انزال زودرس در آقایان، نکاتی مهم و کاربردی
تشخیص دقیق انزال زودرس است که باید در تعریف علمی آن بگنجد چون ممکن است افراد انتظارهای متفاوتی از خود یا باورهای نادرست در این زمینه داشته باشند.
نکته اول، همان تشخیص دقیق انزال زودرس است که باید در تعریف علمی آن بگنجد چون ممکن است افراد انتظارهای متفاوتی از خود یا باورهای نادرست در این زمینه داشته باشند. باید با این افراد صحبت کرد و توضیح داد که دچار بیماری خاصی نیستند و بی‌دلیل به دنبال درمان‌های مختلف نباشند.
نکته بعدی، بررسی بیمار مبتلا به انزال زودرس از نظر ابتلای احتمالی سایر بیماری‌هاست. مثلا اگر مردی دچار التهاب پروستات باشد، از درمان‌های مرسوم برای انزال زودرس سودی نخواهد برد و تجویز دارو به او توصیه نمی‌شود؛ و اما بعد:
1- هیچ دارویی انزال زودرس را صددرصد درمان نمی‌کند.
2- برای درمانانزال زودرس هیچ دستگاهی که مورد تایید مراجع معتبر علمی باشد، وجود ندارد.
3- هدف پزشک درمان است، نه تسکین موقت. این موضوع از این نظر ذکر می‌شود که در حال حاضر تبلیغات گسترده‌ای در مورد بعضی کرم‌ها و اسپری‌ها می‌شود که ترکیب بیشتر آنها ماده بی‌حس‌کننده‌ای بنام «گزیلوکائین» یا «لیدوکائین» است. این کرم‌ها و اسپری‌ها نه‌تنها اثر درمانی ندارند، بلکه 4 عارضه نیز دارند؛ اول اینکه رفته‌رفته بیمار به مصرف آنها عادت می‌کند، دوم اینکه میزان رضایت‌مندی جنسی در فرد و همسر او کاهش می‌یابد، سوم اینکه به‌تدریج آثار درمانی آنها کاهش می‌یابد و فرد باید مقادیر استفاده را افزایش دهد که این کار خطرناک است چون مواد بی‌حس‌کننده از راه پوست و مخاط به راحتی جذب خون می‌شوند و مصرف مقادیر بیش از حد آنها خطر مسمومیت دارویی دارد.
نکته آخر هم اینکه استفاده از کرم‌ها و اسپری‌هایی که گاهی در مراکز غیرمجاز تولید می‌شوند، احتمال ابتلا به عفونت‌های دستگاه تناسلی را به‌ویژه در خانم‌ها، افزایش می‌دهد.
۴- از نظر علمی ۳ درمان شناخته‌شده برای انزال زودرس وجود دارد؛ روان‌درمانی، رفتاردرمانی و دارودرمانی. در حال حاضر در شروع، درمان استاندارد دارودرمانی است. دارودرمانی اگر صحیح انجام شود، در ۸۰-۷۰ درصد بیماران موثر است و برای همیشه درمان خواهند شد. در مواردی که دارودرمانی موثر نباشد، بیمار باید به‌وسیله متخصص مربوطه روان‌درمانی یا رفتاردرمانی شود.
۵- در علوم پزشکی، برای بسیاری از بیماری‌ها که لازم است دارودرمانی انجام شود، یک یا چند داروی انتخابی وجود دارد، ولی این مساله در مورد انزال زودرس صدق نمی‌کند چون انزال زودرس درمان دارویی انتخابی ندارد و برای درمان آن داروهای مختلف از خانواده‌های دارویی متفاوت وجود دارند. ممکن است درمانی برای یک فرد موثر باشد اما بیمار دیگری از آن سود نبرد بنابراین پزشک باید پس از گرفتن شرح حال و بررسی‌های لازم، تصمیم بگیرد بهترین دارو برای بیمار کدام است.
۶- در حال حاضر بیشترین داروهایی که برای درمان دارویی انزال زودرس تجویز می‌شوند، داروهایی هستند که میزان سروتونین را در مغز بالا می‌برند. مورد استفاده اصلی این داروها در درمان افسردگی است ولی با مقادیر و رژیم درمانی متفاوت در بیماران مبتلا به انزال زودرستجویز می‌شوند. ضمن اینکه انواع مختلف از این داروها در بازار وجود دارند، هر بیماری با توجه به شرایط بالینی، از یک نوع به‌خصوص از آنها سود خواهد برد.
۷- درمان دارویی انزال زودرس روزانه است، یعنی لازم است بیمار داروی تجویزشده را هر روز تا موقعی که پزشک معالج صلاح می‌داند، مصرف کند. به عبارت دیگر، مصرف دارو چند ساعت قبل از برقراری رابطه زناشویی، جایگاهی در درمان انزال زودرس ندارد. درمان این بیماری درازمدت است و برای ظهور آثار درمانی داروی تجویزشده معمولا حداقل دو هفته باید منتظر شد. ضمنا داروی تجویزشده به هیچ‌وجه نباید یکباره قطع شود و نحوه قطع دارو و زمان آن را پزشک معالج مشخص خواهد کرد.
