علائم سرطان پستانها، اندازه تومور و مرحله‌ بندی

اندازه تومور یک عامل مهم در مرحله‌بندی سرطان پستان است، و می‌تواند بر گزینه‌های درمانی و چشم ‎انداز آن تأثیر بگذارد. تومورها وقتی پزشکان آنها را در مراحل اولیه کشف می‌کنند احتمالاً کوچک‎ترند که این، درمان آنها را تسهیل می‌کند.
به هر حال اندازه تومور فقط یکی از عواملی است که پزشکان در هنگام مرحله‌بندی سرطان پستان آن را لحاظ می‌کنند. عوامل دیگر شامل محدوده تومور، گسترش یا عدم گسترش آن به خارج از پستان، نمای ظاهری سلول‌های سرطانی و وجود گیرنده‌های هورمونی است.

اندازه تومور و مرحله‌بندی سرطان پستان
پزشکان مرحله سرطان را به عنوان بخشی از تشخیص خود تعیین می‌کنند. برای تأیید مرحله سرطان پستان، پزشکان از عوامل مختلفی شامل اندازه تومور استفاده می‌نمایند.
پزشکان طیفی از تست‌ها و معاینات را برای ارزیابی مشخصات خاص سرطان پستان در بیمار مورد استفاده قرار می‌دهند. آنان این اطلاعات را برای تعیین ارزش‌های سیستم مرحله‌بندی TNM به کار می‌برند، که در آن:
- T اندازه تومور اصلی یا اولیه است
- N نشان دهنده گسترش یا عدم گسترش تومور به گره‌های لنفاوی مجاور است
- M نشان دهنده متاستاز دهنده بودن یا نبودن سرطان است، که به این معنی است که سرطان به نقاط دور در بدن گسترش یافته است یا خیر.
مراحل کلی سرطان طیفی از "صفر" تا "چهار" را شامل می‌شود. مرحله صفر به این معنی است که سرطان در مراحل بسیار اولیه خود قرار دارد و هنوز گسترش نیافته است. مرحله 4 مرحله نهایی سرطان پستان است که در آن سرطان به دیگر قسمت‌های بدن سرایت کرده است.
سرطان پستان در هر کسی منحصر به فرد است، اما مرحله آن نشانه‌هایی کلی در مورد گزینه‌های درمانی و چشم‌انداز بیماری به دست می‌دهد.
مردم مبتلاء به مرحله اولیه سرطان پستان احتمالاً با تومورهای کوچک‌تری مواجهند که درمان آنها برای پزشکان راحت‌تر است. تومورهای بزرگ‌تر گرایشی به بروز در مراحل بعدی سرطان پستان دارند که درمان آنها دشوارتر است.

تومورهای پستان چگونه اندازه‌گیری می‌شوند؟
پزشکان سایز تومور اولیه سرطان پستان را در عریض‌ترین قسمت آن اندازه‌گیری می‌کنند. این اندازه‌گیری معمولاً بر مبنای میلی‌متر یا سانتی‌متر گزارش می‌شود.
بر مبنای اعلام "انجمن آمریکایی سرطان" (ACS)، از سیستم زیر برای درجه‌بندی اندازه تومور استفاده می‌کنند:
- TX. دکتر قادر به ارزیابی تومور اولیه نیست.
- T. دکتر شواهدی در مورد تومور اولیه نیافته است.
- T۱. تومور ۲ سانتی‌متر یا کمتر قطر دارد.
- T2. عرض تومور بیش از 2 سانتی‌متر و کمتر از 5 سانتی‌متر عرض دارد.
- T۳. تومور بزرگ‌تر از ۵ سانتی‌متر عرض دارد.
- T4. تومور ممکن است هر اندازه‌ای داشته باشد اما در حال رشد در دیواره قفسه سینه یا پوست است. این دسته‌بندی شامل سرطان التهابی پستان است.
مرحله‌بندی سرطان پستان، سلول‌های سرطانی، سیستم مرحله‌بندی TNM، سرطان پستان، انجمن آمریکایی سرطان، گره‌های لنفاوی، متاستاز، گیرنده هورمونی، HER۲، کارسینوم مجرایی درجا

