پسردار شدن به چه قیمتی؟! (۳)
خیلی‌ها حاضر نیستند دیگر مثل قدیم تن به خواسته سرنوشت بدهند و جنسیت فرزندشان را بپذیرند و راه سقط را انتخاب می‌کنند.
دختره! پسره! یک زمانی پدر و مادرها باید تا لحظه تولد منتظر می‌ماندند تا بفهمند فرزندشان چه است. حالا اما سال هاست که وضع فرق کرده. آنهایی که چشم شان به پیشرفت تکنولوژی است یا به دلایل دیگری زودتر با پیشرفت‌های پزشکی آشنا شده اند، خیلی زودتر از بقیه فهمیدند که دیگر مجبور نیستند تا چند ماهگی جنین صبر کنند تا جنسیت او را بفهمند. یک زمانی با یک سونوگرافی ساده و حالا با یک آزمایش خون ساده می‌توانید بفهمید دختر دار می‌شوید یا پسر دار. اگر از این دیدگاه به این پیشرفت‌های علمی نگاه کنید که آن کنجکاوی ۹ ماهه پدر و مادرها حالا در ماه دوم یا سوم جواب داده می‌شود، خب ظاهرا همه چیز خوب است. اما مشکل درست از انجایی شروع می‌شود که خیلی‌ها حاضر نیستند دیگر مثل قدیم تن به خواسته سرنوشت بدهند و جنسیت فرزندشان را بپذیرند و راه سقط را انتخاب می‌کنند. در مطلب پیش درباره تعیین جنسیت جنین در دوران بارداری مطالبی آورده شد، در ادامه توضیحات دیگر آمده است:
نسبت جمعیت پسر به دختر به هم خورده است
نسبت طبیعی جمعیت معمولا 102 تا 107 پسر به 100 دختر است که به طور میانگین گفته می‌شود 105 پسر به 100 دختر. در چین این نسبت 118 پسر به 100 دختر رسیده است. در آذربایجان 117 پسر به 100 دختر. در ارمنستان این نسبت پسر به دختر 115 به 100 شده است. نسبت‌هایی که به وضوح نشان می‌دهد با پدیده جنین دختر کشی روبه‌رو هستیم. اما در ایران وضع چطور است؟ از سال 1383 تا سال 93 و 6 ماهه اول 94 آمار جمعیتی وجود دارد. این آمار نشان می‌دهد در سال 83 در ایران نسبت جنسی جمعیت پسر به دختر 104.6 به 100 بوده است؛ اما در سال 93 این نسبت به 106 پسر به ازای 100 دختر رسیده است. البته این تغییر گرچه هنوز در محدوده نرمال است اما وضع در برخی استان‌های ایران متفاوت است.
کرمانشاه و لرستان مناطق پسرخواه ایران
وقتی به تفکیک استان‌ها نگاه می‌کنیم در بعضی از آنها با افزایش غیر طبیعی نسبت جنسی پسر در جمعیت مواجه می‌شویم. مخصوصا در استان کرمانشاه این نسبت تغییر زیادی کرده و به 110 پسر به ازای 100 دختر رسیده است. همینطور در استان لرستان با عدد 108 پسر مواجه هستیم. در کهکیلویه و بویر احمد در این دوره ده ساله نسبت جنسیتی از 103 پسر به 107 رسیده است. در سیستان و بلوچستان هم نسبت پسرها در این بازه زمانی از 102 به 107 رسیده است. اینها استان‌هایی هستند که به عنوان مناطق محروم ایران شناخته می‌شوند. مناطقی که نابرابری‌های جنسیتی در فرهنگ عامه هنوز هم موج می‌زند. دکتر کاظمی به نکته جالبی در مورد این آمارها اشاره می‌کند. بر خلاف تصور عمومی که فکر می‌کنند در مناطق روستایی و محروم تمایل به داشتن فرزند پسر بیشتر است، اما آمار چیز دیگری می‌گوید. به گفته وی در مناطق شهری این چند استان ایران، این تغییر نسبت جمعیت به نفع پسرها بیشتر در مناطق شهری اتفاق افتاده است.
