جوش ناحیه تناسلی، علت تا درمان
جوشهای اطراف ناحیۀ تناسلی زنان مشکل رایجی است که عوامل مختلفی سبب بروز آن میشوند.
جوشهای اطراف ناحیۀ تناسلی زنان مشکل رایجی است که عوامل مختلفی سبب بروز آن میشوند. این جوشها میتوانند ناراحت کننده و آزاردهنده باشند اما در اغلب موارد مسائلی جدی نیستند.
جوشهای واژنی از لحاظ ظاهری شبیه به جوشهایی هستند که در دیگر نقاط بدن بروز میکنند. این جوشها ممکن است مشخصات متفاوتی داشته باشند. برای مثال، ممکن است دردناک یا بدون درد، سوزشآور، به رنگ گوشت یا قرمز رنگ، چرکی، به حالت خوشهای یا منفرد، خارشدار یا دارای اندازههای مختلف باشند.
مطالب این مقاله:
-علل جوشهای واژن
-درمان
-دیگر علل جوشهای واژن
-چه هنگامی باید به دکتر مراجعه کرد
-پیشگیری
علل جوشهای واژن
همیشه این موضوع مشخص نیست که بروز جوش در ناحیۀ واژن به چه علتی است. در هر حال برخی از علل شایع شامل موارد زیرند:
درماتیت تماسی
درماتیت تماسی یک نوع اگزما است که بر اثر تماس پوست با یک مادۀ آلرژیزا یا تحریک کننده ایجاد میشود. بسیاری از موارد جوشهای واژینال درماتیت تماسی ناحیۀ تناسلی هستند.
مواد محرک و آلرژیزای تقویت کنندۀ جوشهای واژن شامل موارد زیرند:
-دوش مهبل یا دوش واژینال
-فرآوردههای بهداشتی زنان مثل لوسیونها، پودرها، و خوشبو کنندهها
-صابونهای معطر و مواد شستشوی دوش
-مواد شوینده
-ژلها یا لوسیونهای پزشکی
-لوبریکانتهای شخصی، اسپرمکُشها یا کاندومها
-عرق بدن
-پدها یا تامپونهای بهداشتی، مخصوصاً انواع معطر
-منی
-ادرار
فولیکولیت
دیگر علت بسیار شایع جوشهای واژن فولیکولیت است، که عفونت و التهاب فولیکولهای مو محسوب میشود.
فولیکول حفرۀ کوچکی است که مو در آن رشد میکند؛ هر تار مو در بدن از فولیکول خاص خود بیرون میآید.
فولیکولیت ناشی از موارد زیر است:
-اصلاح (تراشیدن)
-موهای درونرشد (موهایی که از فولیکول خارج نمیشوند و داخل بدن رشد میکنند)
-پوشیدن لباسهای تنگ یا لباسهایی که با سطح بدن اصطکاک زیاد دارند
-فولیکولهایی که مسدود میشوند یا توسط تعریق یا وسایل شخصی تحریک میشوند
-استفاده از جکوزی یا استخر شنای غیر تمیز
-شکاف یا جراحت عفونی، احتمالاً ناشی از اصلاح، که اجازۀ رشد به باکتریها را در نزدیکی فولیکولها میدهد
آکنه اینورسا
این نوع آکنه که به نام هیدرادنتیت سوپوراتیوا نیز نامیده میشود یک بیماری التهابی مزمن پوستی است که به غدد تعریق در کشالۀ ران و زیر پستانها آسیب میزند.
آکنه اینورسا با لکهها و زخمهای بازگشت کننده که میتوانند چرکی شوند مشخص میشود. این عوارض به آسانی بهبود نمییابند و ممکن است زخم به جا بگذارند.
بر مبنای اعلام "بنیاد هیداردنیتیس سوپوراتیوا" این بیماری مبتلابه 4 درصد کل جمعیت انسانی است.
مولوسکوم کونتاجیوسوم (زگیل آبکی)
این، نوعی عفونت ویروسی است که با جراحاتی مشخص میشود که میتوانند در هر جای بدن شامل ناحیۀ تناسلی بروز کنند.
تودههای موسوم به زگیل، معمولاً کوچک، برجسته و سفیدرنگ یا به رنگ گوشتند. آنها ممکن است ظاهر درخشنده و در مرکز خود یک فرورفتگی داشته باشند.
CDC اطلاع میدهد که این اختلال معمولاً در طول ۶ تا ۱۲ ماه بهبود مییابد اما میتواند تا ۴ سال ادامه داشته باشد.
