بیماری آندومتریوز در زنان، علائم و درمان

لایه ای که داخل رحم را می پوشاند آندومتر نامیده می شود. در هر سیکل قاعدگی بخشی از آندومتر رشد می کند و در قاعدگی دفع می شود.

آندو متریوز وضعیتی است که در آن آندومتر در دیگر نواحی بدن نظیر، دیواره رحم، تخمدانها یا اندامهای داخل لگن، لوله فالوپ یا دیگر اندام های لگن رشد می کند.

از آنجایی که در هر سیکل قاعدگی این افزایش رشد طبیعی قابل دفع نیست، در بافت مورد نظر تجمع می کند. تئوری های متعددی برای آندومتریوز وجود دارد. اما هنوز علت دقیق مشخص نیست.

علائم آندومتریوز چیست؟

- قاعدگی دردناک و شدید

- درد در ناحیه پشت، لگن یا شکم حین قاعدگی

- درد تخمک گذاری

- درد حین رابطه جنسی

- تهوع و خستگی

خانم ممکن است یک یا دو مورد از علائم ذکر شده را داشته باشد و در افراد مختلف از نظر شدت متفاوت است. بسیاری از زنان مبتلا به اندومتریوز هیچ علامتی ندارند و یا آنقدر ضعیف است که پیگیر نمی شوند.

آندومتریوز یک بیماری شایع است 1 زن از هر 10 زن معمولاً به آن مبتلاست. 20% از زنان تحت بررسی های نازایی دچار آندومتریوز هستند.

چه افرادی به آندومتریوز مبتلا می شوند؟

این حالت در سنین بلوغ تا یائسگی رخ می دهد و معمولاً بین ۲۵ تا ۳۵ سالگی رخ می دهد. این حالت در زنان که فرزند ندارند شایعتر است

آندومتریوز چگونه تشخیص داده می شود؟

آندومتریوز به وسیله علائم تشخیص داده می شود. البته تشخیص قطعی با لاپاراسکوپی است. آندومتریوز به صورت توده های سیاه یا قرمز کوچک دیده می شود.

در آندومتریوز چه باید کرد؟

به متخصص زنان مراجعه کنید تا با لاپاراسکوپی به تشخیص قطعی برسد. خطرات ناشی از آندومترویوز همانطور که اشاره شد آندومتریوز خطر ناباروری را بالا می برد.

درمان آندومتریوز

مصرف ضد درد و مسکن برای کاهش درد لازم است. درمان گاهی به صورت دارویی و جراحی است. بارداری باعث بهبود کامل نمی شود. اگر چه می تواند به تخفیف علائم کمک کند.

درمان جراحی آندومتریوز:

اغلب رحم و تخمدان ها حفظ شده اما بافت آندومتریوز به وسیله لیزر یا حرارت حذف می شود و بافت زخم برداشته می شود. هدف از این جراحی کاهش علائم و ارتقای باروری است. گاهی هیسترکتومی لازم است.

درمان طبی آندومتریوز:

درمان هورمونی با یکی از قرص های پیشگیری از بارداری نظیر پروژسترون ها یا دانازول با متوقف کردن سیکل قاعدگی باعث حذف بافت آندومتریوز می شود. معمولاً این هورمون به مدت 6 تا 12 ماه مصرف می شود و می تواند عوارض جانبی داشته باشد. گاهی درمان های ضد التهابی مفید است.