علت گریه کودک، ناشی از چیست؟
آیا شما نیز از آن دسته والدینی هستید که در آرام نمودن نوزاد خود مستاصل ماندهاید؟ آیا از گریههای زیاد کودک خود، شما نیز تحت فشار عصبی قرار گرفتهاید؟
جوانامروز: نگران نباشید! این مشکل برای همه پدر و مادرها وجود دارد خصوصا اگر تجربه اولین کودک خود را پشتسر میگذارند. هیچ چیز نمیتواند شما را برای واقعیت صاحب فرزند شدن حقیقتا آماده سازد. نخستین هفتههای زندگی کودک شما، که در طی آنها بتدریج این شخص تازهوارد را میشناسید و به پدر یا مادر شدن عادت میکنید، گویی گردبادی آشفته از وقایع، تجربهها و احساسات جدید است.
چیزهای زیادی هست که باید بیاموزید: نحوه تغذیه کودک، نحوه لباس پوشیدن و مراقبت از پوست او، اینکه چه چیزهایی را دوست دارد و از چه چیزهایی بدش میآید، دلایل گریه و بیقراریهایش چیست و ...
مراقبت از کودک جدید مستلزم ترکیبی از گرمی، توجه و واکنشگری است و هرچند بعضی از اینها مانند گریه کردن غریزی است، برخی را نیز باید هر دوی شما بیاموزید.
به هر حال، مرحله عادت کردن و آشفتگی اولیه خیلی طول نخواهد کشید.
کودک شما قطعا در سال اول زندگی زیاد گریه خواهد کرد. در آغاز، این تنها راه ارتباطی او برای بیان نیاز خود به غذا و آرامش است، اما از حدود سه ماهگی متوجه تغییرهایی خواهید شد. از این زمان به بعد، گریههای کودک دیگر حالت غریزی نخواهد داشت و او به جای اینکه بیشتر اوقات بیداری خود را به گریه سپری کند، از این زمانها برای آموختن درباره دنیای پیرامون خود استفاده خواهد کرد. وقتی کودک شما گریه میکند، غریزه به شما میگوید او را بردارید و نوازش کنید. نگران نباشید؛ با این کار کودک لوس نخواهد شد یا تشویق نخواهد شد که بیشتر گریه کند. کودک شما باید بداند که میتواند به شما تکیه کند، همین امر در آرامش او نقش بسزایی دارد.
با این حال گریههای مداوم کودک، خصوصا اگر تجربه نخستین شما برای پدر یا مادر شدن باشد، برای شما طاقتفرساست. اگر دیدید کودک شما به قدری گریه میکند که شکیبایی خود را از دست میدهید، از رابط بهداشت یا پزشک کودک کمک بگیرید.
اغلب شما نمیتوانید با قاطعیت دریابید که کودک چرا گریه میکرد یا چرا آرام شد. اگر راهحلهای ساده مثل شیردادن و نوازش کودک یا تمیز کردن جای او را امتحان کردید و روشهای آرام کردن را که معمولا موثر واقع میشود اجرا کردید و هیچ یک نتیجه نداد، ممکن است علت دیگری برای گریه کودک وجود داشته باشد.
در اینجا به ذکر هفت دلیل عمده برای گریه کردن کودک میپردازیم:
۱ــ بیماری
ممکن است علت گریه کودک نوعی بیماری باشد، خصوصا اگر گریه کردن او با حالت عادی فرق داشته باشد. همیشه اگر کودک شما هرگونه علائم غیرعادی از خود بروز داد با پزشک تماس بگیرید. گاهی ممکن است کودک سرما خورده باشد و چندان هم ناخوش نباشد، اما انسداد بینی او مانع شیر خوردن یا مک زدن شست او شود و بنابراین چون نمیتواند به طریقی که عادت دارد خود را آرام کند، گریه کند.
در این مورد پزشک ممکن است قطره بینی تجویز کند تا کودک راحت نفس بکشد.
۲ــ جوش پوشک یا سوزش باسن
این مورد نیز ممکن است موجب گریه کردن کودک شود. پوشک او را در این حالت درآورید، او را کاملا تمیز کنید و بقیه روز او را بدون پوشک، روی حوله یا پوشک باز بگذارید. میتوان اقدامات زیر را برای جلوگیری از بدتر شدن جوش انجام دهید؛ برای اجتناب از جوش پوشک:
ــ پوشک کودک را زیاد عوض کنید.
ــ باسن و چینهای پوستی کودک را با آب گرم خوب بشویید و خشک کنید.