درمان
جوشهای واژن اغلب اوقات خودبخود بهبود مییابند. در غیر این صورت گزینههای درمانی شامل موارد زیر است:
تعیین علت
نخستین قدم در مسیر انتخاب درمان صحیح، پرده برداشتن از علت بروز جوش است.
از بروز جوشهای واژن و هر محصول مورد استفاده، فعالیتها، یا دیگر عوامل منجر به آسیب دیدن ناحیۀ تناسلی شامل اصلاح و استفاده از جکوزی یادداشت بردارید.
این یادداشت برداشتن میتواند در اجتناب از تمامی محصولات در تماس با ناحیۀ تناسلی شامل شویندههای لباس، برای یک دورۀ زمانی مفید باشد. وقتی علایم بروز میکنند، یک به یک این مواد را مجدداً مورد استفاده قرار دهید و هر نوع عوارض جانبی بروز یافته را ثبت کنید.
اجتناب از موارد تحریک کننده
وقتی علت تحریک یا عفونت مشخص شد، از کاربرد آن محصول یا ادامۀ فعالیت منجر به بروز جوش خودداری کنید.
برای مثال، اگر علت بروز جوش اصلاح است، تحریک موضع را با استفاده از تیغ جدید و اصلاح مو در راستای رویش آن کاهش دهید. هرگز موضع را به صورت خشک پاکتراش نکنید.
استفاده از جکوزی تمیز اهمیت دارد، و فقط از استخرهای کاملاً تمیز استفاده کنید و بعد از خروج از استخر دوش بگیرید. همچنین از استفاده از روغنهای پوستی اجتناب کنید زیر اینها میتوانند باعث به دام افتادن باکتریها در فولیکولها شوند.
بهداشت مناسب را رعایت کنید
وجود گرما و رطوبت در ناحیۀ تناسلی میتواند آنجا را به محیط ایدهآل برای رشد باکتریها و دیگر میکروارگانیسمها تبدیل کند.
ناحیۀ تناسلی را هر روزه با استفاده از آب گرم و صابونهای ملایم غیر معطر شستشو دهید. از کاربرد وسایل نظافت خشن در درون واژن خودداری کنید زیرا این مواد میتوانند تعادل اسیدیتۀ پیچیدۀ واژن را مختل کنند که این خود میتواند به بروز عفونت منجر شود.
از لباس زیر نخی استفاده کنید و از پارچههایی که گرما و رطوبت را محصور میکنند اجتناب کنید. لباسهای راحت و گشاد استفاده کنید که به پوست امکان تنفس میدهند، و همیشه پس از کار آنها را عوض کنید.
به طور منظم تامپونها یا نوار بهداشتی خود را در طول عادت ماهانه تغییر دهید.
فشردن یا ترکاندن جوشهای واژن میتواند سبب ایجاد درد و تحریک بیشتر شود. خطر گسترش باکتریها و ایجاد عفونت افزایش مییابد، و جوشها ممکن است از نظر تعداد و شدت افزایش یابند. صبر کنید تا جوش به صورت طبیعی شکاف بردارد یا به پزشک مراجعه کنید.
گرمادرمانی
برای مقابله با خارش و درد، درمان ناحیه را با استفاده از کمپرس گرم امتحان کنید.
خیلی ساده یک حولۀ کوچک را در آب گرم خیس کنید و پیش از گذاشتن آن بر روی پوست آن را فشار دهید. این درمان را میتوان تا چند بار در روز تکرار کرد.
همیشه پیش از لباس پوشیدن برای پیشگیری از رشد باکتریها ناحیۀ تناسلی را کاملاً خشک کنید.
دارو
با دکتر در مورد دارو برای جوشهای واژن صحبت کنید.
اگر علت بروز جوش درماتیت تماسی باشد، ممکن است داروهای موضعی یا انواع آنتیهیستامین تجویز شود. عفونتها را میتوان با استفاده از آنتیبیوتیکهای موضعی یا خوراکی مداوا کرد.
تشخیص و درمان زودهنگام در مورد آکنه اینورسا برای تحت کنترل قرار دادن آن توصیه میشود. اگرچه مولوسکوم کونتاجیوسوم اغلب اوقات خودبخود و بدون درمان رفع میشود، در موارد ادامهدار بودن آن امکان تجویز دارو وجود دارد.
دیگر علل جوشهای واژن
چندین اختلال و عامل دیگر وجود دارد که میتوانند به ایجاد برجستگیهای شبه جوش واژنی منجر شوند. این موارد عبارتند از:
کیستهای بارتولین
غدد بارتولین در دو طرف واژن قرار دارند. برخی از اوقات این دو غده دچار انسداد شده و در نتیجه کیست ایجاد میشود. این کیستها معمولاً بدون درد هستند و نیازی به درمان ندارند. به هر جهت، اگر آنها عفونی شوند، دچار التهاب میگردند و چرکی میشوند که باید مشکل را از طریق مداخلۀ پزشکی مثل تجویز آنتیبیوتیک رفع کرد. اگر کیستها برگشت کننده باشند باید در مورد انجام مداوای خانگی با پزشک مشورت شود.
