رفتار با کودک شیطون، عاصی شده‌اید؟
این نکته قابل توجه است که برخی از آن چه پدر و مادرها و مربیان شرارت می‌خوانند، شرارت نیست و در حقیقت، امری عادی است که پدران و مادران کم‌حوصله را وامی دارد تا درباره کودک خود چنین داوری کنند.
کتابک: شیطنت در واقع نوعی کنجکاوی و جنب و‌جوش زیاد کودک است اما شرارت، جوششی غیرعقلانی است که به کودک، خانواده و اطرافیان آسیب می‌رساند.
این نکته قابل توجه است که برخی از آن چه پدر و مادرها و مربیان شرارت می‌خوانند، شرارت نیست و در حقیقت، امری عادی است که پدران و مادران کم‌حوصله را وامی دارد تا درباره کودک خود چنین داوری کنند. بر این اساس، برخی از این بی قراری ها، برای زندگی کودکان در مراحل مختلف رشد، ضروری است. اگر کودکی جنب و جوش یا دست کاری و کنجکاوی نداشته باشد، این فکر پیش می‌آید که مبادا بیمار باشد. معمولا در ۴ تا ۱۱ سالگی و آغاز نوجوانی، شرارت کودک به اوج خود می‌رسد. کودک در این سن می‌خواهد خود را نشان دهد.
کودک شرور می‌زند، گاز می‌گیرد، زخمی می‌کند، می‌گرید، دشنام می‌دهد، خراب می‌کند، از دست کسی چیزی را می‌رباید و از گریه او لذت می‌برد، قهر می‌کند، خود را به خاک می‌کشد، بی قرار است، خشونت سخت و شدید اعمال می‌کند و رفتارش غیراجتماعی است. او قول می‌دهد کار بدش را ترک کند ولی روز بعد آن را تکرار می‌کند؛ گویی نمی‌تواند جلوی خود را بگیرد.
پیشنهادهایی برای اصلاح شرارت در کودکان:
* خودداری از آزار کودک که موجب سنگدلی او می‌شود.
* خودداری از تنبیه‌های شدید و تکرار شونده که اثر تربیتی را از بین می برد. خود داری از فریادهای خشم‌آمیز که نشان‌دهنده ضعف پدر و مادر یا مربی است.
* خودداری از شرور خواندن کودک. اگر کودک را با واژه شرور مخاطب قرار دهیم، به جاافتادن این ویژگی در وجود او کمک کرده ایم..
* خودداری از سختگیری های بی‌مورد و انتقام آمیز در مورد غذا، لباس و روابط اجتماعی که برای کودک کینه ساز است.
* آشنا کردن کودک با راه و رسم خوب زندگی
* هنگام شرارت، باید به کودک فهماند که کار ناپسندی انجام می‌دهد.
* اخطار به هنگام و آموزنده
* مشغول کردن کودک به بازی و سرگرمی.
چنین کودکانی اگر اصلاح شوند، هیچ مشکلی در آینده ندارند و عادت های بد خود را ترک خواهند کرد.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