تولد نوزاد جدید، فرزند بزرگتر را دریابید!
با ورود نوزاد جدید به خانواده، فرزند بزرگتر با داشتن احساس توام مثبت و منفی نسبت به فرزند کوچکتر، با او ارتباط ضد و نقیضی پیدا میکند.
شهرزاد: همسالان تاثیر بسیار مهمی در زندگی یکدیگر دارند، در این میان نقش خواهر یا برادر بسیار پررنگ و مهم است. هرچند ممکن است والدین به ظاهر ببینند که این ارتباط چندان خوب نیست، اما در اصل آنها عمیقا به هم وابسته اند و در جامعه از یکدیگر حمایت میکنند و کوچکترها بزرگترها را به چشم سرمشق و راهنما میبینند. تحقیقات نشان داده کودکانی که خواهر یا برادری دارند، ارتباطات اجتماعی بهتری برقرار میکنند؛ البته قالب تعامل خواهر و برادرها در کودکی، در بزرگسالی آنها بازتاب خواهد داشت. یعنی خواهر و برادری که از ابتدا رفتارشان با یکدیگر خوب بوده، در بزرگسالی هم روابط خوبی خواهند داشت و برعکس. پس بسیار مهم است که از بدو تولد، فرزند، برای به دنیا آمدن فرزند دوم یا سوم آماده باشد تا بچه ها از وجود یکدیگر استفاده کرده و در جامعه کوچک خانواده برای حضور در اجتماع آماده شوند.
استرس شدید فرزند ارشد
اگر فرزند ارشدتان برای مقابله با نورسیده آماده نشده باشد ممکن است رفتارهایی منفی از خود نشان دهد. مثلا مقابل شما بایستد، پرخاشگری کند، مدام به شما بچسبد، از دوری تان بی تابی کند، انگشت بمکد، مرتب دستشویی برود، دوباره شیشه یا پستانک خوردن را شروع کند، حتی در زمان بارداری مادر حین بازی نسبت به بچه کوچکتر ابراز خشم کند )مثلا عروسکی که در بازی نقش فرزند دوم را دارد، می زند( و...
برخی والدین نگرانند که با به دنیا آمدن فرزند جدیدشان، فرزند ارشد، او را مورد آزار قرار دهد که در پاسخ باید بگویم نتیجه تحقیقات نشان می دهد در اکثر موارد فرزند ارشد خشم خود را نسبت به والدین ابراز خواهد کرد.
کاهش عزت نفس فرزند ارشد
تولد فرزند جدید وقت و انرژی زیادی از والدین و به خصوص مادر می گیرد. استرس ناشی از این اتفاق در مواردی احساس بی امنیتی در کودک ایجاد می کند و گاهی میپرسد: «مامانم هنور دوستم داره؟ » یا «هنوز بچه شمام؟ »
اکثر والدین شکایت می کنند که فرزندا نشان با هم نمی سازند. به همه پدرها و مادرها توصیه می کنیم، قبل از به دنیا آمدن فرزند جدید فرزند اول خود را برای این تغییر بزرگ آماده کنند.
کاهش دیگر موارد استر سزا
فرزند اول تا ۴ ماه پس از تولد فرزند جدید استرس زیادی خواهد داشت. پس قبل از به دنیا آمدن او سایر عوامل استرس زای زندگی فرزند اول را کاهش دهید. مثلا اگر می خواهید اتاق یا مهدکودک او را عوض یا ساعت خواب یا غذا خوردنش را تنظیم کنید، حتما این اقدامات را قبل از تولد فرزند جدید انجام دهید.
