گفتار کودکان اوتیسم، بهترین روش بهبود آن

بزرگ کردن کودک مبتلا به اوتیسم می تواند با شادی و موفقیت های زیادی همراه باشد اما چالش زیادی هم در این وظیفه وجود دارد. برای بسیاری از پدر و مادرها، یکی از بزرگترین چالش ها یادگیری چگونگی برقراری ارتباط با کودک اوتیسمی است.
سوزان برکوویتز آسیب شناس گفتار و زبان می گوید حدود 25 تا 40 درصد کودکان مبتلا به اوتیسم بسته به وضعیتی که به آنها گوش می دهید فاقد مهارت های زبانی هستند. علاوه بر این او می گوید اوتیسم عمدتا یک اختلال زبانی است که همیشه حداقل با کمی تلاش و تقلا برای برقراری ارتباط همراه است.
بیشتر کودکان دچار اوتیسم تعدادی مهارت های شفاهی دارند اما این مهارت ها برای برآورده کردن نیازهای ارتباطی آنها کافی نیست. ضعف گفتاری کودکان دچار اوتیسم می تواند برای والدین به خصوص مادران که معمولا برای مراقبت از بچه ها در اولویت هستند مشکل و دلسرد کننده باشد و روحیه آنها را ضعیف کند.
دکتر لیزا شولمن سخنگوی آکادمی اطفال آمریکا می گوید نبود ارتباط دو طرفه بین والدین و کودک مبتلا به اوتیسم می تواند تاثیر چشمگیری روی ارتباط پر محبت والدین و فرزندان داشته باشد به خصوص وقتی کودک محدودیت های ارتباطی خیلی زیادی دارد داشته باشد.
او احساسی را که والدین بعد از دیدن اولین لبخندهای نوزادشان یا شنیدن اولین کلمات او توضیح می دهند مثال می زند. والدین اغلب می گویند بعد از بی خوابی های زیاد شبانه نشانه های مشخصی از واکنش های متقابل اجتماعی کودک دچار اوتیسم خود دیده اند. شناخت پدر و مادر توسط کودک مبتلا به اوتیسم اغلب ارتباط را محکم می کند و آن را به سطحی جدید و دو طرفه می رساند.
وقتی کودک دچار اوتیسم اطرافیان را نشناسد باعث ایجاد مشکل در برقراری ارتباط و فشار و استرس برای والدین می شود. به همین دلیل بهترین روش درمان اوتیسم برای کودک و والدین مهم و حیاتی می شود.

موثرترین روش درمان اوتیسم کدام است؟
تحقیقی جدید به روشی درمانی اشاره دارد که می تواند به بهبود توانایی های زبانی کودکان دچار سندروم آسپرگر یا اختلال طیف اوتیسم (ASD) کمک کند. این تحقیق که به سرپرستی دکتر گریس گنکوکس، دانشمند رفتاری در دانشگاه استنفورد انجام شده ۴۸ کودک مبتلا به اوتیسم بین سنین ۲ تا ۵ سال را که تاخیرات اختلالی زبانی جدی داشتند زیر نظر گرفت.
این کودکان به دو گروه تقسیم شدند. یکی از گروه ها تحت درمان پاسخ محور (پی آر تی) قرار گرفتند و درمان گروه دیگر با همان شیوه قبل از شروع درمان ادامه پیدا کرد. با اتمام این تحقیق بچه هایی که در گروه پی آر تی بودند بیشتر از بچه های گروه دیگر صحبت کردند. کلماتی هم که استفاده می کردند برای دیگران بهتر از بقیه قابل فهم بود.

پی آر تی چیست؟
پی آر تی بر اساس انگیزه های شخصی کودکان دچار اوتیسم برای صحبت کردن عمل می کند. مثلا، اگر به نظر رسید کودک به اسباب بازی روی زمین علاقه نشان می دهد درمانگر آن اسباب بازی را بر می دارد و از اسم آن برای تشویق کودک به تکرار آن اسم استفاده می کند. وقتی کودک این کار را انجام داد آن اسباب بازی به او جایزه داده می شود.
برای اهداف این مطالعه، شرکت کنندگان در 12 هفته اول، هفته ای 10 ساعت تحت درمان قرار گرفتند. والدین هم هر هفته 1 ساعت برای به کار گیری این روش درمانی در خانه آموزش می دیدند.
در ۱۲ هفته دوم، بچه ها هفته ای ۵ ساعت جلسه درمانی داشتند. والدین هم با جلسات آموزش ماهانه ادامه می دادند. طبق گفته گنکوکس انتخاب درمانی کودک محور در درمان کودکان مبتلا به اوتیسم اهمیت زیادی دارد چون وقتی بزرگسالان این اهداف درمانی را انتخاب می کنند و به بازی کودکان جهت می دهند ممکن است کودک مخالفت و مقاومت کند و کارهایی را که درمانگر می خواهد به راحتی انجام ندهد.
گنکوکس می گوید استفاده از علایق کودک مبتلا به اوتیسم در درمان به با انگیزه ماندن کودک در حین یادگیری مهارت های زبانی کمک زیادی می کند. وقتی بچه ها درباره چیزهایی که دوست دارند یاد می گیرند بیشتر احتمال دارد خود به خود از مهارت های ارتباطی خارج از بحث درمان و ارتباطات روزانه استفاده کنند.