نکته بعدی، بررسی بیمار مبتلا به انزال زودرس از نظر ابتلای احتمالی سایر بیماری‌هاست. مثلا اگر مردی دچار التهاب پروستات باشد، از درمان‌های مرسوم برای انزال زودرس سودی نخواهد برد و تجویز دارو به او توصیه نمی‌شود؛ و اما بعد:
1- هیچ دارویی انزال زودرس را صددرصد درمان نمی‌کند.
2- برای درمانانزال زودرس هیچ دستگاهی که مورد تایید مراجع معتبر علمی باشد، وجود ندارد.
3- هدف پزشک درمان است، نه تسکین موقت. این موضوع از این نظر ذکر می‌شود که در حال حاضر تبلیغات گسترده‌ای در مورد بعضی کرم‌ها و اسپری‌ها می‌شود که ترکیب بیشتر آنها ماده بی‌حس‌کننده‌ای بنام «گزیلوکائین» یا «لیدوکائین» است. این کرم‌ها و اسپری‌ها نه‌تنها اثر درمانی ندارند، بلکه 4 عارضه نیز دارند؛ اول اینکه رفته‌رفته بیمار به مصرف آنها عادت می‌کند، دوم اینکه میزان رضایت‌مندی جنسی در فرد و همسر او کاهش می‌یابد، سوم اینکه به‌تدریج آثار درمانی آنها کاهش می‌یابد و فرد باید مقادیر استفاده را افزایش دهد که این کار خطرناک است چون مواد بی‌حس‌کننده از راه پوست و مخاط به راحتی جذب خون می‌شوند و مصرف مقادیر بیش از حد آنها خطر مسمومیت دارویی دارد.
نکته آخر هم اینکه استفاده از کرم‌ها و اسپری‌هایی که گاهی در مراکز غیرمجاز تولید می‌شوند، احتمال ابتلا به عفونت‌های دستگاه تناسلی را به‌ویژه در خانم‌ها، افزایش می‌دهد.
۴- از نظر علمی ۳ درمان شناخته‌شده برای انزال زودرس وجود دارد؛ روان‌درمانی، رفتاردرمانی و دارودرمانی. در حال حاضر در شروع، درمان استاندارد دارودرمانی است. دارودرمانی اگر صحیح انجام شود، در ۸۰-۷۰ درصد بیماران موثر است و برای همیشه درمان خواهند شد. در مواردی که دارودرمانی موثر نباشد، بیمار باید به‌وسیله متخصص مربوطه روان‌درمانی یا رفتاردرمانی شود.
۵- در علوم پزشکی، برای بسیاری از بیماری‌ها که لازم است دارودرمانی انجام شود، یک یا چند داروی انتخابی وجود دارد، ولی این مساله در مورد انزال زودرس صدق نمی‌کند چون انزال زودرس درمان دارویی انتخابی ندارد و برای درمان آن داروهای مختلف از خانواده‌های دارویی متفاوت وجود دارند. ممکن است درمانی برای یک فرد موثر باشد اما بیمار دیگری از آن سود نبرد بنابراین پزشک باید پس از گرفتن شرح حال و بررسی‌های لازم، تصمیم بگیرد بهترین دارو برای بیمار کدام است.
۶- در حال حاضر بیشترین داروهایی که برای درمان دارویی انزال زودرس تجویز می‌شوند، داروهایی هستند که میزان سروتونین را در مغز بالا می‌برند. مورد استفاده اصلی این داروها در درمان افسردگی است ولی با مقادیر و رژیم درمانی متفاوت در بیماران مبتلا به انزال زودرستجویز می‌شوند. ضمن اینکه انواع مختلف از این داروها در بازار وجود دارند، هر بیماری با توجه به شرایط بالینی، از یک نوع به‌خصوص از آنها سود خواهد برد.
۷- درمان دارویی انزال زودرس روزانه است، یعنی لازم است بیمار داروی تجویزشده را هر روز تا موقعی که پزشک معالج صلاح می‌داند، مصرف کند. به عبارت دیگر، مصرف دارو چند ساعت قبل از برقراری رابطه زناشویی، جایگاهی در درمان انزال زودرس ندارد. درمان این بیماری درازمدت است و برای ظهور آثار درمانی داروی تجویزشده معمولا حداقل دو هفته باید منتظر شد. ضمنا داروی تجویزشده به هیچ‌وجه نباید یکباره قطع شود و نحوه قطع دارو و زمان آن را پزشک معالج مشخص خواهد کرد.
پ
منبع:
جوان ایرانی
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