زبان آموزی کودکان ناشنوا، نحوه تقویت

سالانه در ایران، ۱۲۰۰ کودک ناشنوا متولد می‌شود، تقریبا از هر هزار کودک متولد شده در ایران، یک نفر ناشنواست. طبق آمار، ۹۵ درصد این کودکان ناشنوا در خانواده‌هایی متولد می‌شوند که سایر اعضای آن‌ها شنوا هستند. همین موضوع ممکن است باعث غافلگیری و ناراحتی والدین شود. از آنجا که پدران و مادران شنوا با نحوه برقراری ارتباط با فرزند ناشنوای خود آشنا نیستند، دچار اضطراب و نگرانی می‌شوند. اما فراموش نکنید، کودکان ناشنوا هم می‌توانند مانند سایر کودکان پیشرفت کنند، یاد بگیرند و در زندگی به موفقیت برسند.

چگونه مهارت زبان آموزی کودک ناشنوا را تقویت کنید؟
کودکان ناشنوا، از بدو تولد تا چهار سالگی، آمادگی دریافت آموزش را دارند. می‌توانید با آن‌ها صحبت کنید و با زبان اشاره ارتباط برقرار کنید. کودکان ناشنوا، به‌جای حس شنوایی، قدرت بینایی و لامسه قوی‌تری دارند و در واقع، از زبان تصویری برای برقراری ارتباط استفاده می‌کنند.
اولین قدم برای ارتباط با کودکان ناشنوا این است که والدین زبان اشاره را بیاموزند. والدینی که فرزند ناشنوا دارند می‌توانند، با یادگیری زبان اشاره و برقراری ارتباط با سایر ناشنوایان، بهتر با کودک خود ارتباط برقرار کنند.
آموختن زبان اشاره‌ به کودک شامل آموختن مجموعه‌ای از اداها و حرکات به نوزاد و کودک نوپاست تا بتواند نیازهای اساسی خود مانند گرسنگی یا خواب‌آلودگی را بیان کند. بهتر است ابتدا زبان اشاره ایرانی را به کودک خود آموزش دهید و سپس سراغ زبان فارسی بروید. زبان اشاره ایرانی در واقع همان زبان طبیعی بدن ناشنوایان است.
برای آموزش زبان اشاره به کودک خود، می‌توانید برای او به زبان اشاره قصه بگویید، درباره هر چه می‌خواهید صحبت کنید با اشاره به او نشان دهید، با هم کارتون تماشا کنید و برایش به زبان اشاره ترجمه کنید. کودکانی که دریافت زبانی بهتری داشته باشند در برقراری ارتباط و حرف زدن به زبان اشاره موفق‌تر خواهند بود.
کارشناسان معتقدند والدین می‌توانند استفاده از زبان اشاره را در شش یا هفت ماهگی نوزاد شروع کنند، اما مشاهده نتایج دست‌کم دو تا سه ماه طول می‌کشد، نتیجه به این معنی که کودک نیز با همان زبان با والدین خود حرف بزند.

کاشت حلزون، آری یا نه؟
درباره کاشت حلزون تصمیم به عهده والدین است. اما بعد از کاشت حلزون، باید کودک را به کلاس‌های گفتاردرمانی ببرید. این نکته را فراموش نکنید، بچه‌ها زبان اشاره را دوست دارند، پس برای کودکتان محدودیتی به وجود نیاورید و زبان اشاره را حذف نکنید؛ زبان اشاره بخشی از هویت ناشنوایان است.
کودکان ناشنوایی که کاشت حلزون را انجام داده‌اند باز هم تمایل دارند با جامعه ناشنوایان در ارتباط باشند یا حتی با افراد ناشنوا ازدواج کنند. اجازه دهید کودکتان آزادانه تصمیم بگیرد و آموزش ببیند.