هفته چهاردهم بارداری، نحوه رشد جنین

در هفته چهاردهم بارداری طول بدن جنین تو از سر تا انتها در حدود ۸/۷ سانتی متر است و نزدیک به ۴۳ گرم وزن دارد. او تقریباً به اندازه یک لیمو ترش است. بدن و اندام او حالا سریعتر از سرش رشد می کنند. رشد کردن سریع بدن به قرارگیری متناسب بازوها و پاهای او با بدنش کمک می کند.
کم کم موهای نازک و کرک های ریزی سطح بدن و سر جنین تو را می پوشانند. این موها عمدتاً پیش از تولد می ریزند اما ممکن است آثاری از آنها را پس از تولد نوزادت مشاهده کنی. این کرک ها به تنظیم دمای جنین کمک می کنند. در هفته چهاردهم بارداری موجود کوچولو دست ها و پاهایش را به صورت هماهنگ تری تکان می دهد. اگر خوش شانس باشی می توانی تکان ها و ضربه های کوچک و آرام او را در اسکن ها مشاهده کنی.
ماهیچه های صورت جنین تو به دلیل تکانه های مغزی او، در هفته چهاردهم بارداری شروع به تکان خوردن و حرکت می کنند. صورت او به سرعت در حال تغییر شکل است و حالت لوچ، اخم کرده و حتی دهان کجی کردن را به خودش می گیرد. در زیر پلک های بسته اش، حتی چشمان او نیز شروع به حرکت کرده اند.
احتمالاً در این هفته نسبت به هفته های اول سه ماهگی، سرحال تر و شاداب تر به نظر می رسی. ناخوشی صبحگاهی معمولاً در حدود هفته چهاردهم بارداری کاملا ًاز بین می رود. این به معنای این است که تو می توانی علائم اولیه بارداری را کم کم به طور کامل پشت سر بگذاری.
در سه ماهه دوم بارداری تو با صدای بیشتری نسبت به سه ماهه اول خواهی خوابید. رحم تو در شکمت حرکت می کند، به مثانه ات فشار می آورد و در نتیجه تو به نسبت قبل، به دستشویی رفتن شبانه خیلی بیشتر احساس نیاز می کنی. هورمون های بارداری همچنان در حال ترشح هستند و ممکن است احساس ضعف کنی.
ممکن است در سه ماهه دوم بارداری، بینی ات خونریزی کند. این به دلیل آن است که هورمون های دوران بارداری رگ های خونی تو را ضعیف تر کرده اند و افزایش ناگهانی فشار خون تو مثل یک شوک، منجر به خون دماغ شدن می شود. می توانی با نوشیدن مقدار زیاد آب و استفاده از روغن های مرطوب کننده، داخل بینی ات را چرب کنی تا از خشکی و افزایش امکان خونریزی آن جلوگیری کنی.
تا هفته چهاردهم بارداری احتمالاً خبر مادر شدنت را به اطرافیان داده ای. حالا زمان خوبی است که در مورد عملیات مادر بودن و ویژگی های یک والد خوب فکر کنی و در صورت نیاز آنها را تمرین کنی. چیزهای بسیار زیادی وجود دارد که پیش از به دنیا آمدن فرزندت باید آنها را در نظر بگیری و انجام دهی. بنابراین انجام به موقع آنها می تواند تا حد زیادی از استرس و فشار روانی تو بکاهد.
بهتر است با همسرت در مورد برنامه های پیش رو، وظایف و خواسته هایتان در مورد فرزندتان گفتگو کنی. همچنین می توانی با یک پزشک اطفال، روانشناس متخصص کودکان و مربی آموزشی سؤال هایت را مطرح کنی. شاید تصمیم داشته باشی بخشی از وظیفه مراقبت از کودکت را با یک پرستار بچه شریک شوی و یا پس از زایمان دوباره به محیط کاری ات بازگردی. یهتر است انتخاب و هماهنگی با این پرستار را هرچه زودتر در برنامه ات قرار دهی.