برنامه کودک زمان قدیم، سنجد را یادتان است؟
وقتی به گذشته‌های دور نگاه می‌کنیم، پررنگ‌ترین خاطره‌هایمان به دوران کودکی‌مان اختصاص دارند. روزهای کودکی، سرشار از چیزهای ساده‌ای است که ما دل به آن‌ها بسته بودیم.
شهرزاد: برنامه‌های کودک، بخش قابل توجهی از همان خاطره‌های خوش و به‌یادماندنی ما را تشکیل می‌دهند. مجریان این برنامه‌ها نیز جایگاه خاص خود را دارند.
در فعالیت ۳۰ سال اخیر سیمای جمهوری اسلامی ایران، از آن روزها که تلویزیون تنها دو کانال داشت تا این روزها که تنوع شبکه‌ها و برنامه‌ها بیش‌تر شده است، مجریان زیادی وارد کار کودک و نوجوان شده‌اند که تعدادی از آن‌ها در این عرصه مانده و برخی دیگر نیز یا کار اجرا را به کل کنار گذاشته‌اند یا در شاخه‌های دیگر فعالیت می‌کنند.
مجموعه حاضر تلاشی است برای آشنایی بیش‌تر با 30 مجری برنامه‌های کودک و نوجوان که خاطره‌ها آن‌ها در یادها مانده و خواهد ماند. به طور قطع، مجموعه حاضر گویای زحمت‌های تمام فعالان این عرصه نیست، بلکه تنها گوشه‌ای از تلاش مجریان عزیزی است که برای بچه‌ها کار کرده و می‌کنند. امیدواریم بتوانیم این مجموعه را روزبه‌روز، کامل‌تر و پربارتر کنیم.
در پایان، بر خود لازم می‌دانم از آقای «سید علی کاشفی خوانساری» که ایده تدوین این کتاب از ایشان است و با پی‌گیری و هم‌فکری‌هایشان مرا در این مسیر ثابت‌قدم کردند، دوست و همکار خوبم، خانم «الهام نامجو» که بخش زیادی از مطالب و عکس‌های این مجموعه، حاصل تلاش بی‌وقفه ایشان است و هم‌چنین از دوستان مطبوعاتی‌ام که با گفت‌وگوهای خود با تعدادی از این مجریان و تهیه و تدارک اطلاعات اولیه، راه مرا هموارتر کردند، تشکر ویژه داشته باشم.
نگار استخر
«نگار استخر» را خیلی از بچه‌ها با شخصیت عروسکی «سنجد» به یاد می‌آورند. او بود که به سنجد جان می‌داد و کاری می‌کرد که حرف بزند. به طور قطع، آن جمله معروف «برمی‌گردم»، هنوز در ذهن خیلی از بچه‌ها زنده است. از آن‌جا که نگار استخر و سنجد، از سال ۷۲ تا ۸۰، در دوره‌های مختلفی با هم در تلویزیون، به ویژه شبکه دو، برنامه اجرا کردند، نسل دومی‌ها و سومی‌ها، هر دو، این مجری کودک را می‌شناسند.
او متولد ۱۳۴۹ تهران است و بیش‌ترین شهرت خود را از عروسک‌گردانی و بازیگری در کنار عروسک‌ها دارد. نگار استخر دانش‌آموخته رشته زبان انگلیسی است و در دانشگاه هنر هم در رشته طراحی صحنه و لباس درس خوانده است. به این‌ها فوق‌لیسانس ادبیات نمایشی دانشگاه تهران را هم اضافه کنید.
استخر فعالیت سینمایی را با طراحی صحنه و لباس «شهر زنان» در سال ۱۳۷۷ آغاز کرد و در سال ۱۳۸۷ هم تئاتری به نام «زن غرغرو» را کارگردانی کرد. او به جز شخصیت عروسکی سنجد، عروسک‌های دیگری مثل «تربچه» که پسربچه‌ای روستایی بود و «جیقیل» را هم خلق کرده و در کنار آن‌ها به اجرای برنامه و نمایش پرداخته است.
صدای کودکانه استخر، از دیگر دلیل‌هایی بود که کودکان، برنامه سنجد را دوست داشتند. واژه «ها» که نشانه تعجب و در کل، تکیه‌کلام سنجد بود، در کنار جمله برمی‌گردم، در زمان پخش آن برنامه، بر سر زبان بچه‌ها افتاده بود.
نگار استخر درباره کار عروسکی می‌گوید: «من عاشق کار با عروسک‌ها هستم. عروسک دنیایی دارد که تا وارد آن نشوید، قادر به درک آن نخواهید بود؛ انگار یواشکی وارد دنیای آدم‌ها می‌شوید و آن را زیرورو می‌کنید. در دوران کودکی‌ام، عروسک‌هایی داشتم که یار نزدیک من بودند. نمی‌دانم، شاید کار با عروسک‌ها در بزرگسالی، به نوعی مرا دوباره به آن دوران می‌برد و کودکم می‌کند.»
او از بین عروسک‌هایش، سنجد را بیش‌تر از بقیه دوست دارد، چون تمام سال‌های اول کارش را با او بوده، با او بزرگ و شناخته شده و از طریق او توانسته آن چیزهایی را که در ذهن داشته، ابراز و بیان کند.
او اگر دایناسور هم به دست بگیرد، باز همه می‌گویند سنجد کجاست؟! به هر حال، در فاصله سال‌های ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۰، بچه‌ها سنجد و شیرین‌کاری‌های او را در تلویزیون دیده‌اند و خیلی از جوانان، سنجد را به خاطر خاطره‌های کودکی‌شان دوست دارند. سنجد، خاطره کودکی و نوجوانی خیلی از بچه‌ها بوده است.
نظر کاربران
من عمو متل ،تربچه رو خيلى دوست داشتم كه البته با اجراء شيرين خانم استخر كامل مى شد و سرى مجموعه عروسكى چرا با بازى جهان كه واقعا جالب بود و البته سنجد عزيز
پاسخ ها
از طرف خودمان و خانم استخر بسیار از توجه شما سپاسگزاریم