حرف زدن با کودک، این بهترین فرصت است

با کودک خود صحبت کنید البته اغلب اوقات با آنکه به ظاهر گوش می دهیم حواسمان جای دیگری است.

اگر با فرزند نوجوان خود مشکلی دارید با کودک خود صحبت کنید ، صحبت قبل از خواب بهترین فرصت است . وقتی چراغ ها خاموش می شوند ، موانع از بین می روند و صحبت و درد دل ساده تر می شود.

برای کودک خود شنونده خوبی باشید

اگر می خواهید فرزندانتان با شما صحبت کنند به دقت به صحبت های آنها گوش کنید . همه ما به تجربه می دانیم که گوش کردن چقدر مهم است . وقتی دیگران به حرف هایمان گوش می دهند ، در اصل با گوش دادن به صحبت های ما به درون افکار واحساسات ما نفوذ می کنند ، احساس استحکام و توجه می کنیم . مایل به صحبت با آنها هستیم ، می دانیم که شنونده ای مقابل خود داریم .

همانطور که ذکر شد صحبت با بچه ها کمی دشوار است ، ممکن است مجبور شوید زمینه چینی کنید ، اما پس از شروع صحبت ، اینکه چقدر بگویند و تا کجا پیش بروند ، بستگی زیاد به ما دارد که چگونه گوش می دهیم .

بعضی ها اصولا شنونده ی خوبی هستند اما بقیه ما ، شنونده خوب بودن را باید تمرین کنیم . اما چگونه ؟

۱-با تمام وجود گوش کنید .

با کودک خود صحبت کنید البته اغلب اوقات با آنکه به ظاهر گوش می دهیم حواسمان جای دیگری است . نیمی از وجودمان گوش می کند و نیمه ی دیگردر فکر دیگری است . از برقرار کردن تماس چشمی غافل نشوید نداشتن تماس نگاه ، به معنای بی علاقه بودن شما به صحبت های اشخاص است ؛ البته همیشه هم تا این حد لازم نیست اما خب گفتگوی جدی مستلزم گوش دادن با تمام وجود است .

۲-از قطع صحبت خودداری کنید .

سوالات و نقطه نظرات خود را نگه دارید تا حرف فرزندتان تمام شود .

۳-اگر وقت گوش کردن ندارید ، زمان دیگری را مشخص کنید .

هرچند که بهترین زمان صحبت با بچه ها ، همان زمانی است که دلشان می خواهد صحبت کنند .

۴-احساساتشان را تصدیق کنید .

مثلا وقتی فرزندتان می گوید : علی نمی تواند با من بازی کند چه روز بدی . به او نگویید که" غر نزن می توانی کار دیگری بکنی" بلکه با او همراهی و همدردی کنید . وقتی با دلسوزی گوش می کنید نشان می دهید که موقعیت اورا درک می کنید.

چگونه به کودک یاد بدهیم که حقیقت را بگوید؟

۱-آرام باشید.

وقتی کودک دروغی می گوید، معمولا شما وقتی متوجه میشوید عکس العملتان خشم و عصبانیت است. به یاد داشته باشید او درحال یادگیری است. زمانی که شما زود عصبانی می شوید و تنبیه می کنید، کودک شما چیزی یاد نخواهد گرفت. بنابراین با او صحبت کنید که چرا دروغ گویی رفتار مناسبی نیست و فرصت بدهید تا تمرین کند و در صدد جبران برآید.

۲-برچسب نزنید.

به هیچ عنوان برچسب دروغ گویی به او نزنید. بلکه علت ها را پیدا کنید. اگر او احساس ناامنی و یا ترس هایی دارد، آن ها را از بین ببرید. به خاطر داشته باشید هرگونه برچسبی چه مثبت و چه منفی، کودک آن را در مسیر رشد خواهد پذیرفت.

۳-تله نگذارید.

با بازی مچ گیری، ناخداگاه به کودک می فهمانید که شما در کنار او نیستید، بلکه در مقابل او هستید و او برای نجات خودش مجبور خواهد شد دروغ های بیشتری بگوید تا کمترین آسیب را از جانب شما ببیند. به کودک بگویید: این موضوعی است که من متوجه شدم. سپس به او اشاره کنید که چه چیزی اشتباه است و چگونه باید اشتباه خود را تصحیح کند.

۴-به راست گویی پاداش بدهید.

برای حذف فرایند دروغ گویی بهتر است، راست گویی او را تشویق کنید و پاداش بدهید. بگویید: من می دانم گاهی مواقع راست گویی سخت است، ولی زمانیکه حقیقت را می گویی به تو افتخار می کنم.