افسردگی در دوران یائسگی، درمان

تحقیق جدید نشان می دهد یک سال هورمون درمانی ریسک علائم افسردگی را در زنان در اوایل سن یائسگی کاهش می دهد.

سوزان گیردلر، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کارولینای شمالی، در این باره می گوید: «۳۲ درصد زنانی که به طورتصادفی به گروه درمانی دارونما اختصاص داده شده بودند، علائم افسردگی را به شکل قابل توجهی تجربه کردند. اما در مورد زنان اختصاص یافته در گروه هورمون درمانی، این ریسک به نصف کاهش یافت و تا ۱۷ درصد رسید.»

وی در ادامه می افزاید: «دو فاکتور اصلی پیش بینی کننده احتمال بروز افسردگی در زنان خواهد بود. یک فاکتور مدت قبل از شیوع یائسگی است و عامل دیگر تجربه فشار روانی قابل توجه در زندگی نظیر از دست دادن همسر یا طلاق است.»

یافته ها نشان می دهد در زنان دارای سابقه قبلی افسردگی حاد، به نظر می رسد هورمون درمانی خطر علائم افسردگی را کاهش نمی دهد.

به گفته گیردلر، زنانی که به صورت عادی وارد دوره یائسگی می شوند دو تا چهار برابر بیشتر در معرض ریسک ابتلا به علائم افسردگی قرار دارند.

محققان در این تحقیق ۱۷۲ زن بین ۴۵ تا ۶۰ سال را مورد بررسی قرار دادند. زنان به طورتصادفی به دو گروه تقسیم شدند: یک گروه چسب دارونما غیرفعال دریافت کردند؛ و گروه دیگر از طریق چسب پوستی، روزانه ۰.۱ میلیگرم استروژن دریافت می کردند.

هر سه ماه یکبار، گروه زنان دریافت کننده چسب استروژن به مدت ۱۲ روز هورمون پروژسترون هم دریافت می کردند تا احتمال افزایش خطر سرطان آندومتر ناشی از استروژن درمانی در آنها تعدیل شود. روند هورمون درمانی تا یک سال ادامه داشت.

یافته ها نشان داد در گروه درمانی دریافت کننده استروژن، کاهش علائم افسردگی مشاهده شد.

با این حال محققان تاکید دارند که زنان در سن یائسگی درخواست تجویز هورمون درمانی را از پزشک شان نخواهند.

در دوران یائسگی مجبورید با علایم زیادی دست و پنجه نرم کنید و واقعاً مشکل است که بخواهید با افسردگی نیز روبرو شوید. خوشبختانه، افسردگی معمولاً به سادگی قابل تشخیص است و راه های درمان بسیاری برای آن وجود دارد. همراه شدن افسردگی با یائسگی، آن را از سایر اشکال اختلالات روانی متمایز نمی سازد.

از این رو، می توانید به دنبال نشانه های زیر باشید:

ـ غمگینی

ـ زود رنجی

ـ عدم احساس شادی و لذت

ـ کاهش میل جنسی ـ کم خوابی یا پرخوابی

ـ تغییرات اشتها

ـ درد مزمن بدون هیچ دلیل مشخصی

ـ احساس بی ارزشی

ـ گریه کردن های مکرر

ـ فکر مرگ یا خودکشی

البته، تغییرات در اشتها، خواب و میل جنسی می توانند از جمله علایم یائسگی نیز باشند. این نشانه ها را جدی بگیرید و با پزشک مربوطه در میان بگذارید، به ویژه اگر به علایم خلقی افسردگی مانند عدم احساس لذت و گریه کردن های مکرر نیز دچار هستید. در صورت تشخیص افسردگی، راه های درمان متعددی پیش روی شما قرار می گیرند.

تنظیم اختلالات هورمونی به وسیله ی هورمون درمانی یکی از روش های پیشنهادی است. هورمون درمانی می تواند در موارد اندکی، سایر علایمی را که موجب تشدید افسردگی می شوند مانند بی خوابی، تا حدی کنترل نماید.