کودک یک ساله، فرزندتان پر شور و احساساتی است؟

اگر دارای کودک پر شور و احساساتی هستید احتمالا او را به عنوان کودکی هیجانی به دیگران معرفی کرده اید.

بعضی کودکان احساساتشان را به شدت بروز میدهند. آنها از همان سنین بسیار کم هنگامی که متاثر میشوند شدیدا گریه میکنند و در هنگام شادی با لذت میخندند و سر و صدا راه می اندازند. عده ای دیگر از کودکان احساساتشان را با ملایمت بیان میکنند.

آنان وقتی ناراحتند به آرامی جیغ و داد میکنند و در هنگام خوشحالی با آرامش لبخند میزنند و سر و صدا از خود در می آورند. این انواع مختلف واکنش خصوصیت خلقی به عنوان شدت واکنش تعریف میشود.

اگر دارای کودک پر شور و احساساتی هستید احتمالا او را به عنوان کودکی هیجانی به دیگران معرفی کرده اید. شاید متوجه شوید در هنگام گرسنگی یا ناراحتی سر و کار داشتن با او مشکل است چون با صدای بلند به شدت می گرید به طوری که حتی صدای شما را که برای آرام کردن او تلاش میکنید نمیشنود.

هنگامی که در حضور سایر افراد خانواده یا دوستان ، دچار خشم و غضب می شود و داد و فریاد راه می اندازد احتمالا موجب شرمندگی شما میگردد و بدون شک از دوستان و فامیل پیشنهادهایی در مورد چگونگی واکنش در برابر او دریافت میکنید.

اگر خود شما هم خلقی احساساتی و عموما هیجانی دارید ممکن است زمانی که کودک کنترلش را از دست می دهد شما نیز برای آرام ماندن دچار مشکل شوید. چنانچه دارای خلق و خوی ملایم تری هستید شاید هنگام خوشحالی کودک از شدت آن لذت می برید.

خنده ها و شادی و سرور کودک برای اطرافیان او به شدت مجذوب کننده و دلفریب است. اگر کودکانی احساساتی و هیجانی دارید شاید پی نبرده اید که شادی و خوشحالی شدید نیز سرکشی و طغیان های منفی او از همان احساسات پر شور او سرچشمه می گیرد.

چنانچه کودک ملایمی دارید احتمالا فکر نمیکنید او علائق و یا بیزاریهای شدید و قوی دارد . شاید فکر میکنید او به آسانی مهار و کنترل می شود چون حتی در هنگام گرسنگی نظرش را با آرامش نسبی نشان می دهد.

اگر خود شما نیز مانند او خلق و خوی ملایمی دارید احتمالا با نشانه ها و سرنخ های ظریفی که با بروز احساساتش برای شما می فرستد هماهنگ خستید. به هر حال اگر شما یا سایر اعضای خانواده واکنش های شدیدی بروز می دهید مجبورید به راههای زیرکانه ای که کودکتان برای ابراز وجود شخصی به کار می برد توجه دقیق بکنید.

در زیر پرسشهایی آمده است با پاسخ دادن به آنها متوجه میشوید کودکتان در نشان دادن واکنش ، شدید و احساساتی عمل می کند یا آرام و ملایم .

- هنگامی که فرزندم را قلقلک می دهم با صدای بلند و به شدت می خندد؟

- هنگامی که دمای بدن کودکم اندازه گرفته میشود فریاد میکشد و لگد می زند؟

- آیا هنگام لباس پوشیدن و کشیده شدن لباس روی سر او کودکم جار و جنجال راه می اندازد؟

- اگر کودکم غذای جدیدی را دوست نداشته باشد شکلک درمی آورد و غذا را از دهان بیرون می ریزد؟

- آیا کودکم از شنیدن تعریف و تمجید هیجان زده میشود و با لذت میخندد از جا میجهد یا فریاد می زند؟

- آیا اگر بازی کودکم را قطع کنم او گریه میکند یا فریاد میزند؟

- آیا فرزندم از میهمانان و یا سایر کودکان با صدای بلند و نشان دادن احساسات فراوان چه مثبت و چه منفی استقبال می کند؟

اگر پاسخ های شما به بسیاری از پرسشهای بالا (( بله )) ، (( همیشه )) یا (( اغلب اوقات )) باشد کودک شما در واکنش هایش شدت عمل به خرج می دهد. در صورتی که جوابهای شما به اغلب این پرسشها ((نه )) ، (( هرگز)) یا (( به ندرت)) باشد کودک شما در رفتارهایش واکنشهای ملایمی نشان میدهد.

به یاد داشته باشید اغلب کودکان یکساله پر سرو صدا و هیجان زده هستند و اگرچه رفتار آنان گاهی ناخوشایند است اما این واکنشهای شدید خیلی غیرعادی نیستند. بعضی اوقات کودک یکساله ملایمی که معمولا به اندازه ی سایر همسالانش عصبانی و ناراحت نمیشود ممکن است به گونه ی دیگری رفتار کند.

کودک شما چه احساساتی باشد و چه دارای خلق و خوی ملایم مهم ترین وظیفه ی شما به عنوان والدین آموختن واکنش به احساساتی است که او برای ابراز وجود به کار می برد که البته همیشه کار ساده ای نیست.

اگر کودکتان بسیار پر تنش و احساساتی است همیشه قادر به درک احساس او نخواهید بود. او ممکن است در زمان عصبانیت یا ناراحتی فریاد بزند چون از نظر او چیز بسیار ناراحت کننده ای اتفاق افتاده است.

همچنین ممکن است وقتی کمی عصبی یا از مسئله ای که اصلا مشکل اساسی به نظر نمی رسد ناراحت باشد فریاد بزند. شما باید سعی کنید زمانی که او واقعا تحت فشار است آرام واکنش نشان دهید اما هنگامی که دچار هیجان کاذب است سرکشی و طغیان های او را کم اهمیت تلقی کنید یا نادیده بگیرید.

در تلاش برای توضیح و تشریح واکنشهای او ممکن است دچار اشتباهات زیادی بشوید اما هر چه با دقت بیشتری رفتارهای او را مورد مشاهده قرار دهید واکنش بهتری میتوانید نشان دهید.

اگر کودکتان دارای خلق و خوی بسیار ملایمی است کنار آمدن با او بسیار ساده تر از کودک احساساتی است اما او در هر حال به کمک شما احتیاج خواهد داشت. چون به اندازه ی سایر کودکان پر سر و صدا یا مطالبه گر نخواهد بود شما برای برآورده کردن نیازهایش در منزل و در دنیای خارج از خانه باید به او کمک کنید.

کودک ملایم گاهی از طرف والدین یا سایر بزرگترها نادیده گرفته میشود. آموزگار ممکن است از او به عنوان (( دانش آموزی که اصلا دردسری ندارد)) یاد کند و همین مسئله سبب شود کودک در کلاس توجه لازمه را دریافت نکند چون کودکانی که بسیار احساساتی و پر سر و صدا هستند تمام توجه آموزگار را جلب میکنند.

در این سن نمیتوانید به او بیاموزید جسور و پرمدعا باشد بلکه شما باید به جای او سمج و پر جرأت باشید. با بالا رفتن سن کودک میتوانید به او بیاموزید استوار و راسخ باشد و از حقوق خودش دفاع کند حتی اگر این کار را با روش آرام مخصوص به خودش انجام دهد.