مشق نوشتن کودکان، چرا دوست ندارند؟

این که بچه ها دیر مشق می نویسند و علاقه ای به این کار نشان نمی دهند تا حدودی طبیعی است.

این که بچه ها دیر مشق می نویسند و علاقه ای به این کار نشان نمی دهند تا حدودی طبیعی است. کودکان در این سنین سخت تن به انجام تکالیفشان می دهد و به هوای دستشویی رفتن، آب خوردن و… می خواهند از زیر این کار شانه خالی کنند. پس میزان بشین و پاشوی کودکان هنگام انجام تکالیف زیاد است. از طرفی هم نباید تکلیف انجام دادن بچه به آخر شب موکول شود.

برای بعضی از کودکان انجام تکالیف اولویت پنجم یا ششم است و به این کار بی‌توجه هستند. اگر حق انتخاب داشته باشند شاید اصلا یک خط هم مشق ننویسند. در این شرایط چه کار کنید؟

با معلم فرزندتان حرف بزنید و از او بخواهید تکالیف هر روز را برای شما بنویسد تا بدانید که حجم تکالیف روزانه چقدر است. کنار فرزندتان پشت میز بنشینید. نزدیک او باشید و اشکالاتش را برطرف کنید. در عین حال به کار خودتان برسید اما از او بخواهید نزدیک شما باشد. حضور شما فرزندتان را تشویق می‌کند تا تکالیفش را کامل کند. اگر می‌بینید که در طول هفته در انجام تکالیف کوتاهی کرده، به او بگویید که روز جمعه قبل از بازی و تفریح باید این کمبودها را جبران کند.

مهم‌ترین نکته‌ای که والدین باید به آن توجه کنند مدت زمان مفیدی است که برای انجام تکالیف لازم است. این زمان برای سنین مختلف و بسته به شرایط دانش‌آموز متفاوت است. والدین باید شرایط سنی کودک را در نظر داشته باشند به طوری که کودکان و دانش‌آموزان پایه‌های ابتدایی را برای مدت زمان طولانی وادار به انجام تکلیف نکنند. ضمن آن‌که شرایط دیگر دانش‌آموز را نیز لحاظ کنند.

صاحب‌نظران تعلیم و تربیت مدت زمان لازم برای انجام تکالیف را برای بچه‌های کودکستان تا پایه دوم ابتدایی ۱۰ تا ۲۰ دقیقه در هر روز و برای پایه‌های بعدی دوره ابتدایی ۳۰ تا ۶۰ دقیقه پیشنهاد کرده‌اند. بنابراین والدین نباید به منظور یادگیری بهتر دانش‌ آموز و با این تصور که هر چه زمان بیشتری صرف مطالعه دانش‌آموز شود یادگیری او نیز بیشتر خواهد شد، کودک خود را مدت زیادی وادار به درس خواندن کنند. مسلما کودک در این مدت زمان اضافی به کارهای دیگری مثل خیالبافی‌های ذهنی مشغول می‌شود.

نمی‌توان کودک را وادار به انجام تکالیف مدرسه کرد اما از آنجا که نوشتن تکالیف ضروری است والدین با آگاهی و صبر پیشه کردن می‌توانند این را از کودک خود بخواهند. آن ها می‌توانند با تمجیدهای کلامی برای انجام این کار به او انگیزه کافی دهند.

-چقدر کلمات را خوب روی یک خط نوشتی.

-حالا دیگه می‌تونی حروف را به اندزه مناسبش بنویسی، آفرین.

-خوشحال می‌شم می‌بینم تکلیفت رو مرتب و تمیز می‌نویسی.

منبع: فرزند پرتال