عوامل اثرگذار بر مرحله‌بندی سرطان پستان
اندازه تومور یکی از عواملی است که پزشکان در هنگام تعیین مرحله سرطان پستان لحاظ می‌کنند. دیگر عوامل شامل موارد زیر است:
وضعیت گره‌های لنفاوی
در زمان مرحله‌بندی سرطان پستان بیمار، پزشکان تعیین می‌کنند که آیا سرطان به گره‌های لنفی مجاور سرایت کرده است یا خیر. آنان این کار را از طریق برداشتن یکی از گره‌های لنفی یا تعداد بیشتری از آنها در ناحیه زیر بغل و بررسی آنها زیر میکروسکپ انجام می‌دهند.
پزشکان وضعیت گره‌های لنفی را با استفاده از معیار N در سیستم TNM دسته‌بندی می‌کنند، که در آن:
- NX به معنی آن است که پزشک قادر به ارزیابی وضعیت گره لنفاوی نبوده است.
- N0 نشان دهنده است که دکتر سرطان را در گره‌های لنفی مجاور کشف نکرده است.
- N۱، N۲، N۳ نشنا می‌دهند که سرطان به گره‌های لنفی مجاور گسترش یافته است. هر چه این معیار بالاتر باشد نشان دهنده درگیر بودن تعداد بیشتری از گره‌های لنفاوی است.
متاستاز
متاستاز زمانی مطرح است که سرطان از محل اولیه خود در پستان به قسمت‌های دور در بدن مثل کبد، ریه‌ها، مغز یا استخوان‌ها گسترش یافته است.
علایم سرطان پستان متاستاتیک بستگی به آن دارد که سرطان به کدام ارگان‌ها گسترش پیدا کرده باشد، و بر این مبنا علایم تفاوت بسیار دارند. پزشکان ممکن است از اسکن‌ها، تست‌ها و آزمون‌های تکمیلی برای تشخیص سرطان پستان متاستاتیک استفاده کنند.
پزشکان متاستاز را با معیار M در سیستم TNM دسته‌بندی می‌کنند که در آن:
- MX به این معنی است که پزشک قادر به ارزیابی متاستاز نیست.
- M نشان دهنده آن است که پزشک متاستازی کشف نکرده است.
- M1 به این معنی است که سرطان پستان به دیگر دستگاه‌های بدن گسترش یافته است.
وضعیت گیرنده هورمونی
در هنگام مرحله‌بندی سرطان پستان، پزشکان سلول‌های تومور را برای وجود گیرنده‌های هورمونی تست می‌کنند. گیرنده‌ها پروتئین‌هایی هستند که به هورمون‌های استروژن و پروژسترون از طریق اطلاع رشد سلول‌های سرطانی پاسخ می‌دهند.
پزشکان سرطان پستان دارای گیرنده‌هایی برای استروژن را به عنوان گیرنده استروژن مثبت یا ER-مثبت توصیف می‌کنند. آنان به سرطان پستان دارای گیرنده‌هایی برای پروژسترون زیر عنوان گیرنده پروژسترون مثبت یا PR-مثبت اشاره می‌کنند.
سرطان‌های پستان دارای گیرنده‌های هورمونی بسیار محتمل‌تر است که به هورمون درمانی جواب دهند.
وضعیت HER۲
وضعیت HER2 به این موضوع ارجاع می‌دهد که آیا سلول‌های سرطانی میزان بیش از حدی پروتئین موسوم به گیرنده 2 عامل رشد اپیدرمال انسانی (HER2) تولید می‌کنند یا خیر. پزشکان وضعیت HER2 را از طریق گرفتن نمونه از تومور سرطانی و ارسال نمونه برای آزمایشگاه جهت آنالیز تست می‌کنند.
پزشکان سرطان پستان با سطح بالاتر از نرمال HER۲ را به عنوان HER۲-مثبت توصیف می‌کنند. سرطان‌های HER۲-مثبت به طور معمول مهاجم‌تر از دیگر انواع سرطان پستان هستند، اما در عین حال امکان جواب دادن آنها به درمان‌های هدفمند بیشتر است.

نمای ظاهری سلول‌های سرطانی
نمای ظاهری یا تفکیک و تمایز، سلول‌های سرطانی دیگر عامل مرحله‌بندی سرطان است. پزشکان سلول‌های سرطانی را بر مبنای میزان شباهت آنها به سلول‌های غیر سرطانی در زیر میکروسکپ درجه‌بندی می‌کنند.
پزشکان سلول‌های سرطانی را که از نظر ظاهر بیشتر شبیه به سلول‌های سالم به نظر می‌رسند به عنوان درجه پایین یا خوب متمایز شده درجه‌بندی می‌کنند. این سرطان‌ها معمولاً رشد کندتری دارند.
درجه بالا یا دارای تمایز اندک، سلول‌های سرطانی هستند که بسیار متفاوت از سلول‎های نرمال به نظر می‌رسند و گرایشی به رشد سریع‌تر در آنها وجود دارد.

مراحل سرطان پستان
پس از ارزیابی مشخصات مختلف سرطان پستان، پزشکان از اطلاعات به دست آمده برای تعیین مرحله کلی سرطان از صفر تا چهار استفاده می‌کنند.
در زیر مروری اجمالی از هر مرحله از سرطان پستان ارائه می‌شود:
- مرحله صفر. این سرطان غیر مهاجم است و فقط در محدود مجرای شیر وجود دارد. این مرحله شامل کارسینوم مجرایی درجا (DCIS) است.
- مرحله یک. تومورهای کوچکی وجود دارند که یا به گروه‌های لنفاوی گسترش نیافته‌اند یا فقط به ناحیه کوچکی از گره لنفی سنتینل آسیب زده‌اند.
- مرحله دو. اینها تومورهای بزرگ‌تری هستند که به برخی گره‌های لنفاوی مجاور گسترش یافته‌‎اند.
- مرحله 3. این تومورها بزرگ بوده یا در حال رشد داخل بافت‌های اطراف مثل پوست پستان، عضله و گره‌های لنفاوی هستند.
- مرحله ۴. اینها تومورهایی هستند که در پستان شروع شده‌اند اما به دیگر قسمت‌های بدن گسترش یافته‌اند.

درمان و دورنما
در هنگام توصیه برای گزینه‌های درمان سرطان پستان پزشک موارد زیر را در مد نظر قرار می‌دهد:
- مرحله سرطان پستان
- سن، سلامت عمومی، و ترجیحات شخصی بیمار
- آیا سرطان ER-مثبت، PR-مثبت یا HER2 مثبت است
- سرعت رشد سرطان
گزینه‌های درمانی شامل موارد زیر است:
- جراحی، که ممکن است شامل برداشتن کل پستان و هر گره لنفاوی آسیب دیده باشد
- اشعه درمانی
- شیمی درمانی
- هورمون درمانی
- درمان هدفمند
کشف و تشخیص زودهنگام سرطان پستان می‌تواند تأثیر قابل توجهی در چشم‌انداز بیماری داشته باشد.
بر مبنای اعلام ACS، نرخ بقاء ۵ ساله برای سرطان پستان موضعی ۹۹ درصد است. این آمار به این معنی است که مردم دچار این نوع سرطان ۹۹ درصد محتمل است که حداقل پنج سال پس از تشخیص بیماری زنده بمانند.
نرخ بقاء 5 ساله برای مردمی که دچار سرطان پستان گسترش یافته به بافت‌های مجاور هستند 85 درصد و برای بیمارانی که سرطان در آنها به دیگر دستگاه‌های بدن سرایت کرده 27 درصد است. نرخ بقاء 5 ساله کلی برای سرطان پستان 90 درصد است.
به هر حال این ارقام فقط تخمینی هستند و کارشناسان آنها را بر پایه داده‌های مربوط به سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۴ ارائه داده‌اند. درمان سرطان مدام در حال پیشرفت و دورنمای بیماری در مورد هر بیمار متفاوت است.

خلاصه
در هنگام تعیین مرحله سرطان توسط پزشکان اندازه تومور مهم است. به هر حال، پزشکان موارد دیگری شامل فهرست زیر را در نظر می‌گیرند:
- درگیر بودن گره لنفی
- محدوده سرطان و گسترش یا عدم گسترش آن
- وضعیت گیرنده هورمونی
- وضعیت پروتئین HER۲
- نمای ظاهری سلول‌های سرطانی
پزشک تمامی این عوامل را به همراه سن، سلامت عمومی و ترجیحات فردی بیمار برای ارائه توصیه درمانی در نظر می‌گیرد.
مردم دچار مراحل انتهایی سرطان پستان ممکن است در مقایسه به مبتلایان مراحل اولیه به درمان بیشتری نیاز داشته باشند. تشخیص و درمان زودهنگام سرطان پستان به شکل قابل توجهی دورنمای درمان را بهبود می‌بخشد. در هر حال تجربه هر بیمار از سرطان پستان تجربه متفاوتی است.