در دوران بارداری
ارتباط عاطفی خوب با فرزند:
قبل از اینکه آگاهی دادن را شروع کنید باید ابتدا رابطه تان را با فرزند خود عمیق کنید. یعنی حداقل روزی ۱۰ دقیقه با او بازی کنید، به حر فهایش گوش دهید و توجه و محبت لازم را به او داشته باشید. هنگامی که فرزندتان درباره تولد از شما م یپرسد، مثلا بچه ها چطور دنیا میآیند و این بچه جدید چطوری است و چه تغییری در زندگی ما به وجود خواهد آورد؟ باید کم کم طی چند نوبت اطلاعات جزئی به او بدهید. همیشه حقیقت را به بچه بگویید. درو غهایی مثل «بچه کوچک را از مغازه خریده ایم » ،« اونو از پرورشگاه انتخاب کرده ایم » یا «حاجی لک لک این بچه رو پشت در خونمون گذاشته » ذهن بچه اول را آشفته میکند و ممکن است این تصور در او ایجاد شود که چنین اتفاقاتی درمورد من هم افتاده است.
اطلاعات را در حد فهم او ارائه دهید:
لازم نیست جزئیات را برای کودک توضیح دهید.در این زمینه می توانید از کتاب های جالبی که تولیدمثل گیاهان و حیوانات را به تصویر کشیده اند کمک بگیرید. در حالی که کتاب را برای فرزندتان میخوانید به سؤالات او هم پاسخ دهید.
اعلام آمدن بچه کوچک به خانواده
نوپایی( ۲۴ - ۱۲ ماهه): این کودکان هنوز درک درستی از گذشته و آینده ندارند؛ کافی است توضیح تولد فرزند جدید را از چند هفته قبل از زایمان مادر شروع کنید.
خردسالی ( ۵- ۲ سالگی): این کودکان هم در زمان حال زندگی می کنند اما نسبت به محیط اطراف شان بسیار کنجکاوند و تغییرات اطرا فشان را به خوبی متوجه میشوند. مثلا تغییر ظاهری مادر و خرید وسایل کودکانه جدید را درک می کنند؛ بنابراین درباره این کودکان باید زو دتر اقدام به آگاهی دادن کنیم.
ورود فرزند جدید
به خانواده
برای این که فرزند ارشدتان تصور نکند به او توجهی ندارید، حتما خودتان را موظف کنید زمان مشخصی را به او اختصاص دهید. در این مدت با او بازی کنید، قربان و صدقه اش بروید، درد دل کنید، خوراکی محبوبش را برایش حاضر کنید و او را به گردش ببرید. بهتر است این زمان را هنگامی انتخاب کنید که نوزادتان خواب است و کاری برای او انجام نمیدهید یا این که او را به اطرافیان سپرده اید.
فرزند ارشدتان را در زندگی و نیازهای فرزند کوچکتر شریک کنید. مثلا از او بپرسید: «فکر میکنی نی نی مون الان چی میخواد؟ »، « میدونی چه غذایی دوست داره » ،« فکر می کنی چه کار کنیم بزرگ می شود؟ » با این سؤالات هم به طور تدریجی اطلاعاتی را به فرزندتان خواهید داد، هم به او مسئولیتهایی را در قبال خواهر یا برادرش می دهید و به این ترتیب احساس خوبی را نسبت به فرزند کوچکتر در او ایجاد میکنید. به هیچ وجه فرزند بزر گتر را خدمتکار یا مسئول کارهای فرزند کوچک تر نکنید؛ مثلا «ریختو پاش های او را جمع کن! » پدر باید در این دوران پیوند خود را با فرزندش عمیقتر کند. می توان از پدربزرگ و مادربزرگ، عمه، خاله و اقوامی که کودک را دوست دارند برای جبران احساس خلا عاطفی کودک کمک گرفت.
تفاوت سنی فرزندان
بهتر است به فاصله 4- 3 سال بچه دار شوید. کسانی که با کمترین فاصله زمانی ممکن دوباره باردار می شوند، با این استدلال که «یک دفعه از مسئولیت بچه های کوچک آسوده می شویم » به هردو فرزندشان صدمات روحی زیادی وارد میکنند، زیرا کودکان در یکی دو سال ابتدای زندگی نیاز شدیدی به توجه و مراقبت دارند. از طرفی اگر اختلاف سنی آن ها بسیار زیاد -مثلا بالای 10 سال- باشد، فرزند ارشد در اصل نقش والد را برای فرزند کوچک تر بازی می کند. توجه داشته باشید که بچه دار شدن فقط برای افزایش جمعیت خانواده و «در پیری عصای دست مان باشند » نیست؛ خواهر و برادر ها باید در کنار هم تعامل اجتماعی را یاد بگیرند و از وجود یکدیگر سود ببرند.
