درمان ناباروری با آی وی اف، تفاوت آن با میکرواینجکشن

آی وی اف یکی از رایج‌ترین روش‌های درمان ناباروری است. این روش برای غلبه بر طیف وسیعی از مشکلات ناباروری به کار می‌رود، در این روش، تخمک و اسپرم در خارج از رحم و در یک آزمایشگاه تخصصی با ترکیب می‌شوند. در طی این پروسه، پزشک تخمک‌های زن را با استفاده از یک سوزن کوچک از تخمدانها بر‌می‌دارد و در آزمایشگاه مخصوص آن را توسط اسپرم بارور می‌کند. بعد از اینکه لقاح اتفاق افتاد، تخمک‌ها به جنین تبدیل می‌شوند. سه تا پنج روز بعد، پزشک متخصص جنین را درون رحم قرار می‌دهد.

دلایلی که موجب استفاده از آی وی اف می‌شود
- تعداد کم اسپرم
- مشکلات تخمک‌ گذاری به واسطه شرایطی مانند تخمدان پلی کیستیک،
- مشکلات مربوط به لوله‌های فالوپ رحم،
- آندومتریوز،
- به منظور جلوگیری از انتقال اختلالات ژنتیکی به فرزندان.

چه کسانی نمی‌توانند از آی وی اف بهره ببرند؟
اگر تخمدان‌ها تخمک‌های سالم تولید نکنند و فرد علاقه‌مند به دریافت تخمک اهدایی نباشد، ممکن است مجبور شود سایر گزینه‌های درمانی بجز آی وی اف را بررسی نماید. به علاوه، اگر سن فرد بالاتر از ۳۷ سال باشد، بارداری به روش آی وی اف دشوارتر است. تخمک‌های اهدایی برای زنانی که نزدیک به ۴۰ سالگی هستند و مایلند تا شانس بارداری خود را افزایش دهند، یک جایگزین عالی هستند. حدود نیمی از زنانی که آی وی اف را با تخمک اهدایی انجام داده‌اند، موفق بودند.

میزان موفقیت در روش آی وی اف چقدر است؟
زوج ها باید از مسائلی که ممکن است موفقیت آن‌ها را در این روش متاثر کنند آگاه شوند، زیرا معیارهای زیادی از جمله سن، امکانات اجتماعی و اقتصادی، تجهیزات آزمایشگاه، تجربه اعضای تیم و سایر اختلالات بدن می‌توانند بر میزان موفقیت آی وی اف اثرگذار باشند. زوج‌هایی که تمایل دارند فرزند داشته باشند، بدون اینکه زمان زیادی منتظر بمانند، باید برای درمان ناباروری به پزشک متخصص زنان مراجعه کنند. با افزایش سن، میزان عدم موفقیت افزایش می‌یابد. بنابراین، سن یکی از مهم‌ترین مسائلی است که در آی وی اف مورد بحث قرار می‌گیرد.

میزان موفقیت آی وی اف با توجه به سن
چنانکه سن زنی که قصد دارد باردار شود زیر ۳۵ سال باشد، آنگاه شانس موفقیت در حدود ۴۵%-۵۰% است.
اگر زن بین ۳۵ تا ۳۸ سال سن داشته باشد، آنگاه نرخ موفقیت کمتر از حدود ۴۰% است.
اگر زن بین ۳۸ تا ۴۰ ساله سن داشته باشد، میزان موفقیت ۳۰%-۳۵% محدود می‌شود و
اگر زن ۴۰ سال یا بیشتر سن داشته باشد، متاسفانه نرخ موفقیت بین ۱۰% تا ۲۰% خواهد بود.

تفاوت آی وی اف با میکرواینجکشن
تزریق اسپرم به داخل سیتوپلاسم (ICSI) یا همان میکرواینجکشن بسیار شبیه به آی وی اف رایج است، که در آن تخمک‌ها و اسپرم‌ها از هر زوج گرفته می‌شود. تفاوت بین این دو روش، شیوه رسیدن به لقاح است. در روش میکرواینجکشن (ICSI) که در آزمایشگاه انجام می‌شود، یک اسپرم با سوزن شیشه‌ای نازک برداشته شده و مستقیما به درون تخمک تزریق می‌شود. این کار در آزمایشگاه و توسط افراد باتجربه با امکانات تخصصی انجام می‌گیرد. در این روش، تعداد کمی اسپرم برداشته می‌شود و توانایی اسپرم برای نفوذ به تخمک اهمیتی ندارد، زیرا از تکنیک ICSI استفاده می‌شود. در روش آی وی اف، به سلول‌های جنسی برداشته شده (تخمک و اسپرم) زمان داده می‌شود که خودشان با یکدیگر ترکیب شده و بارور شوند؛ در غیر اینصورت اسپرم باید به داخل تخمک تزریق شود تا لقاح رخ دهد (میکرواینجکشن).