اگزمای پوستی کودکان، چه اثراتی دارد؟

محققان دانشگاه کینگز کالج لندن، دریافتند که کودکان مبتلا به اگزمای شدید ناشی از باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، بیش از دیگران در معرض ابتلا به حساسیت‌های غذایی هستند.
وجود باکتری استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus)، یکی از موارد مهم در ابتلا به اگزما در کودکان است و بررسی‌های جدید محققان بریتانیایی نشان داده که این نوع باکتری، کودکان کم‌سن و سال را بیش از دیگران در خطر ابتلا به حساسیت‌های غذایی قرار می‌دهد.
بنابر نتایج تحقیقات، حتی درمان اگزمای پوستی کودکان نمی‌تواند از خطر حساسیت به بادام زمینی، تخم مرغ یا شیر گاو بکاهد.
محققان کینگز کالج لندن می‌گویند، با وجود اینکه مکانیسم دقیق ارتباط این نوع باکتری و اگزمای ناشی از آن در ایجاد حساسیت‌های غذایی را کاملا متوجه نشده‌اند، باکتری استافیلوکوکوس اورئوس ، عامل اصلی ایجاد حساسیت‌های غذایی است.
وقتی فردی به حساسیت مبتلاست، سیستم ایمنی بدن او یک ماده بی‌خطر (مانند تخم مرغ یا بادام زمینی) را مهاجم فرض کرده و در برابر آن واکنش‌های دفاعی نشان می‌دهد. سپس بدن او شروع به تولید پادتن به نام ایمونوگلوبین می‌کند. این پادتن هنگام برخورد با مهاجم، نوعی ماده شیمیایی به نام هیستامین تولید می‌کند که این ماده موجب واکنش‌های حساسیتی می‌شود.
محققان کینگز کالج لندن، متوجه شدند بدن کودکانی که به اگزمای پوستی ناشی از باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مبتلا هستند، بیش از دیگران در برابر خوراکی‌هایی مانند بادام زمینی، تخم مرغ و شیر، پادتن ایمونوگلوبین، تولید می‌کند.
این کودکان معمولا از ۵ یا ۶ سالگی احتمال دارد به حساسیت‌های غذایی مبتلا شوند. در مقابل کودکانی که گرفتار این نوع اگزمای پوستی نیستند، ممکن است از حساسیت‌های غذایی در امان بمانند.
نتیجه این تحقیق مهم است، زیرا بیشتر کودکان از زمانی که بسیار کوچک هستند، به حساسیت‌های غذایی مبتلا می‌شوند.
بررسی‌های گذشته نشان داده بود، وقتی نوزادان از همان هفته‌های اولیه زندگی‌شان بادام زمینی مصرف کنند، در آینده، دچار حساسیت به بادام زمینی نمی‌شوند.
بررسی فعلی هم نشان می‌دهد کودکانی که باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، روی پوست یا در بینی آنها قرار دارد، بیش از کودکان دچار حساسیت به بادام زمینی می‌شوند، حتی اگر در نوزادی، بادام زمینی مصرف کرده باشند.
در واقع این باکتری حساسیت غذایی کودکان را در هر شرایطی که باشند، به شدت افزایش می‌دهد.
این یافته در درمان کودکان مبتلا به حساسیت‌هایی غذایی می‌تواند نقش مهمی ایفاء کند.