کمک به راه افتادن کودک، هم قدمش شوید

خیلی بهتر است که به کودکتان اجازه دهید مراحل رشد خویش را به روندی طبیعی طی نماید.

خیلی بهتر است که به کودکتان اجازه دهید مراحل رشد خویش را به روندی طبیعی طی نماید. بچه ها نسبت به بدن خود آگاهی دارند و می دانند که چگونه عاقلانه از آن استفاده کنند، به گونه ای که آسیب نبینند. اگر بگذارید که این روند به طور طبیعی ادامه یابد، کودک به تنهایی مطمئن ترین و ایمن ترین راه را برای حرکت کردن و راه رفتن پیدا خواهند کرد:

۱. کودکتان را در محلی مثل صندلی، تخت یا سرسره و یا یک سطح لیز که بتواند خودش به تنهایی بر روی آن حرکت کند، قرار ددهید. اگر کودک را در یک مکان محدود و بسته بگذارید، این فرصت را که بتواند تشخیص دهد چگونه از جایی و چیزی بالا رود را از او می گیرید.

این بدان معناست که کودک یک نقشه و طرح ذهنی برای تشخیص چگونگی انجام این قبیل کارها نداشته، بلکه باید در موقعیت هایی خاص قرار گیرد تا بتواند این قوه را پیدا کند. بنابراین با قرار دادن کودک در چنین وضعیت هایی، می توانید روند زمین خوردن و تجربه کردن را برای او سرعت بخشید.

۲. از کودک حمایت کنید. اگر چه شما نمیتوانید به کودکتان آموزش دهید که چگونه بیفتد ، ولی میتوانید یقینا هنگامی که به زمین می خورد، از او حمایت و پشتیبانی کنید و به او بگویید: «افتادی زمین، چه شده بود؟ چه اتفاقی افتاد؟» با خونسردی عکس العمل نشان دهید و با حرکاتتان نشان دهید که اطمینان دارید او از عهده ی خودش برمی آید. اما اگر دیدید صدمه دیده است، او را بلند کنید و نگاه کنید که جایی از بدنش آسیب ندیده باشد.

۳. در کنار کودکتان باشید و خود را در دسترس او قرار دهید. اجازه دهید که خودش تشخیص دهد که چه کاری را باید انجام دهد و چگونه خواسته اش را از شما مطالبه نماید. اگر هنگامی که کودک زمین می خورد بیش از حد واکنش نشان ندهید، او بلند شده، لباس اش را می تکاند و دنبال بازی اش می رود. اکثر اوقات بچه ها بعد از زمین خوردن فقط شوکه شده و تعجب می کنند تا این که صدمه ای دیده باشند.

۴. وقتی کودک زمین می خورد به او دلداری بدهید، البته اگر از شما دلداری بخواهد. او را بلند کنید و یا حتی بغلش کنید. اما اجازه دهید که او از شما این را بخواهد. نگرانی خودتان را در این موقعیت به او انتقال ندهید، چرا که این موضوع فقط وضعیت را بدتر کرده و باعث می شود که او عکس العمل شدیدتری نشان دهد. اما اگر آرامش شما را ببیند، شاید به راحتی موضوع را فراموش کند.

۵. اجازه دهید که کودکتان تلاش کند که خود را به وسایلی که در ارتفاع پایین قرار دارند و یا دسترسی به آن مستلزم بالا رفتن از پله است، برساند. زیرا این عمل تمرینی مناسب برای افتادن و برخاستن است. همان طور که مهارت او در این کار و توانایی او در بالارفتن از اشیاء افزایش پیدا می کند، اجازه دهید که مکان هایی با ارتفاع بیشتر را هم امتحان کند؛ البته تحت مراقبت شما.

۶. لازم نیست که در بالا رفتن از اجسام به او کمک کنید. اگر کودک به حال خود گذاشته شود، به بهترین شکل ممکن این عمل را یاد می گیرد. در این صورت او اعتماد به نفس بیشتری خواهد داشت و احتمال افتادنش نیز کمتر می شود.