مهارت دوست یابی در کودکان، توصیه‌هایی کاربردی
بازی ها و روابط دوستانه همواره یکی از بهترین راه ها برای یادگیری قوانین اجتماعی بوده است و حتی می توان گفت دوست یابی در دوران کودکی از اهمیت خاصی برخوردار می باشد.
بازی ها و روابط دوستانه هموار یکی از بهترین راه ها برای یادگیری قوانین اجتماعی بوده است و حتی می توان گفت دوست یابی در دوران کودکی از اهمیت خاصی برخوردار می باشد.
متخصصان و والدین در این مورد توافق دارند که در زمینه کمک به دوست یابی باید گام هایی کوچک و هوشمندانه برداشته شود تا کودکان به برقراری روابط دوستانه و تعاملات اجتماعی با یکدیگر تشویق شوند. هدف این مقاله کمک به مهیا کردن فرصت هایی برای کودکان جهت شرکت داوطلبانه در فعالیت های اجتماعی بوده. به همین جهت متخصصان و صاحب نظران توصیه هایی را در این زمینه ارائه داده اند که در ادامه به آن ها می پردازیم.
متخصصان و والدین در این مورد توافق دارند که در زمینه کمک به دوست یابی باید گام هایی کوچک و هوشمندانه برداشته شود تا کودکان به برقراری روابط دوستانه و تعاملات اجتماعی با یکدیگر تشویق شوند. هدف این مقاله کمک به مهیا کردن فرصت هایی برای کودکان جهت شرکت داوطلبانه در فعالیت های اجتماعی بوده. به همین جهت متخصصان و صاحب نظران توصیه هایی را در این زمینه ارائه داده اند که در ادامه به آن ها می پردازیم.
دوست یابی توسط کودکان به روش های زیر:
بازی های جمعی در فواصل زمانی کوتاه
راه اندازی بازی های جمعی را می توانید با دعوت تنها یک یا دو نفر از کودکان هم سن فرزندتان به خانه آغاز کنید. ترجیحا بهتر است افرادی را که کودکتان می شناسد دعوت کنید و از کودکتان بپرسید از بودن با چه کسانی بیشتر لذت می برد و یا می توانید در این زمینه با معلم وی مشورت کنید. روانشناسان معتقدند بهتر است فاصله زمانی بین هربار ملاقات را به حداقل برسانید.
مدت زمان بازی های جمعی را کوتاه کنید
از آنجایی که کودکان تازه شروع به شناختن یکدیگر کرده اند یک یا دو ساعت بازی کافی است. زیرا بازی ها یا ملاقات های طولانی مدت کودکانی که آشنایی چندانی با هم ندارند، باعث کسالتشان می شود و می تواند تاثیر منفی بر روابط کودکان داشته باشد.
از پیش بازی ها را برنامه ریزی کنید
در ملاقات ها برای بازی ها و فعالیت هایی که کودکتان از انجام آنها لذت می برد برنامه ریزی کنید. این کار باعث می شود کودکتان احساس راحتی داشته باشد، گاهی نیز می توانید چندین بازی را به کودکتان پیشنهاد دهید و به او اجازه دهید تا از میان آنها بازی مورد علاقه اش را انتخاب کند.
در بازی ها مشارکت کنی
کودکتان را به حال خود رها نکنید، راهنمایی شما می تواند باعث شود تا کودکان در کنار یکدیگر، به ویژه دوستان جدیدشان، احساس راحتی بیشتری داشته باشند. اگر کودکان با یکدیگر درگیر شدند سریعا آنها را از هم جدا کنید، بازی را متوقف کرده و بازی جدیدی را شروع کنید.
قبل از ادامه دادن برنامه ریزی کنید
برای آشناتر ساختن کودکان با یکدیگر، ملاقات های منظمی را میان آنها ترتیب دهید. اگر همه چیز خوب پیش رفت قرار ملاقات های بعدی را در پارک ، زمین بازی یا خانه ی یکی از کودکان ترتیب دهید.
خودتان یک بازی جمعی باشید
این کار باعث می شود در جریان بازی کودکتان قرار بگیرید، به این ترتیب در عین شناخت سبک بازی کودکتان می توانید تعاملات کودکتان با همبازی هایش را شبیه سازی کنید.
با معلم کودکتان مشورت کنید
از کلاس درس کودکتان دیدن کنید تا با نحوه ی رفتار کودکتان با همکلاسی هایش آشنا شوید. ممکن است کودکتان با بعضی از همکلاسی هایش بیشتر از بقیه صمیمی باشد. با معلم کودکتان درمورد استراتژی های دوست یابی مدرسه محور مشورت کنید و از او راهنمایی بگیرید.
به عملکرد بقیه در این زمینه توجه کنید
تماشای ویدیو یا خواندن کتاب های مربوط به دوستی و دوست یابی می تواند راه مطمئنی برای اجتماعی سازی مثبت کودکان باشد. علاوه براین چنین کتاب ها و ویدیوهایی می تواند نقطه آغازی برای صحبت با فرزندتان باشد و باعث شود کودکتان احساساتش در این مورد را بیان کند.
