درمان سرطان رحم، چه راه هایی دارد؟

سرطان اندومتر یا سرطان دهانه‌ی رحم، نوعی سرطان است که در رحم بروز می‌کند. سرطان دهانه‌ی رحم در لایه‌ای از سلول‌های تشکیل‌ دهنده‌ی پوشش داخلی حفره‌ی رحمی (اندومتریوم) به وجود می‌آید. سرطان دهانه‌ی رحم را گاهی سرطان رحم می‌نامند. انواع دیگری از سرطان نیز می‌توانند در رحم ایجاد شوند، مانند سارکوم رحم، اما میزان شیوع آن کمتر از سرطان دهانه‌ی رحم می‌باشد. سرطان دهانه‌ی رحم اغلب در مراحل ابتدایی تشخیص داده می‌شود زیرا سبب خونریزی‌های مکرر و غیرعادی از واژن می‌گردد که این علائم زنان را بر آن می‌دارد تا فوراً به متخصص مربوطه مراجعه کنند. اگر سرطان دهانه‌ی رحم به‌ موقع تشخیص داده شود، اغلب با برداشتن رحم به روش جراحی، این نوع سرطان درمان خواهد شد.
در صورت مشاهده‌ی هرگونه علائم نگران‌کننده مانند خونریزی یا ترشحات واژینال که مربوط به عادت ماهانه‌ی تان نباشد، درد لگن یا درد در هنگام نزدیکی، به متخصص مراجعه کنید. اگر سرطان در شما تشخیص داده شود، متخصص زنان و زایمان شدت (مرحله) سرطان شما را تعیین می‌کند. گزینه‌های درمانی برای درمان سرطان دهانه‌ی رحم در شما به مشخصات سرطان مانند مرحله، وضعیت سلامت عمومی و اولویت‌های شما بستگی دارد.

علت‌ها
پزشکان اطلاعی از علت دقیق بروز سرطان دهانه رحم ندارند. تنها اطلاعاتی که دارند این است که اتفاقی در سلول‌ها میافتد که سبب جهش ژنتیکی در سلول‌های دهانه‌ی رحم (اندومتر (پوشش دیواره‌ی رحم)) می‌شود. این جهش ژنتیکی باعث می‌شود تا سلول‌های سالم و طبیعی به سلول‌هایی غیر طبیعی تبدیل شوند. سلول‌های سالم با میزان مشخصی رشد و تکثیر می‌شوند، و در نهایت در زمان مشخصی می‌میرند. در حالی‌که رشد و تکثیر سلول‌های معیوب کنترل نشده است و در زمان معینی نمی‌میرند. از انباشته شدن سلول‌های معیوب، توده‌ای (تومور) به وجود می‌آید. سلول‌های سرطانی به بافت‌های مجاور خود آسیب وارد می‌کنند و می‌توانند از تومور اولیه‌ی خود جدا شوند و به هرجایی دیگری از بدن گسترده شوند (متاستاز).

عوامل خطر
عواملی که خطر ابتلا به سرطان دهانه‌ی رحم را افزایش می‌دهند عبارت‌اند از:
تغییراتی در تعادل هورمون‌های زنانه در بدن: تخمدان‌ها دو هورمون عمده‌ی زنانه را تولید می‌کنند (استروژن و پروژسترون). نوساناتی در تعادل این هورمون‌ها باعث تغییراتی در دهانه‌ی رحم می‌شوند. یک بیماری یا اختلالی که سبب افزایش مقدار استروژن در بدن بیمار می‌شود، اما تأثیری روی سطح پروژسترون ندارد، می‌تواند خطر ابتلا به سرطان دهانه‌ی رحم را افزایش دهد.
دوران قاعدگی برای مدتی طولانی‌تر: شروع دوران قاعدگی در سنین پایین (قبل از ۱۲ سالگی) یا شروع دیرهنگام دوران یائسگی می‌تواند در افزایش خطر ابتلا به سرطان دهانه‌ی رحم تأثیرگذار باشد. هرچه دوران قاعدگی در زنان بیشتر باشد، غشای رحمی او بیشتر در معرض استروژن قرار خواهد گرفت.
باردار نشدن: زنانی که هیچ‌وقت بارداری نشده‌اند نسبت به زنانی که حداقل یک‌بار بارداری شده‌اند، بیشتر درخطر ابتلا به سرطان دهانه‌ی رحم قرار دارند.
بالا رفتن سن: با بالا رفتن سن زنان، خطر ابتلای آن‌ها به سرطان دهانه‌ی رحم افزایش می‌یابد. سرطان رحم و دهانه‌ی رحم اغلب اوقات در زنانی بروز می‌کند که دوران یائسگی را پشت سر گذاشته‌اند.
چاقی: چاقی موجب افزایش خطر ابتلا به سران رحم می‌شود. دلیل این امر شاید این باشد که چربی اضافی بدن باعث تغییراتی در تعادل هورمون‌های بدن می‌شود.
هورمون درمانی برای سرطان سینه
سندروم ارثی سرطان روده