ــ از دستمالهای یکبار مصرف مخصوص پاک کردن بچه استفاده نکنید. زیرا مواد به کار رفته در آنها خود میتواند ایجاد حساسیت نموده و این عارضه را تشدید نماید.
ــ تا میتوانید کودک را بدون پوشک رها کنید.
ــ اگر از پوشک پارچهای استفاده میکنید، شورت پلاستیکی گرهی یا دکمهای بخرید زیرا امکان جریان هوا را فراهم میکند.
ــ پوشکهای پارچهای را خوب بشویید و آبکشی کنید. برای شستن آنها از پودر صابون مخصوص کودک استفاده نمایید. چرا که مواد شیمیایی و قلیایی کمتری داشته و کمتر ایجاد حساسیت مینمایند.
ــ با دیدن نخستین علائم قرمزی پوست از کرم مخصوص جوش پوشک (بنا بر نوع پوست کودک و با تجویز پزشک) استفاده نمایید.
ــ اگر از پوشک پارچهای استفاده میکنید، از آستر دارای قدرت جذب بالاتر استفاده کنید تا حتیالامکان مدت زمان تماس ادرار با پوست کودک را کمتر کنید.
ــ هرگز از شورت پلاستیکی، بدون پوشک پارچهای و به تنهایی استفاده نکنید.
چرا که این نوع شورتها جوش پوشک را بدتر میکنند. زیرا ادرار را نزدیک پوست نگه میدارند، اگر از نشت ادرار ناراحتید، مدتی از پوشک یک بار مصرف استفاده کنید.
3 ــ قولنج (کولیک)
که اغلب کولیک 3 ماه یا کولیک شبانگاهی نامیده میشود، با جیغ کشیدنهای منظم، شدید و غیرقابل آرام کردن مشخص میشود که هر روز در زمان خاصی رخ میدهد؛ این زمان معمولا اواخر عصر یا اول شب است. این حالت در حدود 3 هفتگی ظاهر میشود و تا 12 یا 14 ماهگی ادامه مییابد. گریه کودک ممکن است تا 3 ساعت طول بکشد. همیشه نخستین باری که کودکتان به طور آرامناپذیر جیغ کشید به پزشک مراجعه کنید. کولیک ضرری ندارد، اما ممکن است آن را اشتباه تشخیص دهید و متوجه علائم وخیم دیگر نشوید. اگر کودک شما کولیک شبانگاهی داشته باشد، تنها کاری که میتوانید بکنید یاد گرفتن تحمل آن است، با این یقین که کودک شما بیمار یا غیر طبیعی نیست و کولیک ادامه نخواهد یافت. این زحمت را به تنهایی به دوش نکشید؛ این 3 ماه زمان دشواری برای شما، همسرتان و کودکتان خواهد بود. به یاد داشته باشید که نباید به دارو متوسل شوید. کولیک را نمیتوان درمان کرد. گریب میکسچر بیضرر است و بعضی کودکان را برای مدتی آرام خواهد کرد. با رابطه بهداشت یا پزشک کودک صحبت کنید آنها به شما اطمینان خواهند داد که این مرحلهای طبیعی و گذراست و شما را آرام خواهند نمود.
یک شب به خودتان استراحت بدهید. همسرتان یا یکی از بستگان را به جای خودتان بگذارید. به یاد داشته باشید که خستگی زیاد شما را از پا خواهد انداخت و در نتیجه شما نخواهید توانست به نحو احسن به کودکتان رسیدگی کنید.
4 ــ محیط کودک
محیط کودک ممکن است موجب گریه کردن کودک شما شود. ممکن است کودک سردش باشد،دمای اتاق کودک باید 18 تا 20 درجه سانتیگراد باشد، یعنی دمایی که برای بزرگسالانی که لباس کم به تن داشته باشند نیز مناسب است.
از بیش از حد گرم نگه داشتن کودک نیز خودداری کنید. اگر پشت گردن کودک گرم و مرطوب به نظر میرسد، احتمالا گرمش است. در این صورت لباسهایش را کم کنید تا خنک شود. اگر کودک عرق کرده است، شاید انداختن حوله زیر زیرانداز او موجب راحتتر خوابیدن او شود. دقت کنید که چراغ یا آفتاب به چشم او نزند.
5 ــ کارهایی که کودک از آنها متنفر است
این کارها همیشه قابل اجتناب نیستند، هر چند ناراحتی خود را با صدای بلند اظهار کنند. لباس پوشاندن و در آوردن، حمام کردن و ریختن قطره به چشم یا بینی از مواردی است که نوزادان از آنها بدشان میآید. تنها کاری که میتوانید بکنید آن است که این کارهار ا هر چه سریعتر انجام دهید و بعد کودک را نوازش کنید تا آرام شود.
