خشکی واژن زنان، نکاتی که باید بدانید

یک لایه نازک مرطوب، دیواره واژن زنان را پوشانده است. این لایه مرطوب یک محیط قلیایی را ایجاد می کند. بدین طریق اسپرم می تواند در حین رابطه جنسی در جهت تولید مثل زنده مانده و حرکت کند. این ترشحات واژنی دیواره واژن را نیز چرب می کنند و باعث می شوند در طول رابطه جنسی درد و سایش کمتری ایجاد شود. هنگامی که زنان پا به سن می گذارند، تغییرات به وجود آمده در ترشح هورمون ها منجر به نازک شدن دیواره های واژنی می شوند. دیواره های نازکتر بدین معناست که سلول های کمتری رطوبت ایجاد می کنند. این امر باعث خشکی واژن می شود. تغییرات هورمونی رایج ترین دلیل خشکی واژن هستند اما دلایل دیگری نیز وجود دارد.

علائم خشکی واژن
خشکی واژن می تواند باعث بروز ناراحتی هایی در واژن و ناحیه لگن شود همچنین می تواند علائم زیر را به همراه داشته باشد:
سوزش
کاهش میل جنسی
احساس درد در طول رابطه جنسی
خونریزی خفیف پس از عمل دخول
احساس ناراحتی
عفونت های مجاری ادرار که مرتبا رخ می دهند
خارش و سوزش واژن
خشکی واژن می تواند باعث خجالت زنان شود. اگرچه این وضعیت در میان زنان رایج است اما ممکن است آن ها از حرف زدن در مورد این شرایط با پزشک یا همسر خود اجتناب کنند.

علل خشکی واژن
یکی از دلایل اصلی خشکی واژن، کاهش میزان هورمون استروژن است. هنگامی که زنان پا به سن می گذارند، بدن آن ها استروژن کمتری ترشح می کند. این امر منجر به بند آمدن قاعدگی زنان در طول دورانی به نام پیش از یائسگی می شود.
اما یائسگی تنها دلیل کاهش ترشح استروژن نیست. از جمله سایر دلایل بروز این وضعیت می توان به موارد زیر اشاره کرد:
شیردهی
سیگار کشیدن
افسردگی
استرس شدید
اختلالات سیستم ایمنی مانند سندروم شورگن
زایمان
انجام ورزش های سنگین
برخی روش های درمانی سرطان مانند پرتو درمانی لگن، هورمون درمانی یا شیمی درمانی
عمل برداشت تخمدان
برخی از داروها نیز می توانند باعث کاهش ترشح هورمون ها شوند. شستشوی واژن (با دوش مخصوص) و استفاده از برخی کرم ها و لوسیون های واژن ممکن است باعث خشکی و خارش در این ناحیه شوند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
خشکی واژن معمولا نشانه وضعیت خطرناکی نیست. اما اگر این ناراحتی دوام داشت یا باعث احساس درد یا سایر مشکلات در حین رابطه جنسی شد، لازم است به پزشک مراجعه کنید. اگر خشکی واژن درمان نشود می تواند منجر به زخم و شکاف در بافت های واژن شود.
اگر این وضعیت با خونریزی شدید همراه بود سریعا باید به پزشک مراجعه کنید.
پزشک در طول معاینه وجود پارگی دیواره های واژن و نازک شدن پوست واژن را بررسی می کند. همچنین ممکن است برای پی بردن از وجود یک باکتری مضر از ترشحات واژن نمونه برداری کند. علاوه بر این آزمایشات هورمونی نیز می توانند مشخص کنند که آیا در مرحله پیش از یائسگی هستید یا یائسه شده اید.

خشکی واژن چگونه درمان میشود؟
کرم های چرب کننده بسیاری وجود دارد که می توان برای کاهش خشکی و احساس ناراحتی در ناحیه واژن از آن ها استفاده کرد. این کرم های چرب کننده و مرطوب کننده می توانند با تغییر میزان pH واژن، احتمال ابتلا به عفونت مجاری ادرار را کاهش دهند. زنان باید چرب کننده ای استفاده کنند که مختص واژن باشد. به علاوه این چرب کننده ها باید بر پایه آب بوده و حاوی عصاره های گیاهی یا رنگ های مصنوعی یا معطر نباشند. چرب کننده هایی مانند وازلین و روغن مینرال می توانند باعث پارگی کاندوم و آسیب به دیافراگم هایی که برای پیشگیری از بارداری مورد استفاده قرار می گیرند شوند.
در برخی موارد پزشک استروژن درمانی را به صورت قرص، کرم یا حلقه های واژنی تجویز می کند. کرم و حلقه های واژنی مستقیما استروژن را به بافت های واژن انتقال می دهند. قرص ها بیشتر در مواقعی که سایر علائم آزار دهنده یائسگی مانند گرگرفتگی پدیدار می شوند مورد استفاده قرار می گیرند.
از آن جایی که بسیاری از محصولات می توانند باعث سوزش و حساسیت پوست واژن شوند، بهتر است در صورت تداوم این وضعیت فقط توصیه های پزشک را دنبال کنید.

چگونه میتوان از خشکی واژن پیشگیری کرد؟
از وسایلی مانند دوش های مخصوص شستشوی واژن و کاندوم هایی که حاوی ماده نانوکسینول ۹ یا N-۹ هستند اجتناب کنید، زیرا از مواد شیمیایی برخوردار هستند که می توانند باعث خشکی واژن شوند. لازم به ذکر است که از خشکی واژن ناشی از افزایش سن یا تغییرات ایجاد شده در دستگاه تولید مثل نمی توان جلوگیری کرد.