روابط با دوستانتان را نیز حفظ کنید
از آنجا که کودکان از والدین خود الگو می گیرند می توانید روابط دوستانه را برای فرزندتان مدل سازی کنید، به ویژه اینکه ملاقات با دوستانی را که فرزند هم سن کودکتان دارند را بیشتر کنید.
اگر با مشکل جدی روبه رو شدید از بقیه کمک بگیرید
در بیشتر موارد خجالتی بودن یا عدم برقراری روابط دوستانه در کودکان امری طبیعی بوده، اما وجود بعضی از خطوط قرمز می تواند نشانگر مسائل دیگری باشد. برای مثال اگر کودکتان به ندرت با هم بازی هایش ارتباط چشمی برقرار می کند، اغلب کج خلقی می کند، یا هنگامی که در میان کودکان قرار می گیرد گریه می کند، یا از رفتن به مدرسه یا زمین بازی وحشت دارد، بهتر است به متخصص اطفال مراجعه کنید.
راه اندازی بازی های جمعی را می توانید با دعوت تنها یک یا دو نفر از کودکان هم سن فرزندتان به خانه آغاز کنید. ترجیحا بهتر است افرادی را که کودکتان می شناسد دعوت کنید و از کودکتان بپرسید از بودن با چه کسانی بیشتر لذت می برد و یا می توانید در این زمینه با معلم وی مشورت کنید. روانشناسان معتقدند بهتر است فاصله زمانی بین هربار ملاقات را به حداقل برسانید.
مدت زمان بازی های جمعی را کوتاه کنید
از آنجایی که کودکان تازه شروع به شناختن یکدیگر کرده اند یک یا دو ساعت بازی کافی است. زیرا بازی ها یا ملاقات های طولانی مدت کودکانی که آشنایی چندانی با هم ندارند، باعث کسالتشان می شود و می تواند تاثیر منفی بر روابط کودکان داشته باشد.
از پیش بازی ها را برنامه ریزی کنید
در ملاقات ها برای بازی ها و فعالیت هایی که کودکتان از انجام آنها لذت می برد برنامه ریزی کنید. این کار باعث می شود کودکتان احساس راحتی داشته باشد، گاهی نیز می توانید چندین بازی را به کودکتان پیشنهاد دهید و به او اجازه دهید تا از میان آنها بازی مورد علاقه اش را انتخاب کند.
در بازی ها مشارکت کنی
کودکتان را به حال خود رها نکنید، راهنمایی شما می تواند باعث شود تا کودکان در کنار یکدیگر، به ویژه دوستان جدیدشان، احساس راحتی بیشتری داشته باشند. اگر کودکان با یکدیگر درگیر شدند سریعا آنها را از هم جدا کنید، بازی را متوقف کرده و بازی جدیدی را شروع کنید.
قبل از ادامه دادن برنامه ریزی کنید
برای آشناتر ساختن کودکان با یکدیگر، ملاقات های منظمی را میان آنها ترتیب دهید. اگر همه چیز خوب پیش رفت قرار ملاقات های بعدی را در پارک ، زمین بازی یا خانه ی یکی از کودکان ترتیب دهید.
خودتان یک بازی جمعی باشید
این کار باعث می شود در جریان بازی کودکتان قرار بگیرید، به این ترتیب در عین شناخت سبک بازی کودکتان می توانید تعاملات کودکتان با همبازی هایش را شبیه سازی کنید.
با معلم کودکتان مشورت کنید
از کلاس درس کودکتان دیدن کنید تا با نحوه ی رفتار کودکتان با همکلاسی هایش آشنا شوید. ممکن است کودکتان با بعضی از همکلاسی هایش بیشتر از بقیه صمیمی باشد. با معلم کودکتان درمورد استراتژی های دوست یابی مدرسه محور مشورت کنید و از او راهنمایی بگیرید.
به عملکرد بقیه در این زمینه توجه کنید
تماشای ویدیو یا خواندن کتاب های مربوط به دوستی و دوست یابی می تواند راه مطمئنی برای اجتماعی سازی مثبت کودکان باشد. علاوه براین چنین کتاب ها و ویدیوهایی می تواند نقطه آغازی برای صحبت با فرزندتان باشد و باعث شود کودکتان احساساتش در این مورد را بیان کند.
روابط با دوستانتان را نیز حفظ کنید
از آنجا که کودکان از والدین خود الگو می گیرند می توانید روابط دوستانه را برای فرزندتان مدل سازی کنید، به ویژه اینکه ملاقات با دوستانی را که فرزند هم سن کودکتان دارند را بیشتر کنید.
اگر با مشکل جدی روبه رو شدید از بقیه کمک بگیرید
در بیشتر موارد خجالتی بودن یا عدم برقراری روابط دوستانه در کودکان امری طبیعی بوده، اما وجود بعضی از خطوط قرمز می تواند نشانگر مسائل دیگری باشد. برای مثال اگر کودکتان به ندرت با هم بازی هایش ارتباط چشمی برقرار می کند، اغلب کج خلقی می کند، یا هنگامی که در میان کودکان قرار می گیرد گریه می کند، یا از رفتن به مدرسه یا زمین بازی وحشت دارد، بهتر است به متخصص اطفال مراجعه کنید.
پ
منبع:
توت فرنگی
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