۶ ــ خلق عصبی شما
ممکن است علتی برای ناراحتی کودکتان باشد. چراکه کودک رابطه عاطفی تنگاتنگی خصوصا با مادر دارد. او از صدای ضربان قلب مادر پی به احساسات وجودی او خواهد برد.
شاید شب است و شما کم خواب و خستهاید. شاید بدخلقی کودک موجب بدخلقی شما شده است. دانستن این که کودک شما اغلب فقط به احساسات خود شما واکنش نشان میدهد شاید کمک کند تا با او آرامتر باشید.
۷ ــ غرولند کردن بیش از حد
این کارهاگاهی موجب میشود که کودکی که ناراحت است به مراتب بیشتر گریه کند. دادن او از آغوش یک نفر به فردی دیگر، عوض کردن بیدلیل پوشک، شیر دادن مکرر همراه با عصبیت، بحث درباره گریه کردن او با صدای مضطرب، همگی ممکن است او را ناراحتتر کند. کودک شما بیش از آنچه فکر میکنید اتفاقات محیط پیرامونش را درک میکند. اگر دلیل آشکاری برای گریه کردن کودک وجود ندارد، به تلاش برای پیدا کردن دلیل ادامه ندهید. شاید کودک فقط نیاز به نوازش و آرام کردن دارد.
گریه در کودکان سنین بالاتر
از حدود 3 ماهگی، ممکن است متوجه تغییری اساسی در کودک خود شوید. او اکنون نسبت به آنچه در پیرامونش میگذرد بسیار آگاهتر است، واکنش نشان میدهد و به همه چیز علاقهمند است، خصوصا به اشخاص.
او هنوز خیلی گریه میکند و تا چند ماه آینده نیز به همین ترتیب خواهد بود، اما اکنون تا حد زیادی میداند که چرا گریه میکند.
5 دلیل برای گریه کودکان سنین بالاتر
1 ــ گرسنگی دلیل واضحی برای گریه کردن کودک شماست. همچنان که سال اول زندگی کودک پیش میرود و کودک راه میافتد و با غذای جامد آشنا میشود، اغلب بین وعدههای غذا خسته و بدخلق میشود، زندگی او زندگی پرتحرکی است. یک غذای سرپایی و یک نوشیدنی ممکن است انرژی او را بازگرداند و خوش خلقش کند.
۲ ــ اضطراب از ۷ یا ۸ ماهگی به بعد دلیل جدیدی برای گریه کردن کودکان است، زیرا تقریبا از این زمان به بعد کودک شما وابستگی تزلزلناپذیر خود به شما را کشف میکند. شما او هستید. او خوشحال میشود که دنیای اطراف خود را اکتشاف کند، مشروط بر این که بتواند شما را در محدوده دید خود حفظ کند. اگر او را ترک کنید یا از میدان دید او خارج شوید، ممکن است گریه کند. با او صبور باشید و بگذارید به تدریج به افراد و شرایط جدید عادت کند.
3 ــ درد در اثر برخورد با جاهای مختلف در زمانی که کودک راه میافتد یکی از دلایل همیشگی برای جاری شدن اشک کودک است. اغلب شوک وارده موجب گریه کردن کودک میشود و نه آسیب، بنابراین نوازش و همدردی و دادن اسباببازی برای منحرف کردن توجه کودک، معمولا موجب میشود که کودک فورا موضوع را فراموش کند.
۴ ــ به کرسی نشاندن حرف خود اغلب دلیلی برای اصطکاک و گریه کودک است. خصوصا از ۲ سالگی به بعد. بد نیست از خودتان بپرسید که آیا دارید بیدلیل کودک را اذیت میکنید یا خیر. یا شاید دارید سعی میکنید اراده خودتان را به کرسی بنشانید، اما گاهی نیز لازم است کودک را به خاطر ایمنی خودش محدود کنید.
اگر کودک چنان خشمگین شد که کار بدی کرد، بر سرش فریاد نکشید. سعی کنید با او بحث منطقی کنید و بعدا او را تنبیه نکنید. بهترین کار آن است که کار بد او را کاملا نادیده بگیرید. صبر کنید تا خشم برطرف شود و سپس کاری را که قصد داشتید انجام دهید، ادامه دهید.
۵ ــ به دلیل تلاش کودک در انجام کارهایی که خارج از توانایی اوست، سرخوردگی هر روز بیشتر و بیشتر موجب گریه کودک میشود.
پ
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