از حال رفتن کودک، چرا غش می کند؟
همه علت‌های غش به ضعف و تپش قلب مربوط است و اگر تپش قلب افزایش یابد حالت غش ایجاد می‌شود.
غش به معنی بیهوشی، مدهوشی و بی‌حواسی است و حالتى است که قسمت اعظم نیروى حساس و حرکت دهنده حس از کار مىافتد.
کسانى که بیشتر از دیگران در معرض غش قرار می‌گیرند و کمتر در مقابل آن شکیبایى دارند، افراد پیر و کودکان هستند.
علت غش کودکان
همه علت‌های غش به ضعف و تپش قلب مربوط است و اگر تپش قلب افزایش یابد حالت غش ایجاد می‌شود.
گاهی علت از سوء مزاج است که احتمال غش را زیاد می‌کند. اگر مزاج گرم باشد نیرو را تضعیف و روح را از بدن جدا کرده و باعث غش می‌شود. اگر مزاج سرد باشد بدن سست و خمود و ضعیف می‌شود و فرد غش می‌کند.
گاهی علت آن «غلبه خون» یا «خلط‌های» دیگر است که چون مسالک روح را می‌بندد و حرارت بدن را بالا می‌برد، پس قلب ضعیف می‌شود و غش اتفاق می‌افتد.
گاهی علت این بیماری سوزش شدیدی است که قلب یا معده را اذیت می‌کند، پس همانند تب‌های شدید وبایی، قلب به سختی می‌افتد (کار خون رسانی و ضربان زدن قلب سخت می‌شود) که این امر به خاطر ضعف قوای حیوانی ناشی از «استفراغ شدید خلط» است.
غش در افراد پیر و کودکان و افرادی که در دوره نقاهت هستند به دلیل ضعف نیرو و مستعد بودن آنها برای مبتلا شدن به این بیماری بیشتر است.
غشی که به خودی خود ظاهر می‌شود با حس درک می‌شود، ولی این علامت نشانه اولیه است تا اینکه توانایی بدنی فرد کم می‌شود و او آمادگی ضعف قلب پیدا می‌کند و دچار تشویش شده و گاهی چشمش سیاهی می‌رود. یا اینکه دچار توهم شده و سردش می‌شود.
اگر غش پیامد یک بیماری باشد شدت آن بیشتر است و اگر ناشی از تب دائمی باشد به بیشترین حد می‌رسد. همچنین هنگامی که در بیماری‌های دردناکی نظیر قولنج و ایلاوس درد شدت می‌گیرد و یا هنگامی که سوزش شدید در دهانه معده ایجاد می‌شود غش صورت می‌گیرد.
همه این موارد به وجود نمی‌آید مگر اینکه بیمار از شدت بیماری لاغر و ضعیف باشد.
اما غش در فرد نیرومندی که برای اولین بار به آن دچار می‌شود بیشتر به دلیل غلبه شدید یکی از «خلط‌ها» یا ریختن «اخلاط» در معده اوست.
به طور کلی همه نشانه‌های غش با نشانه‌هایی که به تپش قلب دلالت می‌کند تناسب دارد و چنانچه نشانه‌های تپش قلب افزایش یابد غش ایجاد می‌شود.
علت غش در کودکانی که به آن گرفتار مىشوند، این است که بخارهاى سرد به سمت سر آنها بالا می‌رود و دوباره پایین مىآید. در نتیجه باعث گرفتگى تنفس و غش کردن آنها مىشود و در این هنگام بدن کودک بیمار سرد مىشود.
درمان غش کودکان با طب سنتی
درمان غش کودکان با طب سنتی باید هنگامی که این حالت در بیمار اتفاق می‌افتد، اندام وی را «دلک» کرد و از رایحه‌های خوشبوی طبیعی به خصوص «فراریج» و «فراخ» بریان شده که بر روی آن «سرکه» و «گلاب» پاشیده شده است، استفاده کرد تا بیمار آنها را ببوید. در این موقع می‌توان برای درمان او همه مواد خوشبو را به بینی‌اش نزدیک کرد.
درمان غشی که به علت حرکت بخارهای سرد در سر کودک بیمار ایجاد می‌شود این است که یک «سیب درختى»، به اندازه یک سوم آن «عناب» به اندازه یک چهارمش، «جو پوست گرفته» را در «آب» به میزان ده برابر مجموع آنها، بپزید تا به اندازه یک چهارمش باقى بماند. آنگاه آن را صاف کرده و به همان اندازه «شکر» اضافه کنید و به بیمار بخورانید. سپس چند مرتبه مقدارى «سُداب» و «مورد» را در «روغن زیتون» پخته و روى سر بیمار بمالید. همچنین خوراندن پیاپى «پازهر» و «گلاب» نیز براى این بیماران سودمند است.
راه دیگر درمانی برای کودکانى که مبتلا به ترس، وحشت، صرع و یا غش هستند این است که یک تکه «طلاى (به فتح ط)» بیست و چهار عیار را دائم در ظرف آب خوردن آنان بیندازید تا آب آن را بخورند و یک «طلاى (به فتح ط)» بیست و چهار عیار هم دائم به سینه او زیر لباس وى آویزان کنید.
همچنین برای بهبودی و درمان غش توصیه شده است که هر ۳ ساعت یک گرم از گَرد گیاه «مویزه»، یا «مویزک عسلى» یا ۱۰ گرم از شیره برگ‌هاى آن، به مدت یک روز براى معالجه غش و بىهوشى کودکان استفاده شود؛ و براى بزرگسالان ۳ برابر این مقدارى که گفته شد به مصرف برسد.
دستور تهیه شیره این گیاه چنین است که: مقدار ۱۰ گرم از «برگ مویزه» را در ۲۰۰ گرم «آب» بریزند و شیره آن را بگیرند.
منبع:
بی بی سنتر
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