علائم سرطان رحم
علائم و نشانه‌های سرطان اندومتر یا دهانه‌ی رحم ممکن است شامل موارد زیر باشند:
خونریزی واژینال بعد از یائسگی
خونریزی و لکه بینی بین قاعدگی‌ها
ترشح غیرطبیعی، آبکی یا همراه با خون از واژن
درد لگن

تشخیص
آزمایش‌ها و روش‌های بکار رفته برای تشخیص سرطان رحم یا دهانه‌ی رحم عبارت‌اند از:
آزمایش لگن
استفاده از امواج اولتراسوند (سونوگرافی) برای تصویربرداری از رحم بیمار
معاینه‌ی اندومتر رحم بیمار با استفاده از یک وسیله مخصوص
نمونه‌برداری از بافت‌ها برای آزمایش
جراحی برای برداشتن بافت جهت آزمایش

درمان سزطان رحم
گزینه‌های درمانی برای آندومتر عبارت‌اند از:
جراحی
سرطان رحم یا سرطان دهانه‌ی رحمبرای اکثر زنان مبتلابه سرطان رحم یا سرطان دهانه‌ی رحم، جراحی برای برداشتن رحم توصیه می‌شود. اکثر بیماران مبتلابه سرطان دهانه‌ی رحم تحت یک عمل جراحی برداشتن رحم (هیسترکتومی) و نیز برداشتن لوله‌های فالوپ تخمدان‌ها (سالپنگو اوفورکتومی) قرار می‌گیرند. با انجام عمل هیسترکتومی، بیمار دیگر قادر به بچه‌دار شدن در آینده نخواهد بود. همچنین با برداشتن تخمدان‌ها، بیمار یائسه می‌شود (اگر هنوز یائسه نشده باشد). درطی انجام جراحی، جراح نواحی اطراف رحم را نیز بررسی خواهد کرد تا علائمی از گسترش سرطان به آن نواحی را جستجو کند. همچنین ممکن است غدد کوچک لنفاوی را برای آزمایش خارج کند. این کمک می‌کند تا مرحله‌ی پیشرفت سرطان معین گردد.
پرتودرمانی
رتودرمانی سرطان رحمدر پرتودرمانی از اشعه‌ی انرژی قوی، مانند اشعه‌ی ایکس و پروتون، برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. در برخی موارد، پزشک ممکن است برای کاهش خطر عود سرطان رحم در بیمار بعد از جراحی، پرتودرمانی را توصیه کند. در شرایط خاصی، ممکن است برای کوچک‌تر کردن یک تومور و آسان‌تر خارج کردن آن، پرتودرمانی قبل از جراحی توصیه شود. اگر بیمار جهت انجام عمل جراحی، از سلامتی کافی برخوردار نباشد، می‌تواند تنها تحت پرتودرمانی قرار بگیرد. در زنانی که دچار سرطان پیشرفته‌ی دهانه‌ی رحم می‌باشند، پرتودرمانی می‌تواند به کنترل درد مرتبط با سرطان کمک کند. پرتودرمانی می‌تواند شامل روش‌های زیر باشد:
تشعشع از یک دستگاه خارج از بدن بیمار. در طی تشعشع پرتوی خارجی، بیمار روی یک میز دراز می‌کشد درحالی‌که یک دستگاه تشعشع به نقاط مشخصی از بدن او ارسال می‌کند.
تشعشع در داخل بدن بیمار قرار دارد. تشعشع پرتوی داخلی (براشی تراپی) شامل انتقال دادن یک دستگاه مملو از پرتو، مانند دانه‌ها، سیم یا لوله‌های کوچک، به داخل واژن بیمار برای مدت‌زمان کوتاهی می‌باشد.
هورمون درمانی

