فیبروئید های رحمی چیست؟

می گویند ۷۰ درصد زنان ممکن است در طول زندگی خود به فیبروم رحمی مبتلا شوند. فیبروم یا فیبروئیدهای رحمی اغلب توده های غیر سرطانی خوش خیم هستند که در ناحیه رحم رشد می کنند.
برخی اوقات این فیبروم ها باعث درد و ناراحتی می شوند اما به طور معمول خطرناک و تهدید کننده زندگی نیستند. تشخیص زودهنگام این فیبروم ها بسیار مهم است و گامی در جلوگیری از برداشتن رحم در آینده تلقی می شود.

فیبروئید رحم فوق العاده رایج است: یک مطالعه نشان داده که ۷۰ تا ۸۰ درصد زنان تا سنین ۵۰ سال به این عارضه مبتلا می شوند.
فیبروئید سرطان نیست: این تومورها خوش خیم بوده و سرطانی نیستند با این حال اگر وجود فیبروم در شما اثبات شد، برای تایید غیر سرطانی بودن آن، آزمایش های لازمی را که پزشک تجویز می کند، انجام دهید.
بسیاری از زنان علائم آشکار ندارند و به درمان خاصی نیازمند نیستند: خبر خوب این است که فیبروئیدها تنها زمانی که باعث بروز علامت شوند، نیاز به درمان دارند و این در حالی است که اکثر زنان بدون علامت هستند.
رایج ترین علامت فیبروئید، قاعدگی سنگین است: فیبروئیدها ممکن است علاوه بر قاعدگی سنگین منجر به کرامپ لگن، خونریزی بین دوره ای، پف کردگی شکم شوند.
بارداری ممکن است کمی طول بکشد: اگر فردی هستید که به فیبروئید مبتلا شده اید و می خواهید باردار شوید، این امکان وجود دارد ولی ممکن است مدتی طول بکشد. اگر تحت نظر پزشک باشید، احتمال حاملگی افزایش می یابد. آمارها نشان می دهد بسیاری از افراد با این فیبروم ها بارداری موفقی داشته اند.
معاینات دوره ای نباید فراموش شود: به افراد توصیه می شود هر سه تا شش ماه یکبار با پزشک خود مشورت کنند. این پیگیری ها به منظور بررسی بزرگ شدن یا نشدن فیبروم است و یا این که فیبروم جدیدی ایجاد شده یا نه.
بسیاری از فیبروم ها نیاز به جراحی ندارند: بسیاری از مبتلایان به این فیبروم ها بدون جراحی زندگی سالمی دارند و می توانند باردار شوند.
استفاده از قرص آهن در برخی موارد ضروری است: افراد کمبتلا به فیبروم رحمی به دلیل خونریزی زیاد قاعدگی، آهن زیادی از دست می دهند. بنابراین رژیم غذایی آنها باید سرشار از آهن باشد و در صورت صلاحدید پزشک از قرص آهن استفاده کنند.
هنوز علت قطعی ایجاد فیبروئیدهای رحمی معلوم نیست، اما راه های درمانی برای آن وجود دارد.