۱۹۶۵۷۰
۱۸۹۹
۱۸۹۹
پ

سندرم نفروتیک در کودکان، چیست و چه علائمی دارد؟

سندرم نفروتیک در کودکان، وضعیتی است که موجب ترشح مقدار زیاد پروتئین از کلیه ها به ادرار می شود که موجب مشکلاتی چون تورم بافت های بدن و افزایش احتمال ابتلا به عفونت ها می گردد.

سندرم نفروتیک در کودکان، وضعیتی است که موجب ترشح مقدار زیاد پروتئین از کلیه ها به ادرار می شود که موجب مشکلاتی چون تورم بافت های بدن و افزایش احتمال ابتلا به عفونت ها می گردد. سندرم نفروتیک در کودکان اغلب در کودکان بین سنین ۲ تا ۵ سال تشخیص داده می شود و همچنین پسران را بیش از دختران تحت تاثیر قرار می دهد. علائم سندرم نفروتیک در کودکان، معمولا با استفاده از داروهای استروئیدی قابل کنترل هستند. بیشتر کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک به داروهای استروئیدی پاسخ می دهند و در معرض خطر نارسایی کلیه قرار ندارند. با این حال، برخی موارد سندرم نفروتیک مادرزادی بوده و اغلب پاسخی به درمان نمی دهند. این افراد در نهایت دچار نارسایی کلیه شده و به پیوند کلیه نیاز دارند. سندرم نفروتیک در کودکان به صورت دوره هایی که علائم تحت کنترل در می آیند و زمانی که علائم بازگشت می کنند، بروز می کند. در بیشتر موارد، بازگشت علائم سندرم نفروتیک در کودکان با افزایش سن آن ها کمتر شده و اغلب در اواخر نوجوانی متوقف می شود.
شما همچنین می توانید به مقاله های سندرم استفراغ دوره ای در کودکان، عفونت ادراری کودکان و درمان آن و علت و درمان سنگ کلیه در کودکان که توسط سایت رسانه دکتر سلامت تهیه شده است، مراجعه کنید.

علائم سندرم نفروتیک در کودکان
برخی از علائم سندرم نفروتیک در کودکان، شامل موارد زیر هستند:
تورم: سطح پایین پروتئین در خون، جریان آب از بافت های بدن به داخل عروق را کاهش می دهد و موجب ادم می گردد. تورم ناشی از سندرم نفروتیک در کودکان عموما در ابتدا در اطراف چشم ها و سپس اطراف ساق پاها و بقیه قسمت های بدن مشاهده می شود.
عفونت: آنتی بادی که گروه خاصی از پروتئین ها در خون هستند، در مقابله با عفونت نقش دارند. زمانی که این پروتئین ها از دست می روند، کودکان بیشتر مستعد ابتلا به عفونت می شوند. این حالتی است که در سندرم نفروتیک در کودکان رخ می دهد.
تغییرات ادراری: گاها سطح بالای پروتئین عبوری در ادرار می تواند موجب کف کردن آن گردد. سندرم نفروتیک در کودکان در مواقعی موجب دفع ادرار کمتر از حالت نرمال می شود.
لخته های خون: پروتئین های مهمی که به پیشگیری از انعقاد خون کمک می کنند در سندرم نفروتیک در کودکان از طریق ادرار دفع می شوند. این خطر تشکیل لخته های خونی خطرناک را افزایش می دهد. در طول بازگشت علائم سندرم نفروتیک در کودکان، خون غلیظ تر شده و احتمال لخته افزایش می یابد.

علل سندرم نفروتیک در کودکان
سندرم نفروتیک در بیشتر موارد به صورت بیماری با تغییر اندک است. این بدین معنی است که در نمونه برداری بافتی کلیه ها نرمال به نظر می آیند. علت سندرم نفروتیک در کودکان مشخص نیست.
سندرم نفروتیک در مواقعی بر اثر یک مشکل کلیوی یا شرایطی چون شرایط زیر ایجاد می شود:
-گلومرولواسکلروز (وضعیتی است که در آن کلیه ها دچار اسکار می شوند)
-گلومرولونفریت (التهاب داخل کلیه ها)
-عفونت (مانند ایدز یا هپاتیت)
-لوپوس
-دیابت
-کم خونی داسی شکل
-در موارد نادر انواعی از سرطان مانند لوسمی، مالتیپل میلوما یا لنفوم

درمان سندرم نفروتیک در کودکان
مهمترین درمان سندرم نفروتیک در کودکان، داروهای استروئیدی هستند. اگر کودک دچار عوارض جانبی شود، روش های دیگری به کار گرفته می شوند. بیشتر کودکان تا اواخر نوجوانی دچار بازگشت علائم سندرم نفروتیک می شوند و به استروئیدها نیاز دارند. کودک باید برای انجام تست ها و دریافت درمان مناسب به پزشک متخصص کلیه اطفال مراجعه کند.
1- استروئیدها:
داروی استروئیدی پردنیزولون برای درمان سندرم نفروتیک در کودکانی که برای اولین بار این بیماری در آن ها تشخیص داده شده است به مدت ۴ هفته تجویز می شود و در روز های بعد از ۴ هفته با دوز کمتر ادامه می یابد. این دارو از نشت پروتئین از کلیه ها به داخل ادرار پیشگیری کرده و به درمان سندرم نفروتیک کمک می کند. زمانی که پردنیزولون برای مدت کوتاهی به منظور درمان این بیماری تجویز می شود، معمولا عوارض جانبی در طولانی مدت دیده نمی شود، در حالی که بعضی از کودکان ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:
-افزایش اشتها
-افزایش وزن
-قرمزی گونه ها
-تغییرات خلقی
بیشتر کودکان به پردنیزولون برای این بیماری پاسخ می دهند. میزان پروتئین ظرف چند هفته در ادرار آن ها کمتر شده و تورم ناشی از آن برطرف می گردد. این دوره بهبودی در سندرم نفروتیک نام دارد.
۲- دیورتیک ها:
دیورتیک ها معمولا برای کاهش تجمع مایعات ناشی از این بیماری تجویز می شوند. این دارو با افزایش مقدار ادرار تولید شده در درمان سندرم نفروتیک، نقش دارند.
۳- پنی سیلین:
این آنتی بیوتیک در دوران بازگشت علائم بیماری به منظور پیشگیری از بروز عفونت تجویز می شود.
۴- تغییر در رژیم غذایی:
برای پیشگیری از احتباس آب و بروز ادم در این بیماری، مصرف غذاهای کم نمک توصیه می شود. این به معنی پرهیز از مصرف مواد غذایی فرآوری شده و اضافه نکردن نمک به خوراکی های مصرفی است.
۵- داروهای دیگر:
زمانی که استروئیدها نمی توانند علائم را کنترل کنند و کودکان دچار عوارض جانبی شده اند، داروهای دیگری به همراه استروئید ها برای درمان بیماری تجویز می شوند.
این داروها شامل موارد زیر هستند:
-لوامیزول
-سیکلوفسفامید
-سیکلوسپورین
-تاکرولیموس
-میکوفنولات
-ریتوکسیمب

پ

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

مشاوره ویدیویی

    • اخبار داغ
    • جدیدترین
    • پربیننده ترین
    • گوناگون
    • مطالب مرتبط

    برای ارسال نظر کلیک کنید

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.