۱۹۴۹۷۵
۱۴۶۰
۱۴۶۰
پ

بیش فعالی چیست و چه علائمی دارد؟

آیا می دانید بیش فعالی چیست!؟ وقتی شخصی می گوید کودکی بیش فعال است، ممکن است نشانه این باشد که او بیماری اختلال کم توجهی یا بیش فعالی(ADHD) داشته باشد.

آیا می دانید بیش فعالی چیست!؟ وقتی شخصی می گوید کودکی بیش فعال است، ممکن است نشانه این باشد که او بیماری اختلال کم توجهی یا بیش فعالی(ADHD) داشته باشد. بیش فعالی شرایطی است که به آن اختلال کم توجهی نیز گفته می شود.
بچه های بیش فعال، مشکل توجه کردن دارند، یا اینکه یک جا بنشیند مشکل دارند، همچنین می توانند از روی هوس کاری انجام دهند به این معنا که بدون اینکه به نتیجه کارشان فکر کنند آن را انجام می دهند که این روش می تواند منجر به مشکلاتی شود که صدمه ببینند. بعضی از بچه ها که بیش فعالی دارند در مدرسه و بعضی از آنان در دوست پیدا کردن مشکل دارند.

علائم بیش فعالی
بیش فعالی می تواند باعث شود بچه ها به شیوه های مختلفی رفتار کنند، که بستگی به بچه ای دارد که این بیماری را دارد. بیشتر بچه های بیش فعال، در توجه و تمرکز کردن مشکل دارند. حتی خیلی از آن ها با در کلاس نشستن و منتظر نوبتشان شدن مشکل دارند. آن ها قبل اینکه بچه های دیگر این فرصت را داشته باشند که دستشان را بالا ببرند جواب را زودتر از بقیه بچه ها فریاد می زنند.
گاهی اوقات می توانند بی نظم، بی حواس و یا فراموشکار شوند. آن ها دوست دارند در کلاس افکار و خیال باطل کنند. شاید لوازمشان را گم کنند و یا در انجام تکالیفشان مشکل داشته باشند. شاید روی صندلی خود وول بخورند، زیادی جابه جا شوند، خیلی حرف بزنند یا وسط حرف بقیه بپرند.
مهم است که به یاد داشته باشید همه افراد، زمانی برای یک بار این کارها را کرده اند. اگر گاهی اوقات این کارها را می کنید، به این معنا نیست که بیش فعال هستید. بچه های بیش فعال، این مشکلات را همیشه یا اغلب اوقات دارند. این کارها باعث می شود در خانه و مدرسه مشکل داشته باشند.
بچه های بیش فعال می توانند نگران، حواس پرت، عصبانی یا ناراحت باشند. بچه ها نیاز دارند تا بدانند که بیش فعالی یک مشکل پزشکی است که باید درمان شود.

اگر پزشک بگوید این بیش فعالی است.
وقتی والدین و معلم ها شک می کنند که کودک بیش فعال است، اولین قدم این است به پزشک مراجعه کنند. پزشک احتمالا کودک را به یک متخصص همانند روانشناس یا روانپزشک یا متخصص اطفال ارجاع می دهد. آن ها متخصصانی هستند که در مورد بچه های بیش فعال یا دارای مشکلات اخلاقی آگاه هستند. بخشی از کار پزشک، این است تا بیماری های دیگری که شبیه بیش فعالی است را چک کند اما برای این کار نیاز به روش های مختلف درمان است.
اگر پزشک متوجه شود که کودک بیش فعالی دارد، باید او به همراه والدین با هم همکاری کنند تا بهترین راه برای کمک را بیابند. برای خیلی از بچه ها، بهترین روش، استفاده از دارو برای کمک به کنترل بهتر رفتارهایشان و ادامه دادن روند درمان است(مشاوره).

داروهای بیش فعالی
داروهای مختلف زیادی برای بیش فعالی وجود دارد. دارو بیماری را درمان نمی کند اما علائم بیماری را کنترل خواهد کرد و به کودک کمک خواهد کرد بهتر شود. دارو می تواند به کودک کمک کند توجه کند، بهتر تمرکز کند، و کمتر فعال باشد.
اغلب بچه ها، قبل از مدرسه دارو می خورند، اما بعضی دیگر شاید نیاز داشته باشند در طی ساعات مدرسه نیز دارو بخورند. داروها معمولا به صورت مایع، قرص، کپسول و حتی برچسبی است. پزشک شما و والدینتان تصمیم خواهند گرفت که کدام نوع دارو برای شما مناسب است.

متخصص چه کاری انجام می دهد
بچه هایی که بیش فعالی دارند به چیزی بیش از خوردن دارو نیاز دارند. آن ها نیاز دارند یاد بگیرند چطور رفتارشان را تغییر دهند. بعضی از آنان لازم است یاد بگیرند با احساسات خشم، ناراحتی و نگرانی مقابله کنند.
یک متخصص (مشاور) می تواند کمک کند. متخصص با بچه ها و والدین آن ها کار می کند که با برنامه پیش بروند. به آن ها ایده هایی در مورد اینکه چطور تغییراتی در خانه داشته باشند که به بچه های بیش فعال کمک کند می دهند. اگر لازم باشد به بچه ها کمک می کنند یاد بگیرند چطور روابط دوستی بهتری برقرار کنند.
یک متخصص یا مشاور شاید ریلکس درمانی یا رفتار درمانی را پیشنهاد دهد. در ریلکس درمانی مشاور به بچه ها یاد می دهد تا با تمرین های نفس کشیدن عمیق و شل کردن گروه های مختلف ماهیچه ها آرام بمانند و ریلکس کنند. رفتار درمانی به بچه ها و والدین یاد می دهد تا هدف هایی برای خود تنظیم کنند و برای رسیدن به آن اهداف جایزه هایی تعیین کنند.
هم چنین معلم ها نیز می توانند به بچه های بیش فعالی که کنترل خوبی از خود نشان می دهند - مثلا اینکه بتوانند در طول کلاس روی صندلی خود بنشینند - جایزه بدهند. والدین می توانند برای اینکه کودک توجه کند، کارهایش را تکمیل کند یا لوازم اش را جمع کند در خانه پیشنهاد جایزه را بدهند.
اگر بچه ای بیش فعالی دارد، والدین او نقش عمده ای دارند و معلم ها هم باید بدانند. چرا؟ چون اگر لازم باشد ، کودک کمک بیشتری در مورد انجام تکالیف اش از طرف معلم بگیرد. شاید مدرسه نیز برنامه ای برای این بچه ها داشته باشد همانند در اختیار گذاشتن یک محیط آرام تر برای امتحانات کودک یا زمان بیشتر برای تکمیل کارهایش.
بچه هایی که بیش فعالی دارند، می توانند زندگی معمولی و شادی داشته باشند. رمز موفقیت داشتن برنامه و تیم است. می پرسید چه کسی در این تیم است؟ کودک، والدین، معلم ها، متخصص و پزشک که همگی با هم و برای هدف مشترکی با هم کار می کنند.

پ
منبع: سرسره

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

مشاوره ویدیویی

    • اخبار داغ
    • جدیدترین
    • پربیننده ترین
    • گوناگون
    • مطالب مرتبط

    برای ارسال نظر کلیک کنید

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.