۱۹۸۹۰۸
۱۴۱۷
۱۴۱۷
پ

اختلال بیش فعالی در کودکان، عوارض درمان نکردن آن

زمانی که اختلال کم توجهی بیش فعالی درمان نشده، میان ناتوان ترین اختلالات باقی می ماند.

زمانی که اختلال کم توجهی بیش فعالی درمان نشده، میان ناتوان ترین اختلالات باقی می ماند. خطرات درمان نکردن اختلال کم توجهی بیش فعالی شامل مشکلات تحصیلی، اجتماعی و عاطفی در دوران کودکی می شود.
در بزرگسالی ممکن است مشکلات بر عملکرد شغلی، روابط زناشویی و خانوادگی، سلامت روان و حفظ ایمنی در هنگام رانندگی اثر بگذارد.
کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی که درمان نشده اند، بیشتر احتمال دارد تا با دارو و الکل خود درمانی کنند.
کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی که به بهترین حالت پیش می روند، کسانی هستند که والدینی خوب دارند که به درستی تشخیص می دهند و ترکیبی از مداخلات روان شناختی، رفتاری، آموزشی و دارویی دریافت می کنند. با این حال، حتی زمانی که درمان می شوند، اختلال کم توجهی بیش فعالی از دوران کودکی تا بزرگسالی تاثیر قابل توجهی بر فرد دارد.
زمانی که اختلال کم توجهی بیش فعالی، کنترل نشده رها می شود، هر بخش از زندگی تاثیر منفی می گیرد. در واقع، تحقیقات نشان می دهد که اختلال کم توجهی بیش فعالی درمان نشده، یکی از اختلالات بسیار مضر برای زندگی است.

درمان کردن یا درمان نکردن بیش فعالی
بسیاری از خانواده ها با این که فرزندشان را درمان کنند یا نه، درگیر هستند. برای این خانواده ها، ارزیابی فواید و خطرات، مفید است.
هنگام تعریف خطر، روی تصویر بزرگ تری تمرکز کنید. فقط روی این که آنقدر خطرناک هست که فرزندتان را درمان کنید یا نه، تمرکز نکنید. هر دارویی اثرات جانبی منفی و هزینه ی خود را دارد. (ممکن است کسی با تینلول اوردوز کند).
در عوض بپرسید "خطرات درمان نکردن فرزندم چیست؟" پیامد های بی توجهی، بی فکر عمل کردن و بیش فعالی در طول زندگی را در نظر بگیرید مثلا در مدرسه و موفقیت تحصیلی، عزت نفس و رضایتمندی، رفتار جنسی (بارداری ناخواسته)، روابط خانوادگی و اجتماعی، ازدواج و طلاق، وضعیت شغلی، عملکرد شغلی و از دست دادن شغل، توانایی رانندگی، حوادث و تصادفات اتومبیل.

دارو های اختلال کم توجهی بیش فعالی و سایر مواد
اگر نوجوان درمان نشود، ممکن است خود درمانی کند. در میان این گروه از نوجوانان، خطر مصرف مواد مخدر ۱۰۰ درصد افزایش یافته است.
در نوجونان مصرف مواد مخدر به استفاده نادرست از آن تغییر می کند و ممکن است به ماده ای مثل کوکائین روی آورند. از آن جایی که کوکائین در مغز فرد مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی، ایجاد تمرکز می کند، یک نوجوان که خود را با کوکائین درمان می کند، به اندازه کافی آرام و متمرکز می شود تا کتابی بخواند و یا روی مطلبی تمرکز کند. چرا نخواهد که به مصرف آن ادامه دهد؟
البته نوجوانانی که از دارو های تجویزی برای اختلال کم توجهی بیش فعالی استفاده می کنند، برای مصرف مواد ایمن نیستند. با این حال در مطالعات پژوهشی، نوجوانان درمان شده از همسن و سالان معمولیشان قابل تشخیص نیستند، به عبارت دیگر مانند دیگر نوجوانان کنجکاوانه عمل می کنند.
این نوجوانان ممکن است مواد را تجربه کنند یا نکنند، اما اگر تجربه کنند، آن را برای یک نیاز نوروبیولوژی (زیست شناسی اعصاب) انجام نمی دهند.
مطالعات هیچ شواهد قانع کننده ای مبنی بر این که درمان دارویی نوجوانان مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی، راهی به سوی اعتیاد پیدا خواهد کرد، نیافته اند.
از طرف دیگر، تحقیقات تایید کردند که تجویز داروهای مناسب برای کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی منجر به افزایش خطر امتحان، استفاده، وابستگی یا استفاده نادرست مواد مخدر نمی شود.
نوجوانان مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی که تحت درمان قرار می گیرند، نسبت به بدن‌شان بیشتر حساس می شوند، به نیاز های جسمی‌شان احترام می گذارند و شروع به حفظ سلامتی‌شان می کنند.