وضع حمل در بیمارستان
قبل از اینکه برای وضع حمل به بیمارستان بروید، به فرزندتان بگویید چند روز در بیمارستان به سر میبرید، در این مدت چه کسی از او مراقبت میکند و کجا از او مراقبت می شود. ملاقات در بیمارستان: خوب است کودک برای ملاقات با مادر و فرزند جدید با پدر و اطرافیان به بیمارستان برود. این دیدار سبب کاهش حس جدایی او از مادرش می شود.
استرس شدید فرزند ارشد
اگر فرزند ارشدتان برای مقابله با نورسیده آماده نشده باشد ممکن است رفتارهایی منفی از خود نشان دهد. مثلا مقابل شما بایستد، پرخاشگری کند، مدام به شما بچسبد، از دوری تان بی تابی کند، انگشت بمکد، مرتب دستشویی برود، دوباره شیشه یا پستانک خوردن را شروع کند، حتی در زمان بارداری مادر حین بازی نسبت به بچه کوچکتر ابراز خشم کند )مثلا عروسکی که در بازی نقش فرزند دوم را دارد، می زند( و...
برخی والدین نگرانند که با به دنیا آمدن فرزند جدیدشان، فرزند ارشد، او را مورد آزار قرار دهد که در پاسخ باید بگویم نتیجه تحقیقات نشان می دهد در اکثر موارد فرزند ارشد خشم خود را نسبت به والدین ابراز خواهد کرد.
کاهش عزت نفس فرزند ارشد
تولد فرزند جدید وقت و انرژی زیادی از والدین و به خصوص مادر می گیرد. استرس ناشی از این اتفاق در مواردی احساس بی امنیتی در کودک ایجاد می کند و گاهی میپرسد: «مامانم هنور دوستم داره؟ » یا «هنوز بچه شمام؟ »
اکثر والدین شکایت می کنند که فرزندا نشان با هم نمی سازند. به همه پدرها و مادرها توصیه می کنیم، قبل از به دنیا آمدن فرزند جدید فرزند اول خود را برای این تغییر بزرگ آماده کنند.
کاهش دیگر موارد استر سزا
فرزند اول تا ۴ ماه پس از تولد فرزند جدید استرس زیادی خواهد داشت. پس قبل از به دنیا آمدن او سایر عوامل استرس زای زندگی فرزند اول را کاهش دهید. مثلا اگر می خواهید اتاق یا مهدکودک او را عوض یا ساعت خواب یا غذا خوردنش را تنظیم کنید، حتما این اقدامات را قبل از تولد فرزند جدید انجام دهید.
در دوران بارداری
ارتباط عاطفی خوب با فرزند:
قبل از اینکه آگاهی دادن را شروع کنید باید ابتدا رابطه تان را با فرزند خود عمیق کنید. یعنی حداقل روزی ۱۰ دقیقه با او بازی کنید، به حر فهایش گوش دهید و توجه و محبت لازم را به او داشته باشید. هنگامی که فرزندتان درباره تولد از شما م یپرسد، مثلا بچه ها چطور دنیا میآیند و این بچه جدید چطوری است و چه تغییری در زندگی ما به وجود خواهد آورد؟ باید کم کم طی چند نوبت اطلاعات جزئی به او بدهید. همیشه حقیقت را به بچه بگویید. درو غهایی مثل «بچه کوچک را از مغازه خریده ایم » ،« اونو از پرورشگاه انتخاب کرده ایم » یا «حاجی لک لک این بچه رو پشت در خونمون گذاشته » ذهن بچه اول را آشفته میکند و ممکن است این تصور در او ایجاد شود که چنین اتفاقاتی درمورد من هم افتاده است.
