راه رفتن کودک، روی پنجه مشکل دارد؟

راه افتادن به موقع و صحیح کودک همواره دغدغه‌هایی را برای والدین ایجاد می‌کند. راه رفتن روی پنجه در کودکان یکی از همین مواردی است که بسیاری از پدر و مادرها را نگران می‌کند. آن‌ها اغلب به دنبال این هستند که آیا این مسئله می‌تواند ناشی از مشکل جسمانی خاصی باشد یا نه. اگر فرزندتان اکثراً روی پنجه راه می‌رود و شما نیز به دنبال پیدا کردن علل آن هستید تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.

راه رفتن روی پنجه در کودکان
راه رفتن روی پنجه به سبکی از راه رفتن اطلاق می‌شود که در آن هیچ گونه تماسی بین پاشنه پای کودک و زمین وجود ندارد و او روی سینه پا و انگشتان خود می‌ایستد و حرکت می‌کند. اگر فرزند شما ۱۲ تا ۱۵ ماهه باشد روی پنجه راه رفتن در او طبیعی است چراکه کودکان در ابتدای راه رفتن وضعیت‌های مختلف قرار دادن پا را امتحان می‌کنند به همین خاطر ممکن است راه رفتن روی پنجه نیز مربوط به همین موضوع باشد. اما در سنین ۲ تا ۳ سال فرزند شما باید به الگوی ثابتی برای راه رفتن دست پیدا کند و بتواند با گذاشتن پاشنه و کف پا روی زمین راه برود.

برخی دلایل خاص مربوط به روی پنجه راه رفتن کودک
راه رفتن روی پنجه در کودک به ندرت می‌تواند ناشی از مشکل جدی باشد. در موارد خاص این امر ممکن است در نتیجه کوتاه بودن تاندون آشیل، فلج مغزی، دیستروفی عضلانی و یا بیماری‌های کلی اعصاب و عضلات باشد. همچنین کودکان مبتلا به اوتیسم نیز ممکن است روی پنجه یا سینه پای خود راه بروند اما تا زمانی که کودک شما در سایر حوزه‌های رشد مشکلی از خود نشان نمی‌دهد، راه رفتن روی پنجه به تنهایی امری طبیعی است و جای نگرانی ندارد.

چه زمانی راه رفتن روی پنجه در کودکان می‌تواند نگران کننده باشد؟
زمانی که کودک شما همراه با راه رفتن روی پنجه علائم زیر را از خود نشان می‌دهد لازم است که در مورد وضعیت کودک خود با پزشک مشورت کنید.
- راه رفتن روی پنجه در اکثر اوقات
- سفت بودن عضلات
- وجود ناهماهنگی‌های حرکتی از علل راه رفتن روی پنجه در کودکان
- رشد نکردن مهارت‌های حرکتی و ناتوانی در انجام حرکات ظریف
- ناتوانی در تحمل وزن خود هنگامی‌که کودک روی کف پا می‌ایستد
- وجود سابقه خانوادگی اوتیسم یا دیستروفی عضلانی
- راه رفتن درست در گذشته و راه رفتن دائم روی پنجه در کودکتان در حال حاضر
- نداشتن تماس چشمی یا داشتن حرکات و رفتارهای تکراری و قالبی

سؤالات متداول
آیا راه رفتن روی پنجه در کودک امری طبیعی در روند رشد است؟
به طور کلی راه رفتن روی پنجه تا دو سالگی امری نگران کننده محسوب نمی‌شود. نیمی از کودکانی هم که پس از 2 سالگی این سبک راه رفتن را دارند در حقیقت از روی عادت این کار را انجام می‌دهند و خود به خود در حدود 5 سالگی آن را کنار می‌گذارند. برخی کودکان حتی ممکن است برای بازی و سرگرمی این کار را انجام دهند اما بچه‌هایی که خارج از عادت و به طور غیرنرمال این سبک راه رفتن را ادامه می‌دهند در اصطلاح به روی پنجه راه رفتن ایدیوپاتیک مبتلا هستند که ممکن است در سایر اعضای خانواده نیز وجود داشته باشد و علت آن نیز نامشخص است.
آیا راه رفتن روی پنجه می‌تواند به کودک آسیب بزند؟
راه رفتن طولانی مدت روی پنجه ممکن است باعث آسیب رساندن به تاندون آشیل پا شود و درد و انقباض ایجاد کند. این مسئله در نهایت با انجام حرکات ورزشی اصلاحی و انجام فیزیوتراپی قابل درمان است.
اگر راه رفتن روی پنجه ناشی از کوتاهی تاندون آشیل باشد چه باید کرد؟
معمولاً این مشکل از طریق مراجعه به فیزیوتراپ و انجام ورزش‌های کششی می‌تواند بهبود پیدا کند. در موارد بسیار نادر ممکن است که پزشک دستور جراحی را صادر کند که این امر معمولاً بعد از 6 سالگی انجام می‌شود.