این خانم جامعه شناس به تببین آمارهای افزایش غیر عادی جمعیت پسران در مناطقی از ایران می‌پردازد و می‌گوید: وقتی وضعیت زنان در جامعه‌‌ای وضعیت فرودست باشد باید منتظر وقوع چنین اتفاقاتی باشیم. در واقع وقتی چه در قلمرو عمومی و چه در قلمرو خصوصی این ترجیح جنسی مذکر وجود دارد، می‌شود گفت که مردسالاری افراطی در برخی مناطق حتی اجازه ورود دختران به جهان را هم نمی‌دهد. به گفته این پزشک جامعه شناس، سه عامل برای افزایش نسبت جنسی تولد در نظر گرفته شده است. ترجیح جنسی مذکر، کاهش سایز خانواده ایده آل و گسترش سریع تکنولوژی تعیین جنسیت دست در دست هم باعث شده‌‌اند تا در مناطقی از جهان با پدیده‌‌ای به نام جنین دختر کشی روبه‌رو شویم. پدیده‌‌ای که نسبت جنسی جمعیت را به نفع پسرها تغییر می‌دهد. اما این تغییر نسبت تا کجا ادامه خواهد یافت؟
خانواده‌ها به خاطر مسائل فرهنگی دختر نمی‌خواهند
وی در توضیح ترجیح جنسی مذکر بیان می‌کند: این ترجیح در مورد خانواده‌هایی اتفاق می‌افتد که به خاطر مسائل فرهنگی تحمل جنین دختر را ندارند و پسران را ارزشمندتر از دختران می‌دانند. در گذشته دلایل اقتصادی یکی از مهمترین علت‌های این ترجیح بود زیرا پسران به عنوان نیروی کار در نظر گرفته می‌شدند. می‌تواند البته در بیشتر مذاهب دنیا هم این ترجیح جنسیتی به نفع مذکر وجود دارد. بحث ادامه نسل و پراکنده نشدن ارث هم در قدیم دلیل دیگری بر ترجیح پسر به دختر بود. در عین حال دختران از نظر یک فرهنگ مردسالار متضمن زحمت و درسر برای خانواده هستند. مثلا تهیه جهیزیه انها در هند به عنوان یک نوع جریمه برای دختر دارها مطرح هست. در حالیکه پسرها وقتی ازدواج می‌کنند همراه با جهیزیه یک نیروی کار را هم به خانواده اضافه می‌کنند.
کاظمی تاکید دارد که شاید در گذشته این ترجیح دادن پسر به دختر مبنای اقتصادی داشت ولی الان یک پدیده فرهنگی هست. در مطالعه دکتر شیخ که در دانشگاه الزهرا انجام شده نشان داده شده که ۱۱.۱ درصد از زنان ایرانی این تحقیق بعد از تعیین جنسیت، سقط جنین کرده اند. در تحقیق دیگری که در مرکز تحقیقات باروری ابن سینا انجام شده نشان داده شد که ترجیح جنسی بین والدین به نفع پسران ۵۵ درصد و به نفع دختران تنها ۱۵ درصد بوده و ۲۸ درصد هیچ گرایشی نداشتند و برایشان فرقی نمی‌کرد که بچه دختر باشد یا پسر.
نسبت جمعیت پسر به دختر به هم خورده است
نسبت طبیعی جمعیت معمولا 102 تا 107 پسر به 100 دختر است که به طور میانگین گفته می‌شود 105 پسر به 100 دختر. در چین این نسبت 118 پسر به 100 دختر رسیده است. در آذربایجان 117 پسر به 100 دختر. در ارمنستان این نسبت پسر به دختر 115 به 100 شده است. نسبت‌هایی که به وضوح نشان می‌دهد با پدیده جنین دختر کشی روبه‌رو هستیم. اما در ایران وضع چطور است؟ از سال 1383 تا سال 93 و 6 ماهه اول 94 آمار جمعیتی وجود دارد. این آمار نشان می‌دهد در سال 83 در ایران نسبت جنسی جمعیت پسر به دختر 104.6 به 100 بوده است؛ اما در سال 93 این نسبت به 106 پسر به ازای 100 دختر رسیده است. البته این تغییر گرچه هنوز در محدوده نرمال است اما وضع در برخی استان‌های ایران متفاوت است.
