ریسه رفتن در کودکان، قصد جلب توجه دارد؟

عارضه ریسه رفتن غالبا در تنهایی روی نمیدهد زیرا کودک برای این نمایش خود به تماشاچی احتیاج دارد.

این عارضه ترس آور فقط در بچه های نوپا به چشم میخورد . کودکانی که با چنین عکس العملی خشم خود را از مردم یا اشیا نشان می دهند کودکان فوق العاده باهوشی هستند که برای عکس العمل های عاطفی خود نیز از شیوه ای استثنایی بهره می گیرند. آنها گاهی آنقدر عصبانی میشوند که موقع زمین خوردن همه تقصیرات را به گردن زمین می اندازند ریسه رفتن نوع پیشرفته اختلالات رفتاری است.

آیا کودک با قصد قبلی این کار را می کند؟

عارضه ریسه رفتن غالبا در تنهایی روی نمیدهد زیرا کودک برای این نمایش خود به تماشاچی احتیاج دارد به خصوص ترجیح می دهد که حتما یکی از والدینش در هنگام اجرای نمایش حضور داشته باشند! ولی البته این سخنان به معنی آن نیست که ریسه رفتن تلاشی استادانه برای جلب توجه باشد بلکه ریسه رفتن عکس العملی ناشی از احساس خشم بوده و اگرچه حضور یک تماشاچی را می طلبد ولی عملی ناخودآگاهانه بوده و غلیان احساسات کودکی را نشان می دهد که فاقد کنترل شخصی بر روی عواطف خود می باشد. هر حمله عکس العملی مستقیم به شخص یا چیزی است که کودک را مشخصا نگران کرده است.

آیا کودک بیمار است؟

گاهی این حملات با کم خونی همراه هستند. در این گونه موارد بهتر است پزشک کودک شما را معاینه کرده و در صورت لزوم معالجه نماید.

علائم

غالبا ریسه رفتن با تنفس عمیق کودک به منظور شروع یک گریه گوشخراش شروع میشود. کودک نفس را با شدت به داخل شش ها می فرستد ولی هیچ صدایی برنمی آید. به ندرت قبل از نگهداشتن نفس کوتاهی گریه می کند. این حالت شبیه وضع آدم بالغی است که از شدت خشم دهانش را باز کرده تا حرفی بزند ولی نفسش در نمی آید و به اصطلاح لغتی پیدا نمیکند. صورت کودک به شدت سرخ و سپس کبود میشود. گاهی اوقات در ابتدای امر برای مدت کوتاهی رنگ صورت کودک می پرد.

آیا این حالت خطرناک است؟

ریسه رفتن به خودی خود خطرناک نیست ولی اگر کودک مدت زمانی طولانی نفس خود را نگه دارد ممکن است دچار خفگی ناشی از کمبود اکسیژن بشود. به همین دلیل است که باید تا حد امکان جلوی ریسه رفتن طفل را بگیرید و در صورت وقوع طول مدت آن را کوتاه کنید.

ریسه رفتن یک واکنش رفتاری ناشی از خشم کودک است و به دو شکل دیده میشود :

۱- ریسه رفتن توأم با سیاه شدن پوست صورت :

بعضی از کودکان ۶ ماهه تا ۵ ساله بعد از برخورد تند والدین (دعوا کردن و سرزنش کردن) با گریه ی جیغ مانند هوای ریه ی خود را به بیرون میدهند و دیگر تنفس نمیکنند و در نتیجه اکسیژن به مغز آنها نمیرسد و رنگ پوست صورت آنها سیاه می شود و بی هوش میگردند و حرکاتی نیز در اندام های آنها ایجاد میشود یا دچار سفتی بدن میگردد. این حمله ها یک تا چند دقیقه طول میکشد ، سپس کودک نفس می کشد و رنگ صورت او طبیعی می گردد. این حملات ممکن است تکرار شود و معمولا شبیه هم می باشد.

۲- ریسه رفتن توأم با سفید شدن پوست صورت :

این نوع ریسه رفتن به دنبال افتادن ، ضربه به سر ، دور شدن مادر و وحشت ناگهانی به کودک دست می دهد و کودک نفس نمیکشد و رنگ پوست بدن او سفید و بدن او شل میشود و هوشیاری خود را از دست می دهد. پدر و مادرها با دیدن چنین صحنه هایی بسیار نگران و دچار ترس میشوند. بعضی ها به صورت کودک آب میپاشند او را سرازیر میکنند یا اعمال احیاء انجام میدهند که هیچکدام ضرورت ندارد.

پدر و مادر چه باید بکنند؟

پدر و مادر هنگام ریسه رفتن کودک باید آرام باشند زیرا مشکلی به وجود نخواهد آمد او را روی دست راست بخوابانید با گذشت چند دقیقه کودک بهبود می یابد نیازی نیست چیزی در دهان او بگذارید یا او را تکان دهید. برای پیشگیری باید :

1- برای مدت یکی دو ماهی با ملایمت و بردباری با او رفتار کنید و خواسته او را برآورید تا ریسه رفتن را فراموش کند.

2- پدر و مادر باید از چنین کودکی بیشتر مواظبت و مراقبت کنند تا زمین نخورد و ضربه ای به سر و بدن او وارد نشود و ریسه رفتن را فراموش کند.

3- بعضی از کودکان دچار کمبود آهن خون می باشند. اگر آزمایش خون نشان داد که او کم خون است باید به او داروی آهن داده شود و داروی دیگری لازم نیست.

منبع: کودک آنلاین