نشانه های اوتیسم در کودکان، بررسی با کمک ردیابی چشم

مهرشاد صدریا" پژوهشگر ایرانی "دانشگاه واترلو"، روش جدیدی برای تشخیص اوتیسم در کودکان ابداع کرده که نسبت به روش‌های کنونی دقیق‌تر است.
پژوهشگران "دانشگاه واترلو"(UW)، روش جدیدی برای تشخیص اوتیسم ابداع کرده‌اند که برای پزشکان، امکان تشخیص سریع و دقیق اختلال اوتیسم را در کودکان فراهم می‌ کند.
پژوهشگران در این پروژه نشان دادند که چگونه کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم می‌ توانند چهره یک فرد را در ذهن خود بررسی کنند. آن ها بر اساس این یافته‌ ها توانستند روشی ابداع کنند که نحوه بررسی چهره یک فرد توسط کودکان طیف اوتیسم را بررسی می‌ کند.
این فناوری می‌ تواند به کاهش فشار فرآیند تشخیص برای کودکان کمک کند و اگر با روش‌ های کنونی ترکیب شود، شاید بتواند پزشکان را در تشخیص بهتر یاری دهد.
"مهرشاد صدریا" (Mehrshad Sadria)، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد بخش ریاضیات کاربردی دانشگاه واترلو گفت: در حال حاضر، افراد بسیاری از اختلال اوتیسم رنج می‌ برند؛ در نتیجه تشخیص به موقع این بیماری به خصوص در کودکان، ضروری است. روش‌ های کنونی تشخیص اوتیسم (Autism)، برای کودکان خوشایند نیستند اما روش ما می‌ تواند امکان تشخیص بهتر و ساده‌ تر را بدون بروز اشتباه فراهم کند. این روش جدید را می‌ توان برای تشخیص اختلال اوتیسم در همه افراد به کار برد اما تأثیر ویژه آن در رابطه با کودکان است.
پژوهشگران برای ابداع این روش جدید، ۱۷ کودک مبتلا به اوتیسم و ۲۳ کودک نرمال یا "نوروتیپیکال" (neuro-typical) را ارزیابی کردند. در این پژوهش، به همه شرکت‌ کنندگان، ۴۴ تصویر از صورت افراد گوناگون نشان داده شد و یک سیستم ردیابی چشم نیز مورد استفاده قرار گرفت. این سیستم توانست قسمت‌ هایی از چهره که هر کودک به آن ها نگاه می‌ کرد، شناسایی کند.
سیستم توانست قسمت‌ هایی را که کودکان به آن ها خیره شده بودند، یعنی زیر چشم راست، چشم راست، زیر چشم چپ، چشم چپ، بینی، دهان و قسمت‌ های دیگر چهره را مشخص کند. پژوهشگران، به اطلاعاتی بیش از زمان خیره شدن هر کودک به چهره نیاز داشتند. هدف آنها این بود که حرکت چشم کودکان و نحوه بررسی چهره توسط آن ها را ارزیابی کنند. آنها برای این کار، از تحلیل رایانه‌ ای استفاده کردند تا درجه اهمیت بخش‌ های گوناگون چهره را از نظر کودکان مورد ارزیابی قرار دهند.
دو روش کنونی تشخیص اوتیسم، ارزیابی کودک با کمک پرسشنامه و یا روانشناس هستند. "آنیتا لیتون "(Anita Layton)، استاد ریاضیات کاربردی دانشگاه واترلو و ناظر این پژوهش گفت: برای کودکان، نگاه کردن به چهره افراد یا حیوانات، بسیار ساده‌تر از پر کردن یک پرسشنامه و ارزیابی شدن توسط روانشناس (Psychologist) است. چالش بزرگی که بیشتر روانشناسان با آن روبرو هستند، این است که امکان دارد کودک، نشانه‌ های اوتیسم را آشکار نکند و چند سال بعد آنها را بروز دهد. روش ما، تنها رفتار کودک و یا تمرکز او را بر چهره مشخص می‌کند.