روش های نوین کمک باروری

۱۰ تا ۱۵ درصد زوج ها که مشکل ناباروری دارند؛ هنگامی که به پزشک مراجعه می کنند، معمولا پزشک سه نوع درمان متصور می شود؛ جراحی، دارو درمانی و روش های کمک باروری یا باروری مصنوعی.

پس اگر شما از باروری طبیعی ناامید شده اید، روش‌های کمک باروری هستند که بتوانید به وسیله آن ها صاحب فرزند شوید در اینجا ما به روش های مختلف باروری مصنوعی یا کمک باروری پرداخته ایم.

روش های باروری مصنوعی
روش IUI یا تلقیح داخلی رحمی
در این روش یک کاتتر به داخل دهانه رحم فرستاده می شود و مقدار زیادی اسپرم همسرتان به طور مستقیم داخل رحم می فرستند. میزان موفقیت این روش برای زوجینی که مشکل خاصی ندارند ۷ تا ۱۶ درصد است. اثرات جانبی روش تلقیح داخلی رحمی می تواند موارد زیر باشد.

افزایش شانس ابتلا به سندروم تحریک پذیر تخمدان
تغییر خلق و خو و حساس شدن سینه ها
افزایش احتمال دو یا چند قلو زایی
احساس گرفتگی
این روش ساده ترین نوع درمان یک زوج نابارور است و در مواردی کاربرد دارد که مشکلات جنسی ناشی از گردنه رحم و یا مشکلات جنسی مردانه خفیف باشد. در این روش احتمال رسیدن اسپرم به تخمک از حالت طبیعی بیشتر می شود علاوه بر این اسپرم های مرده نیز از سایر اسپرم ها جدا می شوند.
روش IVF لقاح خارج رحمی
یکی از رایج ترین روش های مختلف در باروری مصنوعی است. در این روش خانم نابارور داروهایی برای تحریک تخمک گذاری مصرف می کند و پس از آن تحت عمل بیهوشی قرار گرفته و تخمک های خارج شده از تخمدان را از بدن خارج می کنند و در دستگاهی به نام انکوباتور قرار می گیرد.

همچنین اسپرم گرفته شده از مرد پس از جداسازی اسپرم های مرده با تخمک ها ترکیب می شود. اگر لقاح موفقیت آمیز باشد رویان را به داخل رحم مادر انتقال می دهد؛ رویان در خارج از رحم مادر تنها پنج روز سالم می ماند. از اثرات جانبی روش IVF می توان به موارد زیر اشاره کرد.

احتمال دو یا چند قلو زایی با انتقال بیش از یک رویان
تورم پوستی
سردرد
نفخ شکم
درد گلو
در اثر مصرف دارو گنادوتروپین افزایش خطر سندروم تحریک پذیر تخمدان ها
گرفتگی بعد از خروج تخمک و بعد از ورود رویان به داخل رحم
روش ICSI میکرواینجکشن
در این روش لقاح خارج رحمی برای هر تخمک باید ۵۰ هزاراسپرم روی آن ریخته شود برای افرادی که مشکل ناباروری دارند قادر نیستند این تعداد اسپرم را تولید کنند. لذا با استفاده از یک سوزن مخصوص، اسپرم ها را از بافت بیضه جدا می کنند. همچنین اسپرم ها نمی توانند از دیواره تخمک وارد شوند و آن را بارور کنند.

پزشکان بایستی از یک سوزن بسیار ریز میکروسکوپی استفاده کنند و به وسیله آن اسپرم را بر می دارند و از دیواره تخمک عبور می دهند. ICSI مشابه به روش IVF است. با این تفاوت که در این جا اسپرم ها نمی توانند خودشان وارد تخمک شوند.

یکی از اثرات جانبی این روش این است که هنگامی که می خواهند اسپرم مرد را از داخل بیضه خارج کنند، این عمل معمولا با بیهوشی موضعی انجام می شود که درد و ناراحتی به همراه دارد و تا ده روز مرد نمی تواند فعالیت شدید داشته باشد.
روش Gift
در این روش در آزمایشگاه عمل لقاح را روی تخمک و اسپرم انجام می دهند و سلول تخم را به داخل لوله فالوپ تزریق می کنند. این روش امروزه به دلیل وجود IVF و ICSI به ندرت استفاده می شود. از اثرات جانبی این روش می توان به موارد زیر اشاره کرد.

افزایش احتمال دوقلو یا چندقلویی زایی
ریکاوری طولانی تر نسبت به IVF
احساس درد در محل برش های لاپاراسکوپی
روش Zift
این روش نیز شبیه به روش Gift است با این تفاوت که پس از این که تخمک و اسپرم در محیط آزمایشگاهی تلقیح شدند، قبل از تزریق سلول تخم به داخل لوله فالوپ صبر می کنند تا رویان تک سلولی به وجود آید و سپس آن را به دیواره لوله فالوپ تزریق می کنند. این روش نیز امروزه به ندرت استفاده می شود از اثرات جانبی این روش می توان به موارد زیر اشاره کرد.

افزایش احتمال دو یا چند قلو زایی
طولانی شدن دوره نقاهت به دلیل عمل لاپاراسکوپی
احساس درد در محل برش ها