برچسبهای پوستی
برچسبهای پوستی تودههای کوچک یا اجزاء شل و ول بافت پوست هستند. در حالی که این موارد خطرناک نیستند، برخی از مردم ممکن است به دلایل آرایشی و زیبایی یا به دلیل تحریک کننده بودن آنها مایل به محو آنها باشند.
عفونتهای واگیردار جنسی (STIs)
دو عفونت واگیردار جنسی شایع میتوانند سبب ایجاد جوشهای واژن شوند. این دو شامل زگیلهای تناسلی و تبخال تناسلی هستند.
زگیلهای تناسلی:
این تودههای کوچک به رنگ گوشت ممکن است شکلی شبیه به گل کلم داشته باشند. این زگیلها در زنان بیشتر شایعند و بر اثر پاپیلوماویروس انسانی (HPV) ایجاد میشوند. اگر آنها باعث ایجاد ناراحتی نباشند درمانشان الزامی نیست. در هر حال، داروهای مختلف و جراحی گزینههایی برای مقابله با شیوع بیماری هستند، اگرچه شیوع بعدی آنها امکانپذیر است زیرا راهی برای محو ویروس در بدن وجود ندارد. زنان میتوانند استفاده از واکسن HPV را پیش از انجام فعالیت جنسی برای پیشگیری از زگیلهای تناسلی مد نظر قرار دهند.
تبخال تناسلی:
این تبخال که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد میشود، میتواند به ایجاد نقاط دردناک و خارشآور منجر شوند. از آنجا که ویروس میتواند به حالت نهفته در بدن باقی بماند، تبخال تناسلی میتواند واگیردار باشد حتی اگر هیچ نشانۀ قابل رویتی از جوش یا زخم مربوط به آن قابل رویت نباشد. مشابه زگیل تناسلی وقتی این ویروس بروز میکند دیگر امکان محو آن در بدن وجود نخواهد داشت. به هرحال، دارو میتواند مانع عود علایم، کاهش آنها، و کاهش ریسک انتقال ویروس به شریک جنسی فرد شود. استفاده از کاندوم خطر انتقال تبخال تناسلی به شریک جنسی فرد را کاهش میدهد.
واریس واژن
واریس واژن تودههایی مـعمولاً آبی رنگ است که میتواند در هنگام پا به سن گذاشتن زنان بروز کند. واریسها اطراف فرج و واژن ظاهر میشوند. آنها سیاهرگهای متورمی بسیار شبیه هموروئیدهای اطراف مقعد هستند و ممکن است حالت افتاده پیدا کنند یا خونریزی دهنده باشند. کمپرس سرد میتواند میزان ناراحتی ناشی از آنها را کاهش دهد.
در صورت نیاز زنان باید به پزشک مراجعه کنند، و اگر خجلت از موضوع به عاملی تبدیل شده باشد از طریق جراحی یا لیزردرمانی نسبت به برداشتن واریسها اقدام کنند.
چه هنگامی باید به دکتر مراجعه کرد
در صورت ناشناخته بودن عامل بروز جوشهای واژن، فرد باید دنبال توصیهها و درمانهای پزشکی باشد، و نیز در صورت ماندگاری جوشها یا تشدید آنها همین کار باید صورت گیرد. دکتر میتواند جوشهای خیلی دردناک، بزرگ، یا چرکی را تخلیه کند یا بردارد.
در اغلب موارد جوشهای واژن خودبهخود یا از طریق خوددرمانی محو میشوند. ایجاد تغییر در سبک زندگی و دگرگونی در بهداشت فردی میتواند از بروز مجدد بیماری پیشگیری کند.
در صورت وجود تردید با دکتر که میتواند توصیههایی در مورد پیشآگهی و درمانهای در دسترس ارائه دهد مشورت کنید.
پیشگیری
پیشگیری از جوشهای واژن را میتوان از طریق انجام برخی امور شامل موارد زیر انجام داد:
-از تماس با مواد تحریک کننده خودداری کنید یا آن را کاهش دهید
-هر معضل پزشکی را که منجر به بروز جوش واژن میشود درمان کنید
-لباسهای زیر راحت و نخی به تن کنید
-بهداشت فردی را به شکل مناسب رعایت کنید
-از لمس جوشهای موجود یا ترکاندن آنها خودداری کنید.
منبع:
مهرین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