فیبروم رحم در بارداری، جنین در خطر است؟

فیبروم رحم رشد غیرسرطانی سلول ها است که در دیواره عضلانی رحم ایجاد می شود. فیبروم اندازه های مختلفی می تواند داشته باشد. گاهی کمتر از یک سانتی متر و گاهی نیز آنقدر بزرگ است که باعث رشد رحم به اندازه ماه پنجم بارداری می شود. فیبروم به تنهایی باعث ایجاد علامتی نمی شود، اما اندازه و محل قرارگیری آن ها می تواند خونریزی شدید و درد زیر شکم ایجاد کند. بین ۸۰ تا ۹۰ درصد خانم های مبتلا به فیبروم احتیاجی به درمان پیدا نمی کنند. فیبروم رحم با معاینه متخصص زنان و سونوگرافی تشخیص داده می شود. فیبروم رحم گاهی نیز با نام میوم رحم شناخته می شود. فیبروم از نطر محل قرارگیری آن انواع مختلفی دارد.

علامت های فیبروم رحم
- پریود طولانی و همراه با درد شدید؛ همچنین خونریزی غیرمعمول واژینال همراه با لخته های خون. این می تواند باعث کم خونی در شخص شود.
- فشار و درد زیر شکم
- کمر درد و پا درد
- درد در زمان رابطه جنسی
- فشار آمدن به مثانه و تکرر ادرار
- فشار آمدن به روده، یبوست و نفخ
- بزرگ شدن شکم به طور غیر معمول

فیبروم در خانم های باردار مشکلی برای جنین ایجاد می کند؟
خوشبختانه در اغلب موارد فیبروم تداخلی با بارداری ندارد؛ اما ممکن است لوله های فالوپ را تحت تأثیر قرار دهد و برای باردار شدن شخص در آینده مشکل ایجاد کند. البته به ندرت فیبروم باعث ایجاد خطر سقط جنین نیز می شود.

با بارداری شخص فیبروم به تدریج بزرگ تر می شود. این به خاطر افزایش سطح استروژن در زمان بارداری است. بعد از زایمان فیبروم دوباره به اندازه اولیه خود بر می گردد. بعد از یائسگی یعنی زمانی که هورمون استروژن در بدن افت می کند، فیبروم نیز بهبود می یابد. البته در صورت مصرف مکمل دارویی استروژن علائم فیبروم بهبودی پیدا نمی کند. بعضی از انواع فیبروم ها برای لانه گزینی و رشد جنین مشکلاتی را ایجاد می کنند. در این صورت قبل از بارداری بهتر است فیبروم درمان شود.

درمان فیبروم
برای درمان فیبروم روش های مختلفی به کار می رود. این روش ها شامل تکنیک های جراحی و غیرجراحی و نیز مصرف دارو هستند. با مصرف داروهایی که توسط پزشک تجویز می شوند می توان از رشد فیبروم جلوگیری کرد یا آن را کند نمود.
به طور کلی تکنیک هایی که تا کنون برای درمان فیبروم رحم توسعه پیدا کرده اند شامل موارد زیر است:
هیسترکتومی
هیسترکتومی به معنی جراحی برداشتن رحم است. هیسترکتومی می تواند به دو روش جراحی باز یا لاپاراسکوپی انجام شود. جراحی باز به چهار روز بستری در بیمارستان نیاز دارد و بعد از ترخیص نیز بیمار باید شش هفته در منزل استراحت کند. لاپاراسکوپی تکنیکی با حداقل تهاجم است و بیمار بعد از آن احساس ناراحتی کمتری می کند.
میومکتومی
میومکتومی روشی برای درمان فیبروم است که بسته به اندازه و محل ایجاد فیبروم، ممکن است به صورت سرپایی و یا همراه با دو یا سه روز بستری در بیمارستان انجام شود. در روش میومکتومی فیبروم یا فیبروم های روی رحم برداشته و رحم دوباره دوخته می شود. میومکتومی این مزیت را دارد که رحم باقی می ماند و شخص می تواند به حفظ باروری و توانایی باردار شدن در آینده امیدوار باشد.
کرایو سرجری
این تکنیک می تواند به صورت لاپاراسکوپی، واژینال و یا زیرپوستی (percutaneously) انجام شود. این روش روشی کم تهاجم، امن و مؤثر برای درمان و بهبود علائم فیبروم رحم است. این روش برای خانم هایی مناسب است که می خواهند رحمشان سالم و دست نخورده بماند اما تمایل به بارداری در آینده ندارند.
آمبولیزاسیون شریان رحمی
آمبولیزاسیون شریان رحمی در بیمارانی که تمایل به انجام جراحی ندارند بسیار مفید است. در این تکنیک جریان خونی که فیبروم را تغذیه می کند متوقف می شود و به این ترتیب فیبروم به مرور کوچک می شود و از بین می رود.
استفاده از امواج اولتراسوند تحت هدایت ام آر آی
استفاده از امواج اولتراسوند تحت هدایت ام آر آی تکنیکی جدید با حداقل تهاجم برای درمان فیبروم است که بدون ایجاد برشی روی بدن انجام می شود. این روش تلفیقی از پرتو اولتراسوند برای ایجاد حرارت و تخریب بافت بیمار و استفاده از سیستم تصویربرداری ام آر آی برای مشاهده داخل بدن بیمار است.
از بین روش های ذکر شده روش هیسترکتومی و میومکتومی روش هایی مرسوم برای درمان فیبروم رحم هستند. متخصصان حوزه زنان و زایمان موفقیت این دو روش در طول سال ها ثبت کرده اند.