تنبیه بدنی کودک چه عواقبی دارد؟

جام جم سرا: به نظر میرسد تنبیه، عاملی است که مانع از تکرار یک رفتار ناخواسته میشود. از نظر تئوری، تنبیه باید یک رفتار نامناسب را کاملا سرکوب کند؛ اما به ندرت چنین نتیجه ای حاصل میشود. پدر و مادر باید به خاطر داشته باشند که تنبیه (مخصوصا تنبیه بدنی) با انضباط فرق دارد. تربیت کردن کودکان همیشه بر تنبیه آنها اولویت دارد، زیرا کودکان هنوز دارند یاد میگیرند و رشد میکنند و این حق را دارند که با آنها به خوبی رفتار شود تا بهتر شوند.


تنبیه بدنی
تنبیه بدنی، مجازات جسمی کسی است که خطایی از او سر زده. بیشتر والدین برای تنبیه بدنی به کودک خود سیلی میزنند! عده ای دیگر نیز بازو، دست یا پای کودک را مورد ضرب و شتم قرار میدهند! به ندرت اتفاق میافتد که والدین، از شیوه دیگری برای تنبیه بدنی کودکان استفاده کنند. امروزه بین تنبیه بدنی و آنچه ما آن را آسیب رساندن به کودکان مینامیم، به اندازه یک مو فاصله است. مثلا کودکان در گذشته با کمربند یا شاخه درخت تنبیه بدنی میشدند؛ اما امروزه چنین رفتارهایی کاملا ناشایست تلقی شده و محکوم هستند. والدینی که از تنبیه بدنی استفاده میکنند، معتقدند که دارند به کودکان خود آموزش میدهند. این بدرفتاری، درد و رنج کودک را به همراه دارد و باید از آن اجتناب کرد. والدینی که از تنبیه بدنی استفاده نمیکنند، میگویند تنبیه بدنی هیچ ربطی به آموزش انضباط و مسئولیت پذیری به کودکان ندارد و فقط این پیغام را به آنها منتقل میکند که آسیب رساندن و کتک زدن دیگران، اشکالی ندارد! بسیاری از مطالعات آکادمیک نشان داده اند بین تنبیه بدنی در دوران کودکی و پرخاشگری و رفتارهای ضد اجتماعی کودکان، ارتباط وجود دارد.

تنبیه در مقابل انضباط
تنبیه چه از نوع بدنی و چه غیر بدنی، به کودکان یاد میدهد که اگر قانون شکنی کنند، باید منتظر عواقب سخت آن نیز باشند. تنبیه لزوما ضرورت و اهمیت وجود قانون و نحوه سازگاری افراد را با آن به کودکان نمیآموزد. تنبیه همچنین به کودکان یاد نمیدهد که مسئولیت پذیر باشند یا به طرز فکر، نیازها و تجارب دیگران توجه کنند. از سوی دیگر، انضباط دربرگیرنده درسی است که به کودکان کمک میکند بفهمند رفتارهای درست کدام هستند و چرا در جامعه پذیرفته شده اند. تربیت کودکان، ابزاری برای این است که یاد بگیرند آدمهای خوبی باشند.

تاثیر تنبیه
متاسفانه تنبیه، برای آن که کودکان را از رفتارهای بد منصرف کند، آنها را میترساند. کودکان میترسند به اسم تنبیه، متعلقات، امکانات و حتی سلامت و امنیت خود را از دست بدهند. آنها درک نمیکنند چرا رفتارشان اشتباه بوده یا این رفتار چگونه بر دیگران تاثیر منفی داشته است. در حالی که برعکس، تاثیر تنبیه بر کودکان، باید برای افزایش حس مسئولیت پذیری، اعتماد به نفس و توانایی تمیز دادن رفتار خوب از بد باشد. تنبیه یا تحمیل شرایط ناخوشایند، برای کسی است که کار اشتباهی انجام داده باشد و می تواندخیلی از پدرها و مادرها را وسوسه کند. وقتی داغ هستید، به آسانی ممکن است تصمیم بگیرید کاری کنید که کودک از کرده خود پشیمان شود. با این وجود تنبیه جز اینکه به کودک یاد بدهد صدمه زدن به دیگران اشکالی ندارد، هیچ خاصیت دیگری ندارد. والدین درعوض باید برای تربیت کودکان خود، تلاش کنند تا آنها بتوانند خودشان و موقعیت شان را بهتر کنند. کودکانی که درست تربیت می شوند، اعضای شاد، سالم و سودمند یک خانواده و یک جامعه خواهند بود.