هورمون درمانی سرطان رحمهورمون درمانی شامل مصرف داروهایی می‌شود که روی سطوح هورمونی در بدن تأثیر می‌گذارند. اگر بیمار در مرحله‌ی پیشرفته‌ی سرطان رحم باشد و سرطان به نواحی به‌غیراز رحم گسترده شده باشد، هورمون تراپی می‌تواند گزینه‌ی درمانی مناسب باشد.
گزینه‌های دارویی برای هورمون درمانی عبارت‌اند از:
داروهایی برای افزایش مقدار پروژسترون در بدن بیمار. پروژستین ترکیبی (ساختگی) که نوعی هورمون پروژسترون می‌باشد، می‌تواند به متوقف ساختن رشد سلول‌های سرطانی دهانی رحم کمک کند.
داروهایی برای کاهش مقدار استروژن در بدن بیمار. داروهای هورمون درمانی می‌توانند به پایین آوردن سطح استروژن در بدن بیمار کمک کنند و یا استفاده از استروژن موجود را برای بدن دشوار سازند. سلول‌های سرطانی دهانه‌ی رحم که به برای رشدشان به استروژن وابسته هستند، ممکن است در واکنش با این داروها کشته شوند.
شیمی‌درمانی
شیمی‌درمانی سرطان رحمدر شیمی‌درمانی، از مواد شیمیایی برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. بیمار ممکن است یک داروی شیمی‌درمانی یا دو یا چند داروی ترکیب‌شده باهم را دریافت کند. بیمار می‌تواند داروهای شیمی‌درمانی را به‌صورت قرص (خوراکی) یا از طریق رگ (وریدی) دریافت کند. شیمی‌درمانی را می‌توان برای زنانی توصیه کرد که دچار سرطان پیشرفته‌ی دهانه‌ی رحم یا عود سرطان رحم باشند که به‌غیراز رحم، به نقاط دیگری از بدن گسترده شده است. این داروها به جریان خون بیمار وارد می‌شوند و سپس در بدن او حرکت می‌کنند و سلول‌های سرطانی را می‌کشند.
پیشگیری
برای کاهش خطر ابتلا به سرطان رحم، می‌توان نکات زیر را رعایت کرد:
درباره‌ی خطرات هورمون تراپی بعد از یائسگی با پزشک خود صحبت کنید. اگر پزشکتان برای کمک به کنترل علائم یائسگی، روش جایگزینی هورمونی را برای شما در نظر دارد با او درباره‌ی خطرات و مزایای آن صحبت کنید. جایگزین کردن استروژن به‌تنهایی بعد از یائسگی ممکن است سبب افزایش خطر سرطان دهانه‌ی رحم شود، مگر آنکه قبلاً تحت عمل هیسترکتومی قرارگرفته باشد. دریافت ترکیبی از استروژن و پروژسترون می‌تواند این خطر را کاهش دهد. هورمون تراپی خطرات دیگری را نیز در پی خواهد داشت، مانند افزایش احتمال بروز سرطان سینه، بنابراین قبل از هر کاری خطرات و مزایای این درمان را با پزشک خود بسنجید.
از قرص‌های ضدبارداری استفاده کنید. استفاده از قرص‌های ضدبارداری برای حداقل سالی یک‌بار می‌تواند خطر ابتلا به سران دهانه‌ی رحم را کاهش دهد. اگرچه این تأثیر می‌تواند برای چندین سال پس از قطع مصرف این قرص‌ها ادامه داشته باشد. البته قرص های ضدبارداری عوارضی نیز دربردارند، بنابراین درباره ی مزایا و خطرات آن با پزشک خود صحبت کنید.
وزن ایده آلی داشته باشید. چاقی می‌تواند سبب افزایش خطر ابتلا به سرطان دهانه‌ی رحم شود، بنابراین سعی کنید که وزنتان را در حد مناسب و ایده آلی حفظ کنید. اگر فردی نیاز به کاهش وزن دارد، با افزایش فعالیت بدنی و کاهش مقدار کالری دریافتی خود می‌تواند به وزن ایده آل خود برسد.
اکثر روزهای هفته فعالیت ورزشی داشته باشید. ورزش می‌تواند خطر ابتلا به سرطان رحم و دهانه‌ی رحم را کاهش دهد. ازاین‌رو فعالیت ورزشی را در برنامه‌ی روزانه‌ی خود بگنجانید. سعی کنید در اکثر روزهای هفته، حدود ۳۰ دقیقه را به ورزش کردن بپردازید. هرچه بیشتر بتوانید ورزش کنید، بهتر است.