کرمانشاه و لرستان مناطق پسرخواه ایران
وقتی به تفکیک استان‌ها نگاه می‌کنیم در بعضی از آنها با افزایش غیر طبیعی نسبت جنسی پسر در جمعیت مواجه می‌شویم. مخصوصا در استان کرمانشاه این نسبت تغییر زیادی کرده و به 110 پسر به ازای 100 دختر رسیده است. همینطور در استان لرستان با عدد 108 پسر مواجه هستیم. در کهکیلویه و بویر احمد در این دوره ده ساله نسبت جنسیتی از 103 پسر به 107 رسیده است. در سیستان و بلوچستان هم نسبت پسرها در این بازه زمانی از 102 به 107 رسیده است. اینها استان‌هایی هستند که به عنوان مناطق محروم ایران شناخته می‌شوند. مناطقی که نابرابری‌های جنسیتی در فرهنگ عامه هنوز هم موج می‌زند. دکتر کاظمی به نکته جالبی در مورد این آمارها اشاره می‌کند. بر خلاف تصور عمومی که فکر می‌کنند در مناطق روستایی و محروم تمایل به داشتن فرزند پسر بیشتر است، اما آمار چیز دیگری می‌گوید. به گفته وی در مناطق شهری این چند استان ایران، این تغییر نسبت جمعیت به نفع پسرها بیشتر در مناطق شهری اتفاق افتاده است.
این خانم جامعه شناس به تببین آمارهای افزایش غیر عادی جمعیت پسران در مناطقی از ایران می‌پردازد و می‌گوید: وقتی وضعیت زنان در جامعه‌‌ای وضعیت فرودست باشد باید منتظر وقوع چنین اتفاقاتی باشیم. در واقع وقتی چه در قلمرو عمومی و چه در قلمرو خصوصی این ترجیح جنسی مذکر وجود دارد، می‌شود گفت که مردسالاری افراطی در برخی مناطق حتی اجازه ورود دختران به جهان را هم نمی‌دهد. به گفته این پزشک جامعه شناس، سه عامل برای افزایش نسبت جنسی تولد در نظر گرفته شده است. ترجیح جنسی مذکر، کاهش سایز خانواده ایده آل و گسترش سریع تکنولوژی تعیین جنسیت دست در دست هم باعث شده‌‌اند تا در مناطقی از جهان با پدیده‌‌ای به نام جنین دختر کشی روبه‌رو شویم. پدیده‌‌ای که نسبت جنسی جمعیت را به نفع پسرها تغییر می‌دهد. اما این تغییر نسبت تا کجا ادامه خواهد یافت؟
خانواده‌ها به خاطر مسائل فرهنگی دختر نمی‌خواهند
وی در توضیح ترجیح جنسی مذکر بیان می‌کند: این ترجیح در مورد خانواده‌هایی اتفاق می‌افتد که به خاطر مسائل فرهنگی تحمل جنین دختر را ندارند و پسران را ارزشمندتر از دختران می‌دانند. در گذشته دلایل اقتصادی یکی از مهمترین علت‌های این ترجیح بود زیرا پسران به عنوان نیروی کار در نظر گرفته می‌شدند. می‌تواند البته در بیشتر مذاهب دنیا هم این ترجیح جنسیتی به نفع مذکر وجود دارد. بحث ادامه نسل و پراکنده نشدن ارث هم در قدیم دلیل دیگری بر ترجیح پسر به دختر بود. در عین حال دختران از نظر یک فرهنگ مردسالار متضمن زحمت و درسر برای خانواده هستند. مثلا تهیه جهیزیه انها در هند به عنوان یک نوع جریمه برای دختر دارها مطرح هست. در حالیکه پسرها وقتی ازدواج می‌کنند همراه با جهیزیه یک نیروی کار را هم به خانواده اضافه می‌کنند.
کاظمی تاکید دارد که شاید در گذشته این ترجیح دادن پسر به دختر مبنای اقتصادی داشت ولی الان یک پدیده فرهنگی هست. در مطالعه دکتر شیخ که در دانشگاه الزهرا انجام شده نشان داده شده که ۱۱.۱ درصد از زنان ایرانی این تحقیق بعد از تعیین جنسیت، سقط جنین کرده اند. در تحقیق دیگری که در مرکز تحقیقات باروری ابن سینا انجام شده نشان داده شد که ترجیح جنسی بین والدین به نفع پسران ۵۵ درصد و به نفع دختران تنها ۱۵ درصد بوده و ۲۸ درصد هیچ گرایشی نداشتند و برایشان فرقی نمی‌کرد که بچه دختر باشد یا پسر.
پ
منبع:
روزان نیوز
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