گفتن حقیقت به فرزند خوانده، لازمه؟
یکی از نگرانی‌های اصلی افرادی که سرپرستی کودکی را قبول می‌کنند این است که چه زمانی به کودک بگویند والدین زیستی آنها نیستند.
یکی از نگرانی‌های اصلی افرادی که سرپرستی کودکی را قبول می‌کنند این است که چه زمانی به کودک بگویند والدین زیستی آنها نیستند، البته بسیاری نیز تصور می‌کنند اصلا نباید این راز را فاش کنند.
بحث فرزندخواندگی در کل دنیا مساله‌ای پذیرفته شده است و در میان نگذاشتن این مساله با کودکانی که فرزندخوانده هستند، ضایع کردن حق طبیعی آنها در مورد گذشته و هویت اصلی‌شان است.
در تقویم خیلی از کشورهای جهان روز یا هفته‌ای به نام فرزندخواندگی گنجانده شده است.
باید توجه داشت که نمی‌توان فرد را از هویت اصلی و زیستی اش جدا کرد. در واقع هر انسانی دارای اصالت و گذشته‌ای است و باید این اصالت و هویت فرد در کنار بحث فرزندخواندگی کودک حفظ شود.
کارشناسان و روان‌شناسان در امر فرزندخواندگی تاکید زیادی بر حفظ هویت و مشخص بودن مرز بین فرزند و فرزندخواندگی دارند. اما برای رسیدن به این مهارت و توانایی باید خانواده‌های متقاضی فرزنــــــدخــــــواندگی و همچنین خود فرزندخوانده‌ها به‌شکلی آموزش ببینند که سال به سال با افزایش سن آگاهی و اطلاعات شان درباره فرزندخواندگی بیشتر شود.
به این ترتیب زمانی که کودک به ســـن مناســــب از لحــــاظ فکـــــری و اطلاعــــاتی رسید با
پیش زمینه‌هایی که از قبل برای او ایجاد شده است، می‌توان واقعیت را راحت تر با او در میان گذاشت. به این شکل کودک از پیش برای چنین روزی آماده می‌شود و زمانی که در جریان اطلاعات قرار گرفت دیگر شوکه نخواهد شد، چراکه برای چنین روزی آماده شده و مهارت‌های لازم را فرا گرفته است.
امروزه کارشناسان بهزیستی شاهد این امر هستند که بسیاری از سرپرست‌ها بهتر از پدرومادرهای زیستی در نگهداری و پرورش کودکان عمل می‌کنند. این رویکرد نیز سبب می‌شود کودکان راحت تر مساله فرزندخواندگی را بپذیرند.
کارشناسان و پژوهشگران سازمان بهزیستی با انجام تحقیقات و بررسی‌های مداوم بر مساله فرزندخواندگی، تمام سعی خود را بر این امر معطوف کرده‌اند که با دادن اطلاعات درست به کودک کمک کنند در بزرگسالی دچار بی‌هویتی و پوچی نشود.
در میان گذاشتن واقعیت با فرزندخوانده‌ها امری ضروری است .اما درباره زمان مطرح شدن این بحث کارشناسان معتقدند با توجه به شخصیت و رفتار کودکان و سرپرست‌ها زمان پرداختن به این مساله متفاوت است.
بحث فرزندخواندگی در کل دنیا مساله‌ای پذیرفته شده است و در میان نگذاشتن این مساله با کودکانی که فرزندخوانده هستند، ضایع کردن حق طبیعی آنها در مورد گذشته و هویت اصلی‌شان است.
در تقویم خیلی از کشورهای جهان روز یا هفته‌ای به نام فرزندخواندگی گنجانده شده است.
باید توجه داشت که نمی‌توان فرد را از هویت اصلی و زیستی اش جدا کرد. در واقع هر انسانی دارای اصالت و گذشته‌ای است و باید این اصالت و هویت فرد در کنار بحث فرزندخواندگی کودک حفظ شود.
کارشناسان و روان‌شناسان در امر فرزندخواندگی تاکید زیادی بر حفظ هویت و مشخص بودن مرز بین فرزند و فرزندخواندگی دارند. اما برای رسیدن به این مهارت و توانایی باید خانواده‌های متقاضی فرزنــــــدخــــــواندگی و همچنین خود فرزندخوانده‌ها به‌شکلی آموزش ببینند که سال به سال با افزایش سن آگاهی و اطلاعات شان درباره فرزندخواندگی بیشتر شود.
به این ترتیب زمانی که کودک به ســـن مناســــب از لحــــاظ فکـــــری و اطلاعــــاتی رسید با
پیش زمینه‌هایی که از قبل برای او ایجاد شده است، می‌توان واقعیت را راحت تر با او در میان گذاشت. به این شکل کودک از پیش برای چنین روزی آماده می‌شود و زمانی که در جریان اطلاعات قرار گرفت دیگر شوکه نخواهد شد، چراکه برای چنین روزی آماده شده و مهارت‌های لازم را فرا گرفته است.
امروزه کارشناسان بهزیستی شاهد این امر هستند که بسیاری از سرپرست‌ها بهتر از پدرومادرهای زیستی در نگهداری و پرورش کودکان عمل می‌کنند. این رویکرد نیز سبب می‌شود کودکان راحت تر مساله فرزندخواندگی را بپذیرند.
کارشناسان و پژوهشگران سازمان بهزیستی با انجام تحقیقات و بررسی‌های مداوم بر مساله فرزندخواندگی، تمام سعی خود را بر این امر معطوف کرده‌اند که با دادن اطلاعات درست به کودک کمک کنند در بزرگسالی دچار بی‌هویتی و پوچی نشود.
در میان گذاشتن واقعیت با فرزندخوانده‌ها امری ضروری است .اما درباره زمان مطرح شدن این بحث کارشناسان معتقدند با توجه به شخصیت و رفتار کودکان و سرپرست‌ها زمان پرداختن به این مساله متفاوت است.
پ
منبع:
جام جم
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