مشکلات رفتاری در کودکان، علل رایج

مشکلات رفتاری کودک ۵ ساله می تواند علت های بسیاری داشته باشد زیرا تفاوت های فردی در شخصیت ها...

مشکلات رفتاری کودک ۵ ساله می تواند علت های بسیاری داشته باشد زیرا تفاوت های فردی در شخصیت ها و سلیقه کودکان وجود دارد. اما هنگامی که کودکان ۵ ساله اشتباهات خود را اصلاح می کنند والدین مزیت بزرگی دارند؛ چرا که این کودکان در این سن پرخاشگر هستند و می توانند والدین خود را دچار مشکل کنند.

به عنوان مثال، یک کودک ۵ ساله قادر خواهد بود احساسات خود را با استفاده از کلمات بیان کند زمانی که او از چیزی ناامید شده است. در حالی که یک کودک نوپا ممکن است کج خلقی کند زیرا هنوز مهارت های کلامی برای بیان احساساتش ندارد. به همین ترتیب، والدین می توانند کودک ۵ ساله خود را تشویق کنند و با آنها صحبت کنند که چه چیزی باعث رفتار غلطش می شود. این صحبت ها و بحث ها باعث می شود کودکان بهتر تصمیم بگیرند…

علل رایج مشکلات رفتاری کودک ۵ ساله

برخی از کودکان ۵ ساله ممکن است با رفتن به مهد کودک مشکل داشته باشند. آنها ممکن است ترس جدایی از والدین را داشته باشند و یا نگران ارتباط با همسالان و معلمان جدید هستند. آنها ممکن است با محیط کلاس درس مشکل داشته باشند. اینکه از کودکان انتظار دارند به دستورالعملها توجه کنند و آنها را به اشتراک بگذارند و در کارها با دوستانشان مشارکت داشته باشند.

مشکلات رفتاری در کودکان این سنین ممکن است ناشی از ناامیدی باشد، زیرا بسیاری از کودکان ۵ ساله ممکن است بخواهند کارهایی را انجام دهند که هنوز نمی توانند. بعضی از کودکان در این سن می خواهند به کمال برسند مثلا تصویری از یک خانه، یا مامان یا بابا را نقاشی کنند و اگر آنها به نتیجه ای که می خواستند نرسند ناامید و ناراحت می شوند.

کودکان پنج ساله می خواهند محدودیت ها را امتحان کنند زیرا آنها می خواهند حس استقلال طلبی خود را گسترش دهند. ممکن است رفتارهایی مانند حاضر جوابی یا پرخاشگری را در آنها ببینید. از کودکان ۵ ساله این کارها بعید نیست. کودکان در این سن هنوز در معرض کج خلقی و ناله و شکایت هستند.

چگونه کودکان را تربیت کنیم

بهترین راه برای تربیت و برخورد با مشکلات رفتاری کودک ۵ ساله این است که به آنها بگوییم چه رفتاری درست و چه رفتاری نادرست است و چه چیزی از آنها انتظار دارید. این مهم است که بدانیم کودکان در این سن اطلاعات و انتظارات را در ذهنشان پردازش می کنند . البته زمانی که کودک پرخاشگری می کند ذهنش روی یک فعالیت تمرکز می کند و زمانی که به او دستور می دهید توجهی ندارد. اما گاهی ممکن است کودک ۵ ساله اتلاف وقت کند یا از یک درخواستی چشم پوشی کند که در این صورت زمانی که به او بگویید با اسباب بازیتان بازی کنید او به حرف شما فکر میکند و در ذهنش پردازش می کند.

نکات دیگری که باید در ذهن داشته باشید

۱٫ تذکرهای خود را مختصر و با مهربانی بیان کنید: شما لازم نیست در مورد اینکه چرا یک رفتار درست نیست با بچه ها بحث طولانی داشته باشید. شما بهتر است از بچه ها چیزهای ساده بخواهید.

۲٫ انتظار سریع نداشته باشید: کودک ۵ ساله هنوز کوچک است و ممکن است رفتارهایی مانند کج خلقی و پرخاشگری انجام دهد. در نظر داشته باشید که او هنوز هم بر مهارت هایی نظیر کنترل و نظم خودش تلاش می کند. بنابراین انتظار نداشته باشید او یک شبه مانند یک بچه بزرگ عمل کند.

۳٫ آگاه کردن کودکان درباره چیزهایی که نادرست است : آگاه کردن کودکان در برخی از رفتارهایی که مطلقا " بد" هستند، مانند ضربه زدن ، دعواهای فیزیکی و صحبت کردن با لحن بی ادبانه لازم است.

۴٫ به دنبال علت باشید: اگر کودک ۵ ساله شما در حال دعوا، بی احترامی و یا خشم است. ممکن است دلیلی برای رفتار خودش داشته باشد . مانند تغییر رفتار با فرزندتان یا تغییر در خانواده باعث این رفتارها شود.

۵٫ برقراری ارتباط خوب: رفتار خوب با ارتباط خوب بین والدین و کودک شروع می شود. اگر قبلا چنین کاری نکرده اید، یک موقعیت پیدا کنید و با آنها صحبت کنید تا مشکلاتشان حل شود. به عنوان مثال، شما می توانید مکان خاصی در خانه داشته باشید که در آن شما و فرزندتان بتوانید از مشکلات و راه حل های رفتاری صحبت کنید. شما همچنین می توانید یک قانون در خانه ایجاد کنید که درگیری ها و مشکلات پس از آرام شدن بحث شود چون راه حل ها پس از آرام شدن بهتر ارائه می شوند.

۶٫ بچه خود را با رفتار خوب تربیت کنید: اگر شما می دانید زمانی که فرزند شما عصبانی می شود به این علت است که او به اندازه کافی استراحت نداشته است برای او موقعیتی فراهم کنید تا راحت بخوابد. اگر او از انجام فعالیت ها عصبانی می شود یک موقعیتی فراهم کنید تا مشکلات رفتاری آنها حل شود.

۷٫ کارهایی که مناسب سن کودکتان هست انتظار داشته باشید: بعضی از والدین فکر می کنند زمان زیادی صرف کودک ۵ ساله شود بهتر است اما بعضی خانواده ها تصور می کنند دوری از اسباب بازی ها مؤثرتر است. همانطور که کودکان بزرگتر میشوند آنها بیشتر قدر بودن با دوستان یا یک برنامه تلویزیونی خاص یا بازی کامپیوتری را می دانند.