزاد حین زایمان طبیعی
خطر انتقال ویروس HPV (یکی از عوامل ایجاد زخم دهانه رحم) به کودک حین تولد بسیار پایین است. حتی اگر نوزاد مبتلا شود، بدن او معمولاً خود به خود ویروس را از بین می‌برد. حتی اگر مادر نوعی از HPV را داشته باشد که منجر به سرطان گردن رحم شده باشد، کودک می‌تواند سالم متولد شود. در موارد بسیار نادری، نوزاد متولد شده از مادری که زگیل تناسلی دارد، دارای زگیل در گلو است. این بیماری جدی پاپیلوماتیوز تنفسی نام دارد و باید فوراً درمان شود تا باعث بسته شدن راه‌های تنفسی نوزاد نشود. بنابراین، زایمان طبیعی برای افراد مبتلا به زخم دهانه رحم از لحاظ انتقال عفونت به نوزاد با توجه به احتمال پایین انتقال به او، مشکلی ندارد اما لازم است تا درباره شدت عفونت و درمان آن با پزشک خود مشورت کند.

درمان
درمان زخم دهانه رحم به عوامل مختلفی بستگی دارد. از جمله شدت بیماری و سن بیمار.
نوع خفیف
تنها تست پاپ اسمیر مستمر سالانه باید انجام شود. زنان مسن مبتلا به نوع خفیف معمولاً نیاز به درمان ندارند مگر اینکه زخم دهانه رحم خفیف به مدت دو سال ادامه پیدا کند و به نوع متوسط یا شدید پیشرفت کند یا سایر مشکلات پزشکی وجود داشته باشد.

سایر روش‌های درمانی
- بیوپسی مخروطی یا LEEP
- فریز کردن
- جراحی لیزر
- سوزاندن