کابوس دیدن کودکان در خواب، سه تا هفت سالگی

مشکلی که برخی از اوقات در این سن و سال برای بچه ها اتفاق می افتد موضوع کابوس هایی است که می بینند.

مشکلی که برخی از اوقات در این سن و سال برای بچه ها اتفاق می افتد موضوع کابوس هایی است که می بینند. این کابوس ها به دو صورت خودش را نشان می دهد:

یکی اینکه وقتی کودک بیدار می شود دقیقا خاطرش هست که چه دیده و موضوع چه بوده است و آن را میتواند بازگو کند یا حداقل شما خاطرتان آسوده است که چنین توانی را دارد . بنابراین به عنوان ( Nightmare ) یا کابوس آن را می شناسیم.

دیگر این که احتمال دارد وقتی کودک از خواب بیدار میشود و بسیار وحشت زده است به هیچ وجه از خواب خودش خبر نداشته باشد. این وحشت خواب یا ( Night terror ) موضوع متفاوتی است و زمینه ی بیولوژیکی دارد و هیچ ارتباطی به زمینه ی روانی ندارد.

در نتیجه کودکانی این مشکل را پیدا می کنند که دلایل بدنی برای آن دارند. یکی از آن ها که بیشتر توجه متخصصین را به خودش جلب کرده است مرحله ی ( ایست تنفسی ) یا ( Sleep Apnea ) است.

به این معنا که بچه ها به دلایلی اکسیژن به مغزشان نمی رسد و در نتیجه فعالیت مغز غیرعادی میشود ، بنابراین به یک چنین اکسیژنی احتیاج دارند.

اینکه فرزند ما غذای بسیار خورده باشد ، که هنوز هضم نشده است و یا گرسنه باشد و علت این بیداری و یا گرفتاری به این دلیل باشد همچنان وجود دارد ولی معمولا تغذیه در این سن و سال نقشی ندارد.

شب ادراری بچه ها برخی از اوقات سبب میشود که آن ها را بیدار کند و یا بعد از اینکه بیدار شدند یا در حالت خواب با این کابوس ها به دلیل احساس بدی که می کنند رو به رو شوند.

خیلی از بچه ها شب ها از سایه های اتاقشان یا اطرافشان یا از پنجره میترسند. از یک طرف باید نور را طوری تنظیم کرد که این سایه ها نباشند و خیلی از اوقات دادن یک چراغ قوه که به راحتی بچه ها میتوانند آن را روشن کنند تا مطمئن شوند چیزی که آن ها را اذیت می کند سایه است و چیزی در آنجا نیست ، میتواند به بچه ها کمک کند.

بچه ها بین ۳.۵ یا ۴ سالگی کابوس خیلی کمتری دارند ولی در سن ۵ سالگی بیشتر می شود. مخصوصا نگرانی بچه های ۵ ساله این است که حیواناتی هم از کوچک و یا بزرگ در کمدی مخفی هستند و یا زیر تخت آن ها هستند که باید آن ها را در این زمینه کمک کرد.

در ۶ و ۷ سالگی معمولا نگرانی بچه ها از ارواح و اشباح و حرف هایی از این قبیل خواهد بود. خوشبختانه بچه ها با کمی مواظبت و مراقبت میتوانند از آن بگذرند و نیز می دانیم که پسر بچه زودتر به خواب می رود و کمی هم خواب بیشتری دارد.

برخی از بچه ها حدود ۴ - ۵ - ۶ سالگی قبل از خوابیدن ، بازی هایی را درمی آورند ، غذا می خواهند ، شیر می خواهند ، آب می خواهند یا مایل هستند که یکی از اسباب بازی ها یا عروسک خودشان را با خودشان داشته باشند.

در حالی که با مهربانی میتوانیم آن را پاسخ دهیم و باید بدانیم که غالب اوقات این بهانه ای است برای نخوابیدن. بچه های ۵ - ۶ ساله برخی از اوقات فین فین هایی می کنند که نشانه ی نگرانی آن ها است و یا دستشان را در مویشان می برند یا انگشتشان را می خورند.

ولی این نوع اتفاقات برای بچه ها عادی است و ما باید با مهربانی با آن ها برخورد کنیم. چون مهمترین مسئله ، اطمینان از محبت ما است و آرامشی که از این طریق پیدا می کنند.

نکته : اگر فرزند ما گرفتار کابوس و یا وحشت خواب شد. پدر یا مادر باید به سراغ او بروند ، او را بیدار کنند ، مواظب او باشند و با او با آرامش صحبت کنند. این که خواب است و واقعیت ندارد را برای او مشخص کنند.

به او اطمینان دهند که کنارش هستند و با او هستند و کمک کنند که بخوابد و مدت بیشتری کنار او بمانند ، تا خاطر بچه و شما هر دو آسوده باشد که این مشکل پشت سر گذاشته شده است و اگر فرزند شما راه افتاده است بهتر آن است که در حالی که مواظب بدنش هستید چون ممکن است که به زمین بخورد و او را گرفته اید ، به او بدون این که بیدارش کنید این پیام را خواهید داد که به اتاق خوابش و رختخوابش برگردد و او را کمک می کنید تا در آن مسیر حرکت کند.

معمولا این بچه ها فردا صبح از آنچه که اتفاق افتاده است خبری ندارند.این حرکت معمولا در ۳ ساعت اول خواب بچه ها اتفاق می افتد . ولی اگر بچه ها فقط کمی ناله و گریه می کنند بهتر است که کاری به کارشان نداشته باشیم . اما اگر وحشت زده هستند و فریاد می زنند بیدار کردن آن ها کمک می کند.