تاثیرات بر روی والدین
تاثیر جدی قرار گرفتن در درمان اختلال کم توجهی بیش فعالی، در طی بزرگسالی ادامه دارد. بزرگسالان مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی درمان نشده، بیش از ۷۸% احتمال استفاده ی داروی غیر مجاز را نسبت به افراد بدون اختلال کم توجهی بیش فعالی دارند.
۷۹% از بزرگسالان مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی که درمان نشده اند، مانند کودکان، علائم اضطراب، افسردگی و بیماری مزمن جسمی را نسبت به ۵۱% بزرگسالان بدون اختلال کم توجهی بیش فعالی تجربه می کنند.

سایر مشکلات در طول عمر
پیامد های آموزشی اختلال کم توجهی بیش فعالی درمان نشده، عمیق هستند. تا ۵۸% کودکانی که برای اختلال کم توجهی بیش فعالی‌شان درمان نشده اند، در مدرسه نمره نمی آورند.
طبق یک مطالعه، ۴۶% آن ها در مدرسه به حالت تعلیق در می آیند. ۳۰% از نوجوانان مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی که درمان نشده اند در مقایسه با ۱۰% افرادی که مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی نیستند، نمی توانند مدرسه را تمام کنند.

عوارض عدم درمان بیش فعالی در بزرگسالی
سی و هشت درصد بزرگسالان جوان مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی درمان نشده، در مقایسه با ۴۰% افراد مبتلا نشده به اختلال کم توجهی بیش فعالی، باردار می شوند یا سبب حاملگی ناخواسته در آن ها می شود. هفده درصد از بزرگسالان جوان مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی در مقایسه با ۴% افراد مبتلا نشده، بیماری مسری جنسی کنترل شده دارند.
مرگ و میر همه گیر ناشی از ترافیک نیز مرتبط با اختلال کم توجهی بیش فعالی درمان نشده است. رانندگی، خطرناک ترین فعالیتی است که جوانان انجام می دهند و تصادفات ماشینی، منجر به مرگ و میر در میان جوانان آمریکای شمالی می شود.
رانندگان جوان مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی درمان نشده، با عملکرد رانندگی به طور جدی تحت تاثیر بی توجهی، بی فکر عمل کردن و بیش فعالی هستند و ۲ تا ۴ برابر بیش تر از همسن و سالان خود تصادفات رانندگی دارند. تحقیقات اخیر، خطر خراب شدن ماشین آن ها را حتی بیشتر از بزرگسالانی که به طور قانونی نوشیدنی خورده اند، دانسته اند.
سه نشانه اصلی اختلال کم توجهی بیش فعالی که با روابط شخص مداخله دارد عبارتند از: تاثیر منفی بر همبستگی خانواده، کاهش شانس موفقیت و رضایت شخص و به خطر انداختن ازدواج سالم. افراد مبتلا به اختلال کم توجهی بیش فعالی درمان نشده، دو برابر بیشتر از افراد درمان شده یا همسن و سالان معمولی‌شان، احتمال طلاق گرفتن دارند.

پ
منبع: سرسره

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

مشاوره ویدیویی

    • اخبار داغ
    • جدیدترین
    • پربیننده ترین
    • گوناگون
    • مطالب مرتبط

    برای ارسال نظر کلیک کنید

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.