اطلاعات را در حد فهم او ارائه دهید:
لازم نیست جزئیات را برای کودک توضیح دهید.در این زمینه می توانید از کتاب های جالبی که تولیدمثل گیاهان و حیوانات را به تصویر کشیده اند کمک بگیرید. در حالی که کتاب را برای فرزندتان میخوانید به سؤالات او هم پاسخ دهید.
اعلام آمدن بچه کوچک به خانواده
نوپایی( ۲۴ - ۱۲ ماهه): این کودکان هنوز درک درستی از گذشته و آینده ندارند؛ کافی است توضیح تولد فرزند جدید را از چند هفته قبل از زایمان مادر شروع کنید.
خردسالی ( ۵- ۲ سالگی): این کودکان هم در زمان حال زندگی می کنند اما نسبت به محیط اطراف شان بسیار کنجکاوند و تغییرات اطرا فشان را به خوبی متوجه میشوند. مثلا تغییر ظاهری مادر و خرید وسایل کودکانه جدید را درک می کنند؛ بنابراین درباره این کودکان باید زو دتر اقدام به آگاهی دادن کنیم.
ورود فرزند جدید
به خانواده
برای این که فرزند ارشدتان تصور نکند به او توجهی ندارید، حتما خودتان را موظف کنید زمان مشخصی را به او اختصاص دهید. در این مدت با او بازی کنید، قربان و صدقه اش بروید، درد دل کنید، خوراکی محبوبش را برایش حاضر کنید و او را به گردش ببرید. بهتر است این زمان را هنگامی انتخاب کنید که نوزادتان خواب است و کاری برای او انجام نمیدهید یا این که او را به اطرافیان سپرده اید.
فرزند ارشدتان را در زندگی و نیازهای فرزند کوچکتر شریک کنید. مثلا از او بپرسید: «فکر میکنی نی نی مون الان چی میخواد؟ »، « میدونی چه غذایی دوست داره » ،« فکر می کنی چه کار کنیم بزرگ می شود؟ » با این سؤالات هم به طور تدریجی اطلاعاتی را به فرزندتان خواهید داد، هم به او مسئولیتهایی را در قبال خواهر یا برادرش می دهید و به این ترتیب احساس خوبی را نسبت به فرزند کوچکتر در او ایجاد میکنید. به هیچ وجه فرزند بزر گتر را خدمتکار یا مسئول کارهای فرزند کوچک تر نکنید؛ مثلا «ریختو پاش های او را جمع کن! » پدر باید در این دوران پیوند خود را با فرزندش عمیقتر کند. می توان از پدربزرگ و مادربزرگ، عمه، خاله و اقوامی که کودک را دوست دارند برای جبران احساس خلا عاطفی کودک کمک گرفت.
تفاوت سنی فرزندان
بهتر است به فاصله 4- 3 سال بچه دار شوید. کسانی که با کمترین فاصله زمانی ممکن دوباره باردار می شوند، با این استدلال که «یک دفعه از مسئولیت بچه های کوچک آسوده می شویم » به هردو فرزندشان صدمات روحی زیادی وارد میکنند، زیرا کودکان در یکی دو سال ابتدای زندگی نیاز شدیدی به توجه و مراقبت دارند. از طرفی اگر اختلاف سنی آن ها بسیار زیاد -مثلا بالای 10 سال- باشد، فرزند ارشد در اصل نقش والد را برای فرزند کوچک تر بازی می کند. توجه داشته باشید که بچه دار شدن فقط برای افزایش جمعیت خانواده و «در پیری عصای دست مان باشند » نیست؛ خواهر و برادر ها باید در کنار هم تعامل اجتماعی را یاد بگیرند و از وجود یکدیگر سود ببرند.
وضع حمل در بیمارستان
قبل از اینکه برای وضع حمل به بیمارستان بروید، به فرزندتان بگویید چند روز در بیمارستان به سر میبرید، در این مدت چه کسی از او مراقبت میکند و کجا از او مراقبت می شود. ملاقات در بیمارستان: خوب است کودک برای ملاقات با مادر و فرزند جدید با پدر و اطرافیان به بیمارستان برود. این دیدار سبب کاهش حس جدایی او از مادرش می شود.
پ
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