انگیزه و مداخله اولیه کلیدهای اصلی در تاثیر گذاری پی آر تی
برکوویتز می گوید درمان های پاسخ محور مدت زیادی است که به کار گرفته می شود البته اطمینان زیادی نیست که در آسیب شناسی گفتاری به اندازه کافی این نوع درمان ها آموزش داده شده باشد اما اصول استفاده از علاقه کودک در بین فلسفه ها و استراتژی ها یکسان است.
شولمن که در تشخیص و درمان کودکان مبتلا به اوتیسم متخصص است اضافه می کند علاوه بر نوع درمان استفاده شده، مداخله اولیه هم مهم است. شواهدی قوی برای شکل پذیری مغز و هوش در بچه های کوچک وجود دارد که به ما زمانی بسیار مهم برای ایجاد تغییرات هدفمند می دهد.
در روش های کودک محور، ارزش های عملی با استراتژی های سازگار با وضعیت کودک قبل از بروز ناهنجاری های روزانه همراه است. از این جهت این توافق وجود دارد که PRT احتمالا بهترین روش برای کمک به بهبود مهارت های گفتاری کودکان مبتلا به اوتیسم است.
انگیزش کلید دستیابی به بهترین نتایج در مداخلات درمانی است. مثلا اگر به کودکی که هندوانه دوست دارد هندوانه داده شود بیشترین تلاشش را می کند تا ذاتا برای گفتن این کلمه و تقویت توانایی های گفتاری اش تلاش کند تا اینکه به او کلم بروکلی داده شود. کار کردن با کلمات مورد علاقه کودک او را با انگیزه نگه می دارد و باعث می شود توانایی های گفتاری او به شکلی طبیعی و ذاتی تقویت شود.

نقش پدر و مادرها در کمک به بهبود گفتار کودک مبتلا به اوتیسم
گنکوکس می گوید برای والدینی که نگران رشد گفتاری کودک هستند مشورت با یک متخصص ماهر (متخصص رشد کودکان، روان شناس، آسیب شناس گفتاری) یا درخواست برای ارزیابی رسمی وضعیت کودک به جا و عاقلانه است.
او توضیح می دهد آمار نشان می دهد بیشتر کودکانی که در رشدشان تاخیر دارند مداخله های درمانی اولیه را در روند درمان خود دارد. بسیاری از بیمه ها هم الزامات پزشکی رفتار درمانی را تحت پوشش خود قرار می دهند.
همچنین بسیاری از مدارس در صورت لزوم برنامه ای برای گفتار درمانی تدارک خواهند دید. اما والدین برای گفتار درمانی کودک اوتیسمی خود چه می توانند بکنند ؟
تشویق کودک به صحبت کردن درباره موارد و فعالیت هایی که ذاتا در محیط اطراف خود به آنها علاقه دارد می تواند به یادگیری سریع تر مهارت های زبانی کودک کمک کند و این یادگیری لزوما ترس آور یا استرس زا نیست. وقتی روابط عادی او تشویق شود و جایزه داده شود رشد اجتماعی کودک هم بهبود می یابد. درمان موثر می تواند سرگرم کننده باشد و تمام خانواده را درگیر کند.

خلاصه
پی آر تی یک درمان رفتاری برای اوتیسم است. این درمان بر اساس بازی و پذیرفته شده توسط کودک است.
استفاده از علاقه کودک در درمان به با انگیزه ماندن کودک در حین یادگیری کمک می کند و احتمال اینکه از مهارت های ارتباطی مشابه خارج از درمان هم استفاده کند افزایش می یابد. کارشناسان می گویند مداخله درمانی در شروع بیماری اوتیسم می تواند به بهبود تاثیر درمان هم کمک